?എൻ്റെ ടീച്ചർ അഥവാ എൻ്റെ ചേട്ടത്തിയമ്മ 8?[ADM] 1527

“എല്ലാം മറന്നു തിരിച്ചു വന്നൂടെ അഭീ……………….അമ്മയ്ക്കൊന്നും വയ്യാതായി തുടങ്ങി……………എത്രയാണ് വെച്ചിട്ടാ,,,,,,,,,,,,,ആ പെണ്ണാണെൽ എപ്പോഴും നീയെന്നുള്ള ചിന്തയും വെച്ച് നടക്കുവാ…..,”

അതെനിക്ക് ശ്രീ മൂലം അറിയാവുന്ന കാര്യമയിരുന്നു  അമ്മയ്ക്ക് ചെറിയ ചെറിയ അസുഖങ്ങളൊക്കെ വന്നത്…ഹോസ്പിറ്റലിൽ അഡ്മിറ്റ് ആക്കിയപ്പോൾ ആരും കാണാതെ ഞാൻ ഒന്ന് പോയി കണ്ടിരുന്നു

“ഏട്ടനും,സൂര്യേച്ചിയും തമ്മിലെന്താ പ്രെശ്നം………..ചേച്ചിയെന്തിനാ അവിടെ വന്നു നിൽക്കുന്നത്………..ചേട്ടന് വന്നു വിളിച്ചോണ്ട് പൊയ്ക്കൂടേ…………..എന്താ ശെരിക്കും നിങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള പ്രെശ്നം….”

അതിനു മറുപടിയില്ലാതെ കുറച്ചുനേരം എട്ടണെന്റെ മുഖത്തു തന്നെ നോക്കി നിന്ന്………..

“ഞങൾ തമ്മിലുള്ള പ്രെശ്നം പരിഹരിക്കാൻ നിനക്ക് പറ്റില്ലഭീ…………..അതുകൊണ്ട് നീ അതിനു ശ്രമിക്കേണ്ട…….പിന്നെ അവളോട് പറഞ്ഞേക്ക് ഞാൻ തന്ന പേപ്പറു………..” ബാക്കി പറയാതെ ഏട്ടൻ അവിടെ വെച്ച് വാക്കുകൾ മുറിച്ചു…………..

അത് കേട്ടതും പെട്ടെന്നെനിക്കൊന്നും കത്തിയില്ല…………..അപ്പോയെക്കും ഏട്ടന്റെ കൂട്ടുകാർ വന്നു ഏട്ടനെ വിളിച്ചു…….പോകുന്നതിനു മുൻപ് ഏട്ടനെന്നെ ഒന്ന് കെട്ടിപ്പിടിച്ചു……മറിച്ചു കെട്ടിപ്പിടിക്കണമെന്ന് അതിയായ ആഗ്രഹം ഉണ്ടെങ്കിലും കൈകൾ അനങ്ങിയില്ല……….ഒരുമിനുട്ട് അങ്ങനെ തന്നെ നിന്ന ശേഷം ഏട്ടൻ പിടിവിട്ടകന്നു………….

“പോട്ടെടാ………..”എന്റെ കവിളിൽ ഒരിക്കൽ കൂടി തലോടിക്കൊണ്ട് ഏട്ടൻ മെല്ലെ ആ കൂട്ടത്തിലേക്ക് നടന്നകന്നു………….

ഞാൻ തിരിച്ചു കൗണ്ടറിൽ വന്നപ്പോഴും മനസ്സ് വേറെ എവിടെയോ ആയിരുന്നു…………ചിക്കൻ ചോദിക്കുന്നവർക്ക് മട്ടൻ വിളമ്പിയും മട്ടൻ ചോദിക്കുന്നവർക്ക് തോരൻ വിളമ്പും വിധം പരിതാപകരം ആയിരുന്നു എന്റെ അവസ്ഥ………….