❤️✨️ശാലിനിസിദ്ധാർത്ഥം12✨️❤️ [??????? ????????] 379

“എനിക്കും അറിയില്ലെടി.. ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയി ചെക്കപ്പ് നടത്തിയപ്പോൾ നേരെത്തെ ഉണ്ടായിരുന്നതിൽ നിന്ന് വളരെ വ്യസ്ത്യതമായി, വളരെ നോർമൽ ആയിട്ടുള്ള റിസൾട്ട്‌ ആണ് കിട്ടിയത്.”

“അമ്മേ… അവൻ, പണ്ട് നമ്മൾ ശ്രീകുമാരപുരത്തായിരുന്നപ്പോൾ എങ്ങനെയാണോ പെരുമാറിയിരുന്നത്, ഇപ്പോൾ അതുപോലെയായി മാറിയെന്നാണ് തോന്നുന്നത്…!”

ഭാമ :”എന്റെ ഭാഗവാനേ… അപ്പോൾ അവന്റെ ഓർമ്മകളും, ശേഷികളും

തിരിച്ചു കിട്ടി കാണുമോ…??? അപ്പോപ്പിന്നെ അവനെന്നോട് ചെയ്ത സത്യത്തിനെന്ത് വിലയാണുള്ളത്.”

“അറിയില്ല അമ്മേ… പക്ഷേ അമ്മ പേടിക്കുകയൊന്നും വേണ്ടാ. കോളേജിൽ അച്ചുവിന് കൂട്ടായിട്ട് ഉണ്ണിയുണ്ടമ്മേ.” അത് പറയുമ്പോൾ സിതാരയുടെ കണ്ണുകളിലൊരു പ്രതീക്ഷയുടെ തിളക്കമുണ്ടായിരുന്നു.

“അതാര്…”

” പണ്ട് ശ്രീകുമാരപുരത്തുണ്ടായിരുന്ന… അച്ചുവിന്റെ കളികൂട്ടുകാരൻ അർജുനെ മറന്നോ അച്ഛാ…???”

“ആരാ… ബാലേട്ടന്റെ മോനോ. ദൈവമേ അതെന്തായാലും നന്നായി.” ഭാമ, സിതാര പറഞ്ഞത് കേട്ട് ആശ്വസിച്ചു.

“അതേയമ്മേ അവൻ തന്നെ. അവനുണ്ടെങ്കിൽ സിദ്ധാർഥിന്റെ കാര്യത്തിൽ നമ്മളൊന്നു കൊണ്ടും പേടിക്കണ്ടാ… അർജുൻ അവന്റെ കാര്യമാണ് ഞാൻ സിദ്ധാർഥിനോട്‌ പറഞ്ഞത്… നിഖിലയുടെ ഒരു റിലേറ്റീവ് ആണ് അവൻ.”

“പക്ഷേ അന്ന് അർജുൻ, എന്റെ മോന്റെ കൂടെയുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ അവനാ ദുരന്തം നേരിടേണ്ടി വരില്ലായിരുന്നല്ലോ.”

പെട്ടന്ന് ഭാമ എന്തോ പഴയ കാര്യങ്ങളോർത്ത് വിലപിക്കാൻ തുടങ്ങി.

“പോട്ടെ ഭാമേ അതൊക്കെ കഴിഞ്ഞ സംഭവങ്ങളല്ലേ. അതേക്കുറിച്ചാലോചിച്ചു ഇനി മനസ്സ് വിഷമിപ്പിക്കല്ലേ. നീ വാ നമ്മൾക്ക് മുറിയിലേക്ക് പോകാം.

റാം, സത്യഭാമയെയും ചേർത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവരുടെ മുറിയിലേക്ക് പോകുന്നത് സിതാര നോക്കിനിന്നു.

അപ്പോഴവളുടെ മുഖത്ത് എന്തെന്നില്ലാത്ത സന്തോഷവും സമാധാനവും നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു.