❣️LIFE PARTNER❣️ 2 [ᶜ͢ᴿ͢ᴬ͢ᶻ͢ᵞ A J R] 264

പത്തിരുപത് മിനിറ്റിനുള്ളിൽ വീടെത്തി. മുന്നിലെ ആ വലിയ വാതിൽ തുറന്നു തന്നെ കിടന്നു. അല്ലേലും അതങ്ങനാ. സഖാവ് രാമനുണ്ണിയുടെ വീടിന്റെ വാതിലടയാൻ 11 മണി കഴിയും. എതിർ പാർട്ടിക്കാർക്ക് പോലും ഭയഭക്തി ബഹുമാനം ആയിരുന്നു അച്ഛനോട്. പക്ഷെ സ്വന്തം പാർട്ടിയിലുള്ള ഏതോ തന്തക്ക് പെറക്കാത്തവന്റെ കത്തിക്ക് മുന്നിൽ അച്ഛന് തോൽവി സമ്മതിക്കേണ്ടി വന്നു. പാർട്ടിക്കൊരു രക്തസാക്ഷി. ഈ ഉമ്മറം കാണുമ്പോ രണ്ട് വർഷം മുന്നേ നടന്നതൊരൊന്നൊരൊന്നായി മനസ്സിലേക്ക് വരും. വെള്ളപുതപ്പിച്ച അച്ഛന്റെ ശരീരം ഈ ഉമ്മറപടിയിൽ കിടത്തുമ്പോ ഒന്നും ചെയ്യാനാവാതെ വാവിട്ട് കരയാനേ എനിക്കുമെന്റെ ചേച്ചിക്കുമായുള്ളൂ. പക്ഷെ അപ്പോഴും ഉറച്ച മനസ്സുമായി സഖാവിന്റെ പ്രിയ പത്‌നി ഞങ്ങളെ സമാധാനിപ്പിക്കുണ്ടായിരുന്നു. പിന്ന പാര്ടിയെന്ന് കേക്കുന്നതെ വെറുപ്പായി. ആ വെറുപ്പ് വാശിയായി. പാർട്ടിയുടെ സഹായം ഇല്ലാതെ ജീവിച്ചു. ചേച്ചിയെ പഠിപ്പിച്ച് ഡോക്ടർ ആക്കി. അമ്മക്ക് സ്വന്തായി ഒരു തുന്നൽകട ഇട്ട് കൊടുത്തു. എല്ലാം വാശിയിരുന്നു.

“ശിവാ വീടെത്തി.”

ഗോവിന്ദൻ മാമയുടെ ശബ്ദതമാണ് എന്നെ ഓർമകളിൽ നിന്നുമുണർത്തിയത്. മാമന്റെ സഹായത്തോടെ തന്നെ ലക്ഷ്മിയെ ഉമ്മറത്തിട്ടിരുന്ന സോഫയിൽ കിടത്തി.

“മാമ ഒന്ന് നോക്കിക്കൊണേ. ഞാൻ പോയി ചേച്ചിയെ വിളിച്ചിട്ട് വരാം.”

മറുപടിക്ക് കാത്തു നിക്കാതെ ഒരോട്ടമായിരുന്നു അകത്തേക്ക്.

“അഹ് നീ വന്നോ?? അപ്പൊ എവിടെയോ യാത്ര പോണൂന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് പോയില്ലേ??”

“അമ്മേ ചേച്ചിയെവിടെ??”

“അവള് മുറിയിലിരുപ്പുണ്ട്.”

സ്റ്റെപ് കേറി മുകളിലത്തെ അവൾടെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു. ബെണ്ടിലിരുന്ന് എന്തോ എഴുതുവായിരുന്നു അവൾ.

“ചേച്ചി..”

“എന്താടാ ആകെ വെയർത്തിരിക്കുന്നെ നിന്നെ പട്ടി എങ്ങാനും ഓട്ടിച്ചോ??”

“ചേച്ചി ഒന്ന് വേഗം വാ.”

“എന്താടാ മോനെ??”