⚔️ദേവാസുരൻ⚒️11【Ɒ?ᙢ⚈Ƞ Ҡ???‐??】 2283

അടുത്ത 2 വർഷം വലിയ പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…..
എന്നാലും സച്ചിയുടെ അവസ്ഥ മറ്റാർക്കും വരരുത് എന്ന് എനിക്ക് നിർബന്ധം ഉണ്ടായിരുന്നു…..

അതുകൊണ്ട് ഞാനും ഇന്ദുവും ആണുങ്ങളോട് മിണ്ടാൻ പോലും പോകാറില്ല……

ഓരോ നാളും ഒരു നിമിഷവും ഓരോ സെക്കന്റും ഞാൻ മരണത്തെ കാത്തിരുന്നു…..

മരണം എന്ന വാക്ക് എനിക്ക് പേടി ആയിരുന്നു….
പക്ഷെ അത് കാത്തിരിക്കുന്നവന് അതിന്റെ പേടി കാണില്ല…..

അതേ….. എനിക്ക് എന്റെ മരണത്തിൽ ഭയമില്ല…. ഞാൻ കാരണം മറ്റുള്ളവർക്ക് എന്തെങ്കിലും പറ്റുമോ എന്ന ഭയം മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു…..

ഇതിനിടയിൽ എന്റെ മുത്തശ്ശന് ( അമ്മയുടെ അച്ഛന്) കാൻസർ വന്നു….
അതും എനിക്ക് വല്ലാത്ത ഷോക്ക് ആയിരുന്നു….
എന്റെ എല്ലാ പ്രീയപ്പെട്ടവരും ഇങ്ങനെ എന്നെ വിട്ട് പോവുകയാണല്ലോ എന്ന ഷോക്ക്….

മുത്തശ്ശന് നല്ല പ്രായവും ഉള്ളതുകൊണ്ട് വേഗം മരണമടഞ്ഞു….. പിന്നെ ഞങ്ങളെ നോക്കിയതെല്ലാം മുത്തശ്ശിയും അമ്മായിയും ( ഭാനുവതിയുടെ അനിയത്തി ) ചേർന്നായിരുന്നു….

ശേഷം അപ്പയുടെ നിർബന്ധ പ്രകാരം ഞാൻ ബാംഗ്ലൂരിൽ പഠിക്കാൻ വരേണ്ടതായി വന്നു…..

ഇവടെ വന്നിട്ട് നിന്നെ കണ്ടപ്പോ എനിക്ക് ഒരു വല്ലാത്ത അടുപ്പം ഫീൽ ചെയ്തു…..
കേരളത്തിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു മരവിച്ച ജീവിതം ആവും ഇവടെ എന്നാണ് കരുതിയത്….

എന്നാൽ നിന്നെ കണ്ടപ്പോ അതൊക്കെ മാറി…
എന്റെ ഏട്ടൻ ശിവ കൂടെ ഉള്ളപ്പോ ഉള്ളിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ധൈര്യം ആയിരുന്നു നീ അടുത്തുള്ളപ്പോ….

എല്ലാം മറന്ന് ഞാൻ പഴയ പാറു ആയി….

സഞ്ജയുടെ ശല്യം കൊറേ ആയിട്ട് ഇല്ല….
എന്നാലും എനിക്കറിയാം…. അവൻ വരും…..
പകയുള്ള മൂർക്കനാണ് അവൻ…..

അങ്ങനൊന്നും പോകില്ല….
നിങ്ങളെ തമ്മിൽ പിരിക്കാൻ കാരണവും എന്റെ ഈ പേടിതന്നെയാണ്……

കാരണം അവർ സച്ചിയെ കൊന്നത് ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ സ്നേഹം ആണെന്ന വെറും തെറ്റുധാരണയുടെ പുറത്ത് മാത്രമാണ്…..

അവന്റെ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും കരച്ചിൽ എനിക്ക് ഒരിക്കലും മറക്കുവാൻ സാധിക്കില്ല….
ഈ അവസ്ഥ മറ്റാർക്കും വരരുത് എന്ന് ഞങ്ങൾക്ക് നിർബന്ധമുണ്ട്….

അതാണ് എല്ലാം ഒതുക്കി വച്ച് ജീവിക്കുന്നത്….
ധൈര്യ പൂർവ്വം ഒന്ന് പുറത്തുപോലും ഞങ്ങൾ പോയിട്ടില്ല…. വീട്ടിൽ അടച്ചിട്ടാണ് വളർന്നത്….

കാരണം ചുറ്റിനും ശത്രുക്കൾ മാത്രമാണ്….
നിന്നോട് ഞാൻ പോലും ഈ കോളേജിന് പുറത്ത് അൽപ്പം ഭയത്തോടെയാണ് ഇടപഴകുന്നത്‌…. അതിന് കാരണവും ഇതെല്ലാം ആണ്…..

നീ എത്ര ശക്തൻ ആയാലും എനിക്ക് പേടിയാണ് ഇന്ദ്രാ……
അവർ നേരെ വരുന്നവർ അല്ല…..
പിന്നിൽ നിന്നും വരുന്നവർ ആണ്……
അവരുടെ പ്രഹരം പ്രതീക്ഷിക്കാത്തത് ആണ്…..

ഇനി പറ…….
നിനക്ക് ഇന്ദുവിനെ പ്രേമിക്കാണോ…..
അവരോട് ശത്രുത വക്കണോ…..

നിനക്ക് നല്ലൊരു ജീവിതം ഉണ്ട്…..
കുടുംബം ഉണ്ട്…..
കൂട്ടുകാർ ഉണ്ട്……

ഇതൊക്കെ വിട്ട് ഞങ്ങളുടെ കാര്യത്തിൽ ഇടപെടണോ നിനക്ക്….. നീ പറ……

എനിക്ക് ഈ ലോകത്ത് സ്വന്തമെന്ന് പറയാൻ നീയും ഇന്ദുവും അപ്പയും മാത്രമേ ഉള്ളു……

ആ നിന്നെ ഞാൻ മരണത്തിലേക്ക് തള്ളി വിടണമായിരുന്നോ……
വെറുപ്പുകൊണ്ടല്ല….. സ്നേഹക്കുടുതൽ കൊണ്ടാണ് ഞാൻ നിങ്ങളെ പിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചത്….

പക്ഷെ എനിക്ക് തെറ്റി…..
ചില സ്നേഹങ്ങൾ പിരിക്കാൻ പറ്റില്ല….

ഇനി നിനക്ക് തീരുമാനിക്കാം…..
ഞാൻ എന്തിനും കൂടെ കാണും…..'”””””

പാറു പറഞ്ഞു നിർത്തി……
അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകുകയായിരുന്നു….

ഇന്ദ്രൻ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് അൽപ്പം നേരം നിശബ്ദനായിരുന്നു…..

,,,,,,ഇന്ദ്രാ…..

അൽപ്പ നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോ പാറു അവനെ വിളിച്ചു….