ശ്രീ നാഗരുദ്ര ? ???? എട്ടാം ഭാഗം – [Santhosh Nair] 1056

അവനു പുറം തിരിഞ്ഞു അവൾ നിന്നിരുന്നു. ആ പിങ്ക് കളർ സാരിയിൽ അവൾ അതി മനോഹാരിയായിരുന്നു. അവൻ പിന്നിലൂടെ ചെന്ന് അവളെ മാറോടണച്ചു. ഒരു പ്രാവിനെപ്പോലെ കുറുകിക്കൊണ്ടു അവൾ ആ സുഖത്തിൽ ലയിച്ചു നിന്നു.

“എനിക്കു വിശക്കുന്നൂ – എന്റെ രുദ്രകുട്ടീ, എന്തെങ്കിലും കഴിയ്ക്കാൻ വേണം. കുറച്ചു ജോലി ബാക്കിയുണ്ട്. അതുകൂടി തീർത്തിട്ടു വേണം മറ്റു കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ പ്ലാൻ ചെയ്യാൻ.”

“ഏട്ടന് ഇന്നു തനി കേരളാ ഊണ്, അല്ല, സദ്യ തന്നെ തരുന്നുണ്ട്. കൈ കഴുകി വന്നോളൂ.”

കൈ കഴുകി വന്ന അവനെ കാത്തു ഒരു തൂശനിലയിൽ ചൂടു പറക്കുന്ന വിഭവ സമൃദ്ധമായ ഒരു സദ്യ കാത്തിരിയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവനായി തറയിൽ ഇട്ടുവെച്ച തടുക്കുപായയ്ക്കു മുൻപിൽ വെയ്ക്കപ്പെട്ട ഇലയിൽ വിളമ്പിവെച്ചിരുന്ന നല്ല നെല്ലുകുത്തരിച്ചോറിന്റെയും, രുചിയുറ്റ സാമ്പാറിന്റെയും വെളിച്ചെണ്ണയിൽ കാച്ചിയെടുത്ത പപ്പടത്തിന്റെയും, അവിയലിന്റെയും ശർക്കരവരട്ടിയുടെയും ഒക്കെ സുഗന്ധം അവന്റെ നാവിൽ കൊതിയൂറിച്ചു.

വന്നിരുന്നയുടനെ തന്നെ അവൻ പരിപ്പിൽ നെയ്യും ചേർത്ത് അതിൽ ഒരു പപ്പടം പൊടിച്ചു ഒരു നല്ല പിടി പിടിച്ചു. പിന്നീട് സാമ്പാറും ചേർത്ത് അടുത്ത പിടി. പിന്നീട് പുളിശ്ശേരി അങ്ങനെ നീണ്ടു. ഇടയിൽ അവിയൽ തോരൻ ഒക്കെ രുചിയ്ക്കാൻ മറന്നില്ല. അല്പം അടപ്രഥമൻ പാൽപ്പായസം അതും ഉണ്ടായിരുന്നു. വയറുനിറയെ അടിച്ചുകയറ്റിപ്പോകും ആരായാലും.

അവൻ ഭക്ഷണം കഴിയ്ക്കുന്നത് ഒരു പ്രത്യേക ഭാവത്തോടെ, സംതൃപ്തിയോടെ രുദ്ര നോക്കിനിന്നു. അവസാനം അല്പം പച്ചമോരും കുടിച്ച ശേഷം ചെറിയ ഒരു ഏമ്പക്കം വിട്ട അവൻ അല്പം ചമ്മലോടെ അവളെ നോക്കി “എന്റെ പുന്നാര യക്ഷിപ്പെണ്ണല്ലേ, ഏട്ടനെ ഒന്നു പിടിച്ചേ – വയററിയാതെ കഴിച്ചുപോയി, ഇപ്പോൾ എണീക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല. പ്ളീസ് ഹെല്പ് ഡീ”

അല്പം ഇളിഭ്യതയോടെയും എന്നാൽ കൊഞ്ചലോടെയും ഉള്ള അവന്റെ അപേക്ഷ കേട്ട് അവൾ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. എന്നിട്ടു നീട്ടിയ അവന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു അവൾ എഴുനേൽക്കാൻ സഹായിച്ചു. “എന്റെ പൊന്നു രുദ്രക്കുട്ടീ, നിന്റെ കൂടെ ഒരു ആഴ്ച നിന്നാൽ ഞാൻ ഒരു ഗുണ്ടപ്പയ്യൻ ആകും. കുടവയറും ചാടും. ഹ ഹ അവൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എണീറ്റു നിന്നു.