Bhanu by ജിനി മീനു (മഞ്ചാടി )
“ഭാനു ആ സാരി തലപ്പ് തലയിൽ ഇട്ടോളൂ .. മഞ്ഞുണ്ട് നന്നായിട്ട്… ”
മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങിയ ഭാനു ഒന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കി ബാലേട്ടന്റെ അമ്മയാണ് . തന്നെ മരുമകൾ ആയല്ല മകളായി തന്നെയാണ് സ്നേഹിക്കുന്നത്… സ്കൂൾ ടീച്ചറായ താനും ഒപ്പം അമ്മയും ഈ നാട്ടിലേക്ക് ട്രാൻസ്ഫർ ആയി വന്നിട്ട് ഒരു മാസമാകുന്നതേ ഉള്ളൂ.. ബാലേട്ടൻ ദുബായിലാണ്…പെണ്മക്കളോടൊപ്പം നിൽക്കാതെ അമ്മ എന്നും തനിക്കൊപ്പം തന്നെ ആയിരുന്നു.ബാലേട്ടൻ ഗൾഫ് മതിയാക്കി പോരാത്തത് ആ ചോദ്യം പേടിച്ചിട്ടാണ്..
ഒരമ്മുമ്മ ആകാനുള്ള ഭാഗ്യം നൽകാൻ തനിക്കും ബാലേട്ടനും ഇത് വരെ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല … തങ്ങളെ പോലെ തന്നെ ആ സങ്കടം ഉള്ളിലുണ്ടെങ്കിലും അമ്മയത് ഒരിക്കലും പുറത്ത് കാട്ടിയിട്ടില്ല…
ഒരു നെടുവീർപ്പോടെ തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോൾ ഭാനു അറിയാതെ തന്റെ മാറിടം ഒന്നു തൊട്ടു… കൊതിക്കുന്നുണ്ട് താനും അതിയായി, ഒരു കുഞ്ഞിനു വേണ്ടി പാൽ ചുരത്താൻ..
മനസിനെ പഴയ പടിയാക്കി തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോൾ ആണ് ദൂരെ കുളക്കടവിൽ ഇരിക്കുന്ന 13വയസ് പ്രായം തോന്നിക്കുന്ന ഒരാണ്കുട്ടിയെ കണ്ടത്…
“ന്താ മോളെ ഞങ്ങൾടെ നാട് നല്ലോണം ഇഷ്ടായി തോന്നുന്നല്ലോ,
“ആ നാണിയമ്മേ ഒരുപാടിഷ്ടായി… എവിടെക്കാ ഇത്ര രാവിലെ തന്നെ . ഈ മഞ്ഞിന്..”
“മോളും മരുമോനും വന്നിട്ടുണ്ട് ഇന്നലെ രാത്രി… ഞങ്ങൾ കട്ടൻ ചായ ആണ് പതിവ് പക്ഷെ അവരിക്ക് അങ്ങനെ കൊടുക്കാൻ പറ്റുമോ…ഓൾക് അല്ലേ അതിന്റെ മാനക്കേട്… ഞാനിത്തിരി പാല് സരസുനോട് ചോയിച്ചിട്ടുണ്ട് പോയ്‌ വാങ്ങീട്ട് വരാം. മോള് വൈകും ന്റെ പായാരം കേട്ട്… പൊക്കോ ..
വളരെ നല്ല ആൾകാർ തന്നെ.. കണ്ണൂരിലെ പോലെ തന്നെ വായനാട്ടുകാരും… മാറ്റം കിട്ടിയത് ഇവിടേക്കാണ്‌ അറിഞ്ഞപ്പോൾ ആദ്യം ഓർത്തത് പ്രകൃതി ഭംഗി ആസ്വദിക്കാ ലോ എന്നാണ് …പക്ഷെ എത്തിയപ്പോ നല്ല തണുത്ത കാലാവസ്ഥ.. മൂടി പുതച്ചുറങ്ങാൻ ആണ് തോന്നുക…
“മോളെ പത്രം നാളെ തൊട്ട് ഇടാം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.. മോള് ഇന്ന് ശകലം വൈകിയോ… മോള് പോകാറുള്ള ബസ് പോയി.. വിഷമിക്കേണ്ട കാൽ മണിക്കൂറിനുള്ളിൽ അടുത്ത ബസ് വരും…