?കരിനാഗം 3? [ചാണക്യൻ] 198

എങ്കിലും മഹാദേവ് വരുമെന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ ഒരുൾപ്രേരണയോടെ അവൾ തന്റെ വസ്ത്രങ്ങളും മറ്റും ഒരു ബാഗിൽ കുത്തി നിറച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.

പെട്ടെന്ന് വാതിലിൽ ആരോ മുട്ടുന്നത് കേട്ട് അവൾ ഭയന്നു.

എങ്കിലും ധൈര്യം സംഭരിച്ചു അവൾ വാതിൽ തുറന്നു.

മുന്നിൽ ഒരു കൊച്ചു പെൺകുട്ടിയെ കൈകളിൽ കോരിയെടുത്ത് നിൽക്കുന്ന മഹിയെ കണ്ടതും അവൾ അവനായി വഴി മാറി കൊടുത്തു.

ധൃതിയിൽ ഉള്ളിലേക്ക് കയറിയ അവൻ അവിടെയുള്ള കട്ടിലിൽ അവളെ കിടത്തി.

അങ്ങനെ കിടത്തുന്നതിനിടയിൽ അവളുടെ മേൽവസ്ത്രം മുകളിലേക്ക് അല്പം നീങ്ങി.

അതിലൂടെ വെളിവായ അങ്കിതയുടെ അണിവയറിന്റെ നേർത്ത കീറലും അതിന്റെ മധ്യത്തിൽ ആരെയും വശ്യതയിലാഴ്ത്തുന്ന പൊക്കിൾ ചുഴിയിലുമായിരുന്നു സിന്ധൂരിയുടെ കണ്ണുകൾ പതിഞ്ഞത്.

അവൾ വേഗം വന്ന് അത്‌ ശരിയാക്കിയിട്ടു.

വെറുതെയല്ല ആ മാർവാടി ഇവൾക്ക് വേണ്ടി ലക്ഷങ്ങൾ മുടക്കിയതെന്ന് അവൾക്ക്
മനസിലായി.

“സിന്ധൂരി അങ്കിതയ്ക്ക് തീരെ വയ്യ……..നല്ല ക്ഷീണമുണ്ട്……..
എന്തേലും അവൾക്ക് കൊടുക്ക് അവളൊന്നും കഴിച്ചിട്ടില്ലെന്ന തോന്നുന്നേ”

മഹി വെപ്രാളത്തോടെ പറഞ്ഞു.

സിന്ധൂരി വേഗം തന്നെ റൂമിലുണ്ടായിരുന്ന മിനറൽ വാട്ടറിന്റെ കുപ്പിയെടുത് അടപ്പ് തുറന്നു കുറേശ്ശേയായി അവളുടെ ചുണ്ടിലേക്ക് ഇറ്റിച്ചു കൊടുത്തു.

അമൃതം പാനം ചെയ്യുന്ന പോലെ ആ ജലധാര മുഴുവൻ അങ്കിത കുടിച്ചു തീർത്തു.

“എങ്കിൽ നമുക്ക് പോകാം ”

അവളെ വെള്ളം കുടിപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞതും മഹി ധൃതി പിടിച്ചു

“മഹി പുറത്ത് ദീദിയുടെ ആൾക്കാരാ കാവൽ നിൽക്കുന്നെ അവരെ മറി കടക്കാൻ പറ്റുമോ നമുക്ക്?”

“അതൊക്കെ പറ്റും…….വരൂ…..
അങ്കിതയെ മുറുകെ പിടിക്ക് ”

സിന്ധൂരിയുടെ കയ്യിലെ ബാഗ് കയ്യിൽ വാങ്ങി അവൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി.

അവൾ അങ്കിതയെ താങ്ങി പിടിച്ചു മുന്നോട്ട് നടന്നു.

തളർച്ചയിലും അവൾ പതിയെ നടന്നു.

ഈ നരകത്തിൽ നിന്നും എങ്ങനേലും രക്ഷപെടാനുള്ള കൊതിയോടെ.