❤️✨️ശാലിനിസിദ്ധാർത്ഥം12✨️❤️ [??????? ????????] 379

“എടാ നിങ്ങൾക്കൊന്നും എന്റെ മനസ്സന്തെന്നു അറിയില്ല. രക്ഷിത എന്ത് കണ്ടിട്ടാണ് എന്നോട് അടുക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നതെന്നു എനിക്കറിയാം…

ശാലിനിയെ കുറിച്ച് ഞാൻ ചിന്തിക്കുന്നത് അവൾക്ക് ഇഷ്ടമല്ല.

അവൾക്ക് എന്നെകൊണ്ടെന്തോ ഉദ്ദേശമുണ്ടെന്നു തോന്നുന്നു.

അതും ദുരുദ്ദേശം… പക്ഷേ അവളുടെ വേലയൊന്നും എന്റെയടുത്ത് നടക്കില്ല…”

അർജുൻ: ” നീ പറഞ്ഞത് ശെരിയാണടാ… അവള് നേരെത്തെ നിന്നോട് സംസാരിക്കാൻ വന്നപ്പോൾ എന്തായിരുന്നു ജാഡ… നമ്മളെയൊക്കെ പുച്ഛത്തോടെ മാത്രം നോക്കുകയും, നിന്നെ ഒരുമാതിരി മയക്കുന്ന നോട്ടവുമായിരുന്നു. അവൾക്ക്..

സംസാരത്തിലും അതു പോലെ തന്നെയായിരുന്നു… നമ്മളെയൊക്കെ ഇകഴ്ത്തി സംസാരിക്കൽ.” അർജുൻ അവനെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്തു.

സിദ്ധാർഥ് :” അതെന്നെയാ ഞാനും പറഞ്ഞത്… എടാ ആരെങ്കിലും ഒരാൾ മറ്റൊരാളോട്, മറ്റേയാളിന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവരെകുറിച്ചോ സ്നേഹിതരെകുറിച്ചോ മോശമായി സംസാരിച്ചാൽ അയാളത് സഹിക്കുമോ…’

‘അവള് എന്റെ കൂട്ടുകാരിയെകുറിച്ചും, നിങ്ങളെകുറിച്ചും അൽപ്പം മോശമായിട്ടു സംസാരിക്കുകയും, എന്റെ കാര്യത്തിൽ ഇടപ്പെട്ടതും കാരണമാണ് ഞാനങ്ങനെ പ്രതികരിച്ചത്. പെണ്ണായിപ്പോയി… അല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ അവള്ടെ ചെകിടത്ത് ഒരെണ്ണം കൊടുത്തേനെ ഞാൻ…”

സിദ്ധാർഥിന്റെ വാക്കുകളിൽ രക്ഷിതയോടുള്ള ദേഷ്യം തെളിഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു.. സിദ്ധാർഥിന്റെ കൂട്ടുകാർ സാവധാനം മറ്റു കാര്യങ്ങൾ അവനെ ശാന്തനാക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കെയാണ്.

അപ്പോഴാണ് അവരിലൊരാൾ ഐസക്, തങ്ങളിരിക്കുന്ന ടേബിളിനും രണ്ടു ടേബിളിനപ്പുറത്തായുള്ള ഒരു ടേബിളിനടുത്ത് മൂന്ന് പെൺകുട്ടികൾ തങ്ങളെയും ശ്രദ്ധിച്ചു ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടത്.

“അയ്യോ ദേടാ നീ പറഞ്ഞ് നാക്കെടുത്തില്ല ദോ അവിടെ അവളും അവളുടെ കൂട്ടുകാരികളും ഇരിപ്പുണ്ട്. നീ പറഞ്ഞതൊന്നും അവൾ കേൾക്കാതിരുന്നാൽ മതിയായിരുന്നു.” സിദ്ധാർഥിനു ഐസക്, രക്ഷിതയും അവളുടെ കൂട്ടുകാരികളും തങ്ങളിൽ നിന്നും അൽപ്പമകലയായി ഇരിക്കുന്നത് കാണിച്ചു കൊടുത്തു…

രക്ഷിതയെ വീണ്ടും കണ്ടതും സിദ്ധാർഥിന്റെ മുഖം, ദേഷ്യം കൊണ്ട് ചുവന്നു തുടുക്കുകയും വലിഞ്ഞുമുറുകുകയും ചെയ്തു…

തുടരും…