ശ്രീ നാഗരുദ്ര ? ???? മൂന്നാം ഭാഗം – [Santhosh Nair] 1141

ശ്രീകുമാർ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും അഞ്ഞൂറ് രൂപ എടുത്തു വൃദ്ധന് കൊടുത്തു. അദ്ദേഹമത് വാങ്ങിയില്ല. “എനക്ക് വേണ്ടിയതെല്ലാം എൻ അമ്മാ, ഇന്ത കാളി കൊടുക്കറാങ്ക. പണം പദവിയെല്ലാം വേണ്ടാ.”

കയ്യിലിരുന്ന പാത്രത്തിൽനിന്നും അല്പം ജലം എടുത്തു പ്രാർത്ഥനയോടെ അദ്ദേഹം ശ്രീകുമാറിന്റെ മേൽ തളിച്ചു. അല്പം തീർത്ഥം കുടിയ്ക്കാനും കൊടുത്തു. കയ്യിലിരുന്ന വടികൊണ്ട് ശിരസ്സിൽ ചെറുതായി കൊട്ടി.  ഒരു ചുവന്ന ചരട് കയ്യിൽ കെട്ടിക്കൊടുത്തു, അല്പം ഭസ്മം നെറ്റിയിൽ പൂശിക്കൊടുത്തു. എന്നിട്ടു പറഞ്ഞു:

“ബുദ്ധിമാനാണ് നീ. അറിവാളി. ആർക്കും ഉന്നെ തോല്പിയ്ക്കാനാവില്ല. നിന്നെ നശിപ്പിയ്ക്കാനും. ഹ ഹ ഹ. അവർ അജ്ഞർ, അവർക്കെല്ലാം ഒന്നുമേ തെറിയാത്. ദീപത്തിൽ വിഴപ്പൊറ പാറ്റകൾ, ഹ ഹ ഹ ഹ.”

മലയാളവും തമിഴും കലർത്തി സംസാരിച്ചുകൊണ്ട് ആ വൃദ്ധൻ അമ്പലത്തിനടുത്തേയ്ക്കു പോയി, കണ്മുന്നിൽ നിന്നും മറഞ്ഞു. കുറച്ചു നേരം നോക്കി നിന്നിട്ടു അവൻ തിരികെ കാറിനടുത്തേയ്ക്കു നടന്നു.

സമയം ഒൻപതുമണിയോളമായി. ഒരുമണിക്കൂറിനുള്ളിൽ സ്ഥലത്തെത്തണം. ഇനി പെട്ടെന്നു പോകണം, ട്രാഫിക് തുടങ്ങി. കാറിനടുത്തുചെന്നു ചുറ്റിനടന്നു ഒന്നു നോക്കി. അൺലോക്ക് ചെയ്തു അകത്തുകയറിയിരുന്നു. സീട്ബെൽട് ഇട്ടശേഷം വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തശേഷം ഹാൻഡ്‌ലോക്ക് റിലീസ് ചെയ്ത ശേഷം ഗിയര് മാറ്റി വണ്ടിയെടുത്തു.

“എങ്ങനുണ്ടായിരുന്നു അമ്പലമൊക്കെ? മുനിയപ്പൂപ്പൻ എന്തു പറഞ്ഞു? ചരടൊക്കെ കെട്ടിത്തന്നുകാണുമല്ലോ, അല്ലെ? ഹി ഹി. അദ്ദേഹം ഇങ്ങനൊക്കെ ചെയ്‌താൽ അതിന്റർത്ഥം എന്തോ നല്ലതു വരാൻ പോകുന്നുവെന്നാണ്.” രുദ്രയുടെ ശബ്ദം ഒരു ചിരിയോടെ ഉയർന്നു.

“തമാശക്കാരി. ഹി ഹി. അതെ, നീയെല്ലാം ഒളിച്ചിരുന്നു കാണുന്നുണ്ടെന്നു എനിയ്ക്കറിയാമായിരുന്നു. കള്ള യക്ഷിപ്പെണ്ണേ”

“പോ ഏട്ടാ, എനിയ്ക്കു ഒത്തിരി ദിവ്യശക്തികൾ ഉണ്ട്. ചിലകാര്യങ്ങൾ എനിയ്ക്കറിയാൻ എവിടിരുന്നാലും അറിയാം. ഏട്ടനറിയുമോ ഇപ്പോൾ എന്റെ ശബ്ദം ഏട്ടന്റെ കൂടെയുണ്ടെങ്കിലും ശരീരം ഇവിടെ തന്നെയാണ്. മനുഷ്യർക്ക് സ്ഥൂലം സൂക്ഷ്മം എന്നു രണ്ടു ശരീരങ്ങൾ ഉണ്ടെന്നറിയില്ലേ? മരിച്ചെങ്കിലും എനിയ്ക്കു സ്ഥൂലശരീരത്തിൽ തിരികെ എത്താൻ കഴിഞ്ഞു. അതാണ് ഇന്നലെ ഏട്ടന്റെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നത്. ഇപ്പോൾ കാറിലുള്ളത് എന്റെ സൂക്ഷ്മ ശരീരവും. വളരെ കഷ്ടപ്പെട്ടാണ് ഇതൊക്കെ ഞാൻ നേടിയെടുത്തത്. അവിടെ വീട്ടിൽ കണ്ട ആ താത്താ ഒരു താന്ത്രികനായിരുന്നു. കുറെ മാന്ത്രിക താന്ത്രിക കഴിവുകൾ ഉള്ള മനുഷ്യൻ. അദ്ദേഹം എന്നെ സഹായിച്ചിട്ടുണ്ട്.”

“അത്ര വലിയ മാന്ത്രികനാണെങ്കിൽ എങ്ങനാണ് അദ്ദേഹം ആക്രമണത്തിൽ കൊല്ലപ്പെട്ടതു?” അല്പം പരിഹാസമുണ്ടായിരുന്നോ ചോദ്യത്തിൽ? അവൻ സംശയിച്ചു.

“അതു ഏട്ടാ കൊടും തീയുടെ ഉള്ളിൽ ചിലപ്പോൾ മാന്ത്രികർക്കു ഇട പതറാൻ സാധ്യതയുണ്ട്. പിന്നെ അദ്ദേഹം വളരെ വയസ്സായ വ്യക്തിയായിരുന്നു. ക്ഷീണവും ഒക്കെ കാരണം കുറേനാളായി ഉപാസനയൊക്കെ നിർത്തി വെച്ചിരുന്നു. ഉപാസനാ മൂർത്തിയുടെ എന്തെങ്കിലും അപ്രീതിയും കാരണമാവാം. പല ഉപാസനാ മൂർത്തികൾക്കും ചിലപ്പോൾ കുഞ്ഞു കുട്ടികളുടെ മനസ്സാണ്. കുസൃതിയും അങ്ങനെ പല കാരണങ്ങൾ ഉണ്ട്.”

അവൾ പറഞ്ഞു. അദ്ദേഹത്തിനെ പരിഹസിച്ചത് അവൾക്കിഷ്ടമായില്ല എന്നു മനസ്സിലായി.

പിന്നീടവൾ സംസാരിച്ചതേയില്ല, പിണക്കം നന്നായി കാണിയ്ക്കുന്നുണ്ട്. “പ്രേതമായാലും യക്ഷിയായാലും പെണ്ണ് പെണ്ണു തന്നെ.” അവൻ മനസ്സിലോർത്തു ചിരിച്ചു.

“ചിരിയ്ക്കേണ്ട, താത്തായെ കളിയാക്കിയകൊണ്ടല്ലേ ഞാൻ പിണങ്ങിയത്?” വയസ്സായവരെപ്പറ്റിയാണോ ഇങ്ങനെ തമാശയുണ്ടാക്കുന്നത്?

അവൾ മൗനം ഭഞ്ജിച്ചു. എന്തായാലും ഇടയിലുള്ള മഞ്ഞുരുകി, സന്തോഷം. രണ്ടുപേരും ചിരിച്ചു.

വണ്ടി മുന്നോട്ടു ഓടിക്കൊണ്ടിരുന്നു. പാലക്കാടു ടൗണിനു വെളിയിലുള്ള ഒരു റിസോർട്ടിൽ ആണ് മീറ്റിംഗ് സ്കേഡ്യുൾ ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്. പത്തു മിനുട്ടിനുള്ളിൽ തന്നെ റിസോർട്ടിൽ എത്തി.

“ഏട്ടാ, ഒരു കാരണവശാലും അവർ തരുന്ന ഭക്ഷണമോ വെള്ളമോ കുടിയ്ക്കരുത്. വെട്ടാനുള്ള ഭക്ഷണം ഞാൻ തന്നുകൊള്ളാം. ആ നെറ്റിയിലെ ഭസ്മം തുടച്ചെടുത്തു പോക്കറ്റിൽ ആക്കിക്കൊള്ളുക. ചരടും ഭസ്മവും ശരീരത്തുണ്ടാവണം.” അവളുടെ ശബ്ദം.

“ശരി എന്റെ രുദ്രക്കുട്ടീ – യക്ഷിക്കുട്ടീ – ഹി ഹി. ഞാൻ പോയിട്ടു വരാം.”

ആ ചിരി ശബ്ദത്തിലൂടെ അവളും റേസിപ്രോകേട് ചെയ്തു.