ശ്രീ നാഗരുദ്ര ? ???? മൂന്നാം ഭാഗം – [Santhosh Nair] 1141

ഗേറ്റിന്റെ ഒരു വശം തള്ളിത്തുറന്നു കൊണ്ട് ശ്രീകുമാർ അകത്തേയ്ക്കു കയറി.

“ഏട്ടാ ഞാൻ കൂടെയുണ്ട്, ഭയപ്പെടേണ്ടാ.” അവൾ പറഞ്ഞു.

ഗേട് കടന്നതും എന്തൊക്കെയോ ഇഴജന്തുക്കൾ വേഗത്തിൽ ഓടിപ്പോയി. അവൻ മുൻപോട്ടു തന്നെ നടന്നു. കുറച്ചു ദൂരെയായി ഒരു പാഴടഞ്ഞ വീണ്ടു കാണാറായി, ചുറ്റും കാടു കയറി, മേൽക്കൂരയൊക്കെ പായൽ കയറി, ചുവരുകൾ കറുത്ത ഒരു വീട്.

അടുത്തോട്ടു ചെല്ലുംതോറും പൊട്ടിപ്പൊളിഞ്ഞു പുല്ലു പിടിച്ച പഴയ തുളസിത്തറയും കണ്ണിൽപ്പെട്ടു. എന്തുകൊണ്ടോ ആ തുളസിച്ചെടി അല്പം വാടിനിൽക്കുന്നുവെന്നല്ലാതെ ഉണങ്ങിപ്പോയിട്ടില്ല. കാടു കയറിയ ഒരു ചെറിയ തോട്ടവുമുണ്ട്, ചെത്തി, മുല്ല, ചെമ്പരത്തി, ചെമ്പകം, പിച്ചി അങ്ങനെ എന്തൊക്കെയോ ചെടികൾ. തൊടിയിൽ കുറെ തെങ്ങുകളും മാവുകളും പ്ലാവുകളും ഒക്കെയുണ്ട്. സാമാന്യം വലിയ ഒരു പുരയിടം. മൊത്തം കാടു കയറിക്കിടക്കുന്നു. ചില മരങ്ങളൊക്കെ ഉണങ്ങിയിട്ടുമുണ്ട്.

ആരപ്പാ ഇതു എന്നമാതിരി നോക്കുന്ന അണ്ണാറാക്കണ്ണൻമാർ കുഞ്ഞുങ്ങളോടൊപ്പം അവിടെയുമിവിടെയും നിന്നും എത്തിനോക്കുന്നു. അല്ലാതെ ഒന്നു രണ്ടു കാക്കകളെയും കാണാം.

“മൊത്തത്തിൽ ഒരു സങ്കടകരമായ പ്രതീതി, അല്ലെ?” ആ നിശബ്ദതയെ ഭഞ്ജിച്ചുകൊണ്ടു രുദ്രയുടെ ശബ്ദം അവനെ ആലോചനകളിൽ നിന്നുമുണർത്തി.

“അതെ ഒരു നാഥനില്ലാ കളരി. ഈ ഭംഗിയുള്ള വീടും പുരയിടവും നോക്കാനാളില്ലാതെ കിടക്കുന്നല്ലോ. ആരുടെ വീടാണിത്?”

“ഭദ്രയുടെ ഭർതൃഗൃഹമാണിത്. ഇവിടെ താമസിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന ആരും ഇപ്പോൾ ജീവനോടില്ല. അന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞ പ്രശ്നത്തിൽ എല്ലാവരും കൊല്ലപ്പെട്ടു. രണ്ടു വർഷത്തോളമായി ആരും ഇവിടെ താമസമില്ല, അതുകൊണ്ടാണ് ഈ ദുർഗതി.” രുദ്ര പറഞ്ഞു.

“ഈ വീടും പരിസരവും മെയിൻ റോഡിൽനിന്നും ഒത്തിരി ഉള്ളിലാണല്ലോ. എന്തായാലും കള്ളന്മാരുടെ ശല്യം ഉണ്ടാവില്ല അല്ലെ?” അവൻ ചോദിച്ചു.

“അതെ പ്രേതശല്യം ഉണ്ടെന്നുള്ള ഭയം ഉണ്ട്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഭയന്നു ആളുകൾ വരാറില്ല. ഹ ഹ.” അവൾ പറഞ്ഞു.

“ഏട്ടൻ ആ മുന്നിലത്തെ വാതിൽ തുറന്നു അകത്തേയ്ക്കു കയറാൻ നോക്കിയ്ക്കെ. അതിന്റെ പൂട്ട് ഇളകിക്കിടക്കുന്നുണ്ട്.

ശ്രീകുമാർ ആ വാതിലിനടുത്തേയ്ക്കു നടന്നു. ആ വലിയ തറവാടിനുചേരുന്ന വലിയ വാതിൽ. മനോഹരമായ ഒരു പൂട്ടുണ്ട്. ഇളകിയിരിയ്ക്കുന്ന ആ പൂട്ടിന്റെ കുറച്ചു ഭാഗങ്ങൾ കാണാനില്ല ചങ്ങലയൊക്കെ തുരുമ്പെടുത്തിരിയ്ക്കുന്നു. ആ പൂട്ടിന്റെ നടുവിൽ ഒരു വിഘ്നേശ്വര രൂപമുണ്ട്.

“ഏട്ടാ, കൈകൊണ്ടു തൊടേണ്ട, ആ കഴുക്കോലിൽ തിരുകിയിരിയ്ക്കുന്ന റൂളർ കൊണ്ടു തള്ളിത്തുറന്നാൽ മതി. വാതിൽ മലക്കെ തുറന്ന ശേഷം കുറച്ചു നേരം നിന്നിട്ടു അകത്തു കയറിയാൽ മതി. പെട്ടെന്നു കയറേണ്ട.”

അവൾ പറഞ്ഞ ഇടത്തുനിന്നും റൂളർ എടുത്തു വാതിലിൽ തള്ളി. കർർർർർർ….. എന്ന ഒരു ശബ്ദത്തോടെ വാതിൽ മലർക്കെ തുറക്കപ്പെട്ടു. തുറന്ന വാതിൽ പിറകിൽ പോയി ശക്തിയായി അടിച്ച ശേഷം തിരികെ ചാരി നിന്നു.

വെയിറ്റ് ചെയ്യാതെ ശ്രീകുമാർ അകത്തു കയറിയിരുന്നെങ്കിൽ ആ വാതിൽ ശക്തിയായി വന്നു ശരീരത്തിലടിച്ചേനെ.

“ഇനി മുൻപോട്ടു നടന്നോളൂ ഏട്ടാ, വാതിൽ തനിയെ തുറന്നോളും. പേടിയ്ക്കേണ്ടാ.”