❤️✨️ശാലിനിസിദ്ധാർത്ഥം12✨️❤️ [??????? ????????] 379

“അല്ല അവളിന്ന് വരാത്തത് എന്തെന്നു തനിക്കറിയാമോ…???”

” ഇല്ലടാ.. അവളെന്നെയും, ആവണിയെയും വിളിച്ചിട്ട് കുറേ നാളായി… അന്ന് തിങ്കളാഴ്ചയ്ക്ക് ശേഷം അവളുടെ ഒരു വിവരവുമില്ല… അപ്പൊ താനാണോ കുറച്ച് മുന്നേ ആളെ വിട്ട് അവളെ അന്വേഷിച്ചത്…???”

“അഹ്‌ അതെ… എനിക്കവളെ കാണണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ അവളോടെന്തേലും തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ ക്ഷമ ചോദിക്കാനായിരുന്നു…” അവൻ തെല്ലൊരു കുറ്റബോധത്തോടെ പറഞ്ഞു.

” തെറ്റോ…! നീയെന്താണ് സിദ്ധാർഥ് പറയുന്നത്. അന്ന് ആ സംഭവം നടക്കുന്ന ദിവസം അവിടെ ഞാനുണ്ടായിരുന്നു. ആ കശ്മലന്മാരുടെ മുന്നിലകപ്പെട്ടുപോയ എന്റെ കൂട്ടുകാരിയെ എങ്ങനെ സംരക്ഷിക്കണമെന്നറിയാതെ പകച്ചു പോയ എനിക്കും എന്റെ കൂട്ടുകാരികൾക്കും ആശ്വാസമായി മാറിയത് ;

ഏതൊരു പുരുഷനും പതറിപോകുന്ന നിമിഷങ്ങളിൽ ഭയം ലവലേശമേതുമില്ലാതെ അവരെ എതിരിട്ട്

ശാലിനിയെ സംരക്ഷിച്ച നീയായിരുന്നു.

നീയന്നു ചെയ്തത് തെറ്റല്ലായിരുന്നു സിദ്ധാർഥ്… ശെരി തന്നെയാണ്.

എന്താ ജയാ, ഞാൻ പറഞ്ഞത് ശെരിയല്ലേ…??? ” കാർത്തികയെന്നിട്ട് ജയന്റെ നേർക്ക് തിരിഞ്ഞു.

ജയസൂര്യ: ” ശെരിയാ… എടാ നീയിങ്ങനെ വിഷമിക്കല്ലേ… ശാലിനിക്ക് നിന്നോടെന്തേലും വെറുപ്പോ ദേഷ്യമോ കാണില്ല. തന്നെ രക്ഷിച്ചതിന്റെ നന്ദി മാത്രമേ അവളുടെയുള്ളിലുണ്ടാകുകയുള്ളു…”

അൻവർ മാഷ് എല്ലാ ക്ലാസ്സുകളുടെയും അറ്റന്റൻസ് എടുത്ത്, അന്നത്തെ പാഠഭാഗങളിലേക്ക് കടക്കുമ്പോഴേക്കും

കാർത്തികയും ജയനും കൂടെ സിദ്ധാർഥിനെ സമാധാനിപ്പിച്ചിരുന്നു…

‘ങാ.. ഇവർ പറയുന്നത് ശെരിയായിരിക്കണം.. അന്ന് ഞാൻ എന്ത് തരത്തിലുള്ള പ്രത്യാക്രമണമാണ് ഈ പറയുന്നവന്മാർക്കെതിരെ നടത്തിയതെന്നും, എന്തൊക്കെയാണ് പറഞ്ഞതെന്നും ഓർമയില്ലെങ്കിലും…

അന്ന് താൻ ശാലിനിയെയും, എന്റെ ഏട്ടത്തിയെയുമാണ് സംരക്ഷിക്കാൻ ശ്രമിച്ചതെന്നു മാത്രം ഓർമയുണ്ട്. ഇനി അടുത്ത ദിവസങ്ങളിൽ അവളെന്നെകിലും വരുമായിരിക്കും.. വരാതിരിക്കില്ല.’

സിദ്ധാർഥ് സ്വയം സമാധാനിപ്പിച്ചിട്ട് ക്ലാസ്സിൽ ശ്രദ്ധിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു….