ശ്രീ നാഗരുദ്ര ? ???? രണ്ടാം ഭാഗം – [Santhosh Nair] 1047

അവൻ നടന്നു കാറിന്റെ അടുത്തെത്തി അതിന്റെ ഡ്രൈവർ സീറ്റിന്റെ കണ്ണാടി ജനൽ പകുതി തുറന്നിരുന്നു, സ്റ്റിയറിംഗ് ന്റെ വലതുവശത്തുള്ള താക്കോൽ ദ്വാരത്തിൽ താക്കോൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. അവന്റെ മൊബൈലും പേഴ്സും സീറ്റിൽ ആരോ ഭദ്രമായി വെച്ചതുപോലെ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു, അടുത്തൊരു വലിയ കട്ടിയുള്ള കവറും.

അതവൻ തുറന്നു നോക്കി. അതിൽ ലൈറ്റ് പിങ്ക് നിറമുള്ള ഒരു കടലാസത്തിൽ മലയാളത്തിൽ എഴുതിയ ഒരു കത്ത് അവൻ വലിച്ചെടുത്തു.

“ശ്രീയേട്ടാ എല്ലാത്തിനും നന്ദി. ഞാൻ ഇതുവരെ ഇത്രയും സന്തോഷിച്ചിട്ടില്ല, പോയിട്ട് വരില്ലേ, ഞങ്ങൾ കാത്തിരിയ്ക്കും. ഈ വലിയ കൊട്ടാരവും സ്വത്തുക്കളും ഞങ്ങളും എല്ലാം ഇനി താങ്കളാണ് നോക്കി നടത്തേണ്ടത്.

ഭയപ്പെടേണ്ട. ഈ കവറിലുള്ള എല്ലാ വസ്തുക്കളും ഭദ്രമായി സൂക്ഷിയ്ക്കുക, മറ്റാർക്കും കൊടുക്കരുത്.  താഴെക്കാണുന്ന വിലാസത്തിൽ ഒരാൾ താങ്കളെ കാത്തിരിയ്ക്കുന്നുണ്ടാവും അദ്ദേഹത്തിനെ ഇതെല്ലാം ഏൽപ്പിയ്ക്കുക, മറ്റെല്ലാം അദ്ദേഹം ചെയ്തുകൊള്ളും.

പിന്നെ ഇന്നലെ ഏട്ടൻ കുടിച്ചത് നമ്മുടെ മുന്തിരിത്തോട്ടത്തിൽ നിന്നുള്ള കറുപ്പു മുന്തിരികൾ പിഴിഞ്ഞെടുത്ത റോ ജ്യൂസ് ആണ് കേട്ടോ, ഭയപ്പെടാതെ. 🙂

ഒത്തിരി സ്നേഹത്തോടെ രുദ്ര.”

ആ പേപ്പറിൽ സേലത്തുള്ള ഒരു വക്കീലിന്റെ വിലാസമുണ്ടായിരുന്നു.

ആ കവറിലുള്ള മറ്റു പേപ്പറുകൾ അവൻ വലിച്ചു വെളിയിൽ എടുത്തു, രണ്ടുമൂന്നു ബാങ്ക് പാസ് ബുക്കുകൾ, ചില ആധാരങ്ങൾ, മറ്റെന്തൊക്കെയോ ചില വിലപ്പെട്ട രേഖകൾ ഒക്കെ അതിലുണ്ടായിരുന്നു. എല്ലാം ഭദ്രമായി എടുത്തു കാറിന്റെ ഡാഷ് ബോര്ഡിൽ വെച്ചു കാർ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു തിരിച്ചു റോഡിൽ കയറ്റിനിർത്തി അകത്തു എല്ലാം ഒന്നുകൂടി പരിശോധിച്ചു – പെട്രോൾ ഫുൾ ടാങ്ക് ഉണ്ട്. വെളിയിൽ ഇറങ്ങി ചുറ്റും നോക്കി, വണ്ടിയ്ക്ക് ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ല, ഒരു കീറൽ പോലും എവിടെയും കാണാനില്ല, അത്ഭുതം തന്നെ. സമയം അഞ്ചുമണി, ഇപ്പോൾ വിട്ടാൽ കൃത്യസമയത്തു പാലക്കാട് എത്താം.

വണ്ടി വീണ്ടും എടുക്കുന്നതിനു മുൻപായി താൻ ഇന്നലെ കഴിഞ്ഞ ആ കൊട്ടാരം വീട്ടിലേയ്ക്കു അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി – അവിടെ അവനു യാത്രാമംഗളം എന്നോളം കൈവീശിക്കൊണ്ടു രുദ്രയും കുഞ്ഞു മോളും പിന്നെ കുറച്ചകലെ ആ വൃദ്ധനും നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു – വീണ്ടും വരില്ലേ എന്ന ചോദ്യം മൂന്നു മുഖങ്ങളിലും ഉണ്ടായിരുന്നു.