ഏറെ നേരം എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു. പിന്നീട് അനുവാദം പോലും ചോദിക്കാതെ അവളെനിക്കായി ഒരുരുള വച്ച് നീട്ടി.
പെണ്ണിന് ഒരേ സമയം, അമ്മയാകാനും, പെങ്ങളാകാനും, ഭാര്യ ആകാനും, കാമുകി ആകാനുമൊക്കെ പറ്റും അല്ലേ…?
നിഷേധിക്കാനായില്ല. ആ ഒരുരുള കണ്ണുനീരിലും സന്തോഷത്തോടെ ആസ്വദിച്ചാണ് ഞാൻ കഴിച്ചത്. നനവാർന്ന മിഴികൾക്കിടയിലും, ചൊടികളിൽ മായാതെ തെളിഞ്ഞ് നിക്കുവാണ് അവളുടെയാ ചിരി…!
ഓരോ ഒരുളയായി അവളെന്നെയൂട്ടി, എന്റെ അമ്മയെ പോലെ…! ഓരോ തവണ കഴിയുമ്പോഴും സ്വാദും കൊതിയും കൂടിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു…!
“കഴിച്ചായിരുന്നോ…?”
അതുവരെയും മനസ്സ് പറഞ്ഞത് വിശ്വസിച്ചു., അവൾ അവൾക്കുള്ളത് ഉണ്ടാക്കി കഴിച്ചു കാണാം. എന്നാൽ എന്റെ മനസ്സിനും അവിടെ തെറ്റിയിരുന്നു. ചിരിയോടെ അവളില്ലാ എന്നപ്പോലെ തലയനക്കുമ്പോ…!
“സാരല്ല, വിശപ്പില്ലാഞ്ഞിട്ടാ…! എന്റെ പൊന്നു കഴിക്ക്…!”
എനിക്കായി അവളവളുടെ വിശപ്പ് പോലും മറന്നിരുന്നു. ഇപ്പൊ പൊഴിഞ്ഞ കണ്ണുനീര് തുള്ളികൾ അത്രേം പറയുന്നത് എനിക്കവളോട് ഉള്ള സ്നേഹത്തെ ആയിരിക്കാം…!
അതേ സ്നേഹം കൊണ്ട് തന്നെയാവാം, അവളുടെ കൈയിൽ നിന്നും ബാക്കി ഞാൻ വാങ്ങിയതും. എന്താ സംഭവം എന്നറിയാതെ കണ്ണും മിഴിച്ച് എന്നെ നോക്കുന്ന അവളെ കണ്ടപ്പോ ആ അവസ്ഥയിലും ചൊടികളിൽ നിറഞ്ഞത് ചിരിയാണ്…!
ഞാനെന്താ ചെയ്യാൻ പോകുന്നത് എന്ന ആകാംഷയാണ്, ആ പെരുക്കി വീർപ്പിച്ച കണ്ണുകളിൽ. ഒരുവേള അതെങ്ങാനും ഇളകി വീഴുമോ എന്ന് പോലും ഞാൻ പേടിച്ചു.
ഞാൻ ചെയ്ത കാര്യം കണ്ട് ഞാൻ തന്നെ അന്തം വിട്ടുപ്പോയി എന്ന് വേണം പറയാൻ., ഞാൻ ദേ അവൾക്ക് വാരി കൊടുക്കുന്നു…! അവളാണേൽ എനിക്കപ്പുറം അന്തം വിട്ട് കുന്തം വിഴുങ്ങി പണ്ടാറടങ്ങി നിക്കുന്നു…!
മഹാദേവാ, ഇത് അത് തന്നെ., പ്രണയം…! ഇന്നുച്ച വരെ അവളെ കണ്ട പ്രാന്തായിരുന്നു. എനിക്കിത് എന്താ പറ്റിയേ…? ഞാൻ തന്നെയാണോ ഇത്…?
“അതേ കഴിഞ്ഞൂ…!”
ഏതോ സ്വപ്നലോകത്തിരുന്ന് അവൾക്ക് വാരി കൊടുത്ത ഞാൻ പ്ളേയിറ്റ് കാലിയായത് പോലും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല…! പിന്നെയവൾ പറയുമ്പോഴാണ് ഞാൻ ബോധത്തിലേക്ക് എത്തുന്നത്. പോയ ബോധം തിരിച്ച് വന്നതും, ഞാനും പഴേ പോലെ ആയിപ്പോവോ എന്ന് പേടിച്ചു. കാരണം ഇതിനോടകം ഞാനാ പഴേ അജൂനെ വെറുത്തിരുന്നു…!
“കൈ കഴുകണില്ല…?”
“ഏഹ്.., അഹ്…!”
“ഇങ്ങ് തന്നേക്ക്…!”
എന്റേന്ന് പ്ളേയിറ്റും വാങ്ങി പോകുമ്പോ, ആ മുഖത്ത് തെളിഞ്ഞ ചിരി., അത് നാണത്തിന്റേത് ആയിരുന്നോ…? ദൈവമേ ഇതിനും നാണോ…? അഹ് അവളെ പറയണത് എന്തിനാ., ഞാനല്ലേ വാരി കൊടുത്തത് അതിപ്പോ ഓർക്കുമ്പോ പൂണ്ടടക്കം നാണം പൊതിയുവാണ്…!
പത്തിരുപത്തിരണ്ട് വയസ്സുള്ള ഒരു ചെറുക്കാനാണേ…
“വയറ് നിറഞ്ഞോ…?”
മടിച്ച് മടിച്ച് അവളെന്റെ കൂടെയിരുന്നു., അതിലും മടിച്ച് മടിച്ച് അവളെന്നോട് തിരക്കി. ഇത്രേക്ക് പേടിയായിരുന്നോ ഇവൾക്കെന്നെ..! അഹ്., ചട്ടമ്പിയായി ജനിച്ച് പോയില്ലേ…!
“ഇല്ലാ…!”
“ഇല്ലേ…?”
“മ്മ്…!”
“നിക്കേ, ഫ്രിഡ്ജില് ബ്രെഡും മുട്ടയും കാണും, ഞാൻ നോക്കട്ടെ…”
അതും പറഞ്ഞവൾ എഴുന്നേക്കാനൊരുങ്ങുമ്പോ അന്നാദ്യമായി ഒരിഷ്ടത്തോടെ ഞാൻ അവളുടെ കൈ കവർന്നിരുന്നു…!
“വേണ്ട…!”
പ്രതീക്ഷിക്കാതെ നിറഞ്ഞാ മിഴികൾ വെറുപ്പിന്റേതല്ല., മറിച്ച് സ്നേഹത്തിന്റേത് ആണ്…!
“ദേഷ്യാണോ എന്നോട്…?”
❤❤❤❤❤