❤️✨️ശാലിനിസിദ്ധാർത്ഥം12✨️❤️ [??????? ????????] 379

“ഡേയ് നീ അവിടെയൊന്നു നിന്നേ.. നീ എന്നോടൊരു സത്യം ചെയ്തിട്ട് പോയാൽ മതി.” ഭാമ അവനെ തിരിച്ചുവിളിച്ചു.

“എന്താ അമ്മേ…???” അവൻ അവരുടെയടുത്തെത്തി.

“കോളേജിൽ ഇനിയൊരിക്കലും ഓരോ എടാകൂടങ്ങളിൽ ചെന്ന് പെടുകയോ, അതിൽ അനാവശ്യമായി ഇടപെടുകയോ ചെയില്ലെന്നു എന്നോട് സത്യം ചെയ്യണം.”

” ഞാനൊന്നു ആലോചിക്കട്ടെ. എന്നിട്ട് സത്യം ചെയ്താൽ പോരെ.. ” സിദ്ധാർഥ്, ഭാമയുടെ ആവശ്യം അംഗീകരിക്കണമോ വേണ്ടയോ എന്ന ചിന്തയിലായിരുന്നു.

“എന്തോന്നാടാ ഇരുന്ന് ആലോചിക്കുന്നത്.

ഇതിലൊന്നും ആലോചിക്കാനൊന്നുമില്ല. വേഗം സത്യം ചെയ്തോ…

അഥവാ ഇനി നീ നേരത്തെ ഉണ്ടായത് പോലെ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നത്തിൽ പെട്ടുവെന്നു ഞാനറിഞ്ഞാൽ നോക്കിക്കോ. അന്ന് നിന്റെ സ്ഥാനം വീടിനു പുറത്തായിരിക്കും പറഞ്ഞേക്കാം.” ഭാമ അവന് താകീത് നൽകി.

“ഞാനിതാ സത്യം ചെയ്യുന്നു അമ്മേ… അമ്മയുടെ ഈ മകൻ, കോളേജിൽ യാതൊരുവിധ പ്രശ്നത്തിനോ, തെണ്ടിത്തരം കാണിക്കാനോ പോകുകയില്ല. ഞാൻ സത്യത്തിനും, നീതിക്കും, നന്മയ്ക്കും വേണ്ടി മാത്രം നിലകൊള്ളുകയുള്ളു. ഇത് സത്യം സത്യം സത്യം…!”

സിദ്ധാർഥ് തന്റെ മുഴങ്ങുന്ന സ്വരത്തിൽ ഭാമയുടെ ശിരസ്സിൽ തൊട്ട് സത്യം ചെയ്തിട്ട് അവളുടെ കാൽതൊട്ട് വന്ദിച്ചിട്ട് വേഗം തന്നെ മുകളിലേക്ക് കേറിപോയി.

അത് കണ്ട് ‘എന്താ ഇവിടെയിപ്പോ ഉണ്ടായേ…???’ എന്ന മട്ടിൽ മൂവരും പരസ്പരം നോക്കി.

“അല്ല നമ്മുടെ അച്ചുവിനെന്താ പറ്റിയെ…! അവന്റെ നേച്ചറാകെ മാറിയല്ലോ. ഇപ്പോഴവന്റെ സ്വഭാവം പണ്ടത്തേത് പോലെ തോന്നുന്നുണ്ട്. അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ, എന്തോ മനസ്സിന് വല്ലാത്തൊരു ശാന്തി തോന്നുന്നു. എന്താ രാമേട്ടാ എന്റെ മോന് സംഭവിച്ചേ…???”