ഷോർട്ട് ഫിലിം (മനൂസ്) 2914

ആ ഭാവങ്ങൾ നോക്കി ചിരിച്ചു ചിരിച്ചു ഉച്ചയായി…

എവിടെയാണ് ക്യാമറ വാക്കേണ്ടതെന്ന് ഒരു ഐഡിയയും ഇല്ലാത്ത ഐബിനും ഷൂട്ടിങ്ങിന് ചാരുത കൂട്ടി….. ഇത്രയും നാളും ഷോർട്ട് ഫിലിമിനെ കുറിച് പറയുമ്പോഴുള്ള ആവേശം അച്ചുവിലും അപ്പോൾ ഞാൻ കണ്ടില്ല…..

അപ്പോഴേക്കും ഫുഡും ആയി രജീഷിന്റെ അമ്മ വന്നിരുന്നു…. രണ്ട് സീനും കൂടെ എടുത്തിട് കഴിക്കണമെന്ന സംവിധായകന്റെ വാക്കിനെ കാറ്റിൽ പറത്തി ഞങ്ങൾ അക്രമം അഴിച്ചുവിട്ടു….. പിന്നീടൊരു കുരുക്ഷേത്ര യുദ്ധം തന്നെ അവിടെ നടന്നു……

കോവയ്ക്ക മെഴുക്ക് പിരട്ടിക്ക് വേണ്ടി പൊരിഞ്ഞ പോരാട്ടം ആയിരുന്നു…പൊരിച്ച മീനിന് വേണ്ടി ഐബിനും ഹരിയും പട പൊരുതി ആ സമയം കൊണ്ട് നന്ദു അത് തിന്ന് കഴിച്ചിലാക്കി..

“എടാ തെണ്ടികളെ….. ഈ ആവേശം ഈ ഷോർട്ട് ഫിലിം തീർക്കാൻ കാണിക്കടാ…..” എന്ന അച്ചുവിന്റെ വാക്കിനെ ഞങ്ങൾ കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു…..

ആദ്യമൊക്കെ സമാധാനത്തിന്റെ വെള്ള കൊടി ഉയർത്തിയ അച്ചുവും ഒടുവിൽ അക്രമത്തിന്റെ വഴിയിലേക് തിരിഞ്ഞു…..

ഒടുവിൽ എല്ലാം നിശ്ചലം….. ഏമ്പക്കത്തിന്റെ യും കോട്ടുവായുടെയും ശബ്ദം മാത്രം എങ്ങും.

രാവിലെ കണ്ട ആ ആവേശം ആരുടെ മുഖത്തും പിന്നീട് ഞാൻ കണ്ടില്ല….. ലാപ്പിൽ സിനിമ കാണാനും ഫോൺ വിളിക്കാനും തമാശകൾ പറയാനും ആയിരുന്നു പിന്നീട് ഞങ്ങളുടെ ശ്രമങ്ങൾ…എന്തുകൊണ്ടോ ഞാനും എന്റെ ഓസ്കാർ സ്വപ്നം മറന്നു….

അച്ചുവിന്റെ നിരന്തരമായ പരിശ്രമത്തിൽ വീണ്ടും ഷൂട്ടിങ് തുടങ്ങി….. പിന്നെയും ചങ്കരൻ തെങ്ങിൽ തന്നെ എന്ന് പറയും പോലെ ഒരു മാറ്റവും ഇല്ലായിരുന്നു..

പരസ്പരം ചളി പറഞ്ഞും അഭിനയിക്കുമ്പോൾ ഓരോരുത്തരുടെ മുഖത്ത് വരുന്ന ഭാവങ്ങൾ കണ്ട് ചിരിച്ചും അന്നത്തെ ദിവസം അവസാനിപ്പിച്ചു….

നഷ്ടം രജീഷിന് മാത്രം ഞങ്ങൾ എല്ലാം കൂടെ തിന്ന് മുടിപ്പിച്ചു……

അന്നത്തോടെ എല്ലാം അവസാനിച്ചെന്ന് കരുതി വീട്ടിൽ വന്ന എന്നെ ഞെട്ടിച്ച് കൊണ്ട് അച്ചുവിന്റെ കാൾ വന്നു…… പിറ്റേന്ന് ഷൂട്ടിങ് ഉണ്ടെന്ന വാർത്ത എന്നിൽ വലിയ ആവേശം ഉണ്ടാക്കിയില്ല…..

ഞാൻ അഭിനയിച്ച സീനുകൾ ക്യാമറയിലൂടെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അഭിനയിക്കാനുള്ള എന്റെ കൊതി തീർന്നു കിട്ടിയിരുന്നു……