ശിവാത്മികVI [മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 1383

അവൾ തലകുലുക്കി കാണിച്ചു..

പ്രിൻസ് രാഹുലിനെ വലിച്ചു ട്രെയിനിൽ നിന്നും താഴേക്ക് ഇട്ടു..
അതുപോലെ തന്നെ പീറ്ററിനെയും സുനിലിനെയും..

“നന്നാകില്ല എന്ന് വച്ചാൽ എന്നതാ ചെയ്യുക..? അല്ലിയോടി..?”

അവൻ ആലീസിനെ നോക്കി രാഹുലിനെ പിടിച്ചു ട്രെയിനിന്റെ ചക്രത്തിന്റെ അടുത്ത് അവന്റെ തുടഭാഗം ചക്രം കയറുന്ന രീതിയിൽ കിടത്തി.

അതുപോലെ സുനിലിനെയും പീറ്ററിനെയും..

ഇനി ട്രെയിൻ മുൻപോട്ട് പോകുമ്പോൾ മൂന്ന് പേരുടെയും കാലുകൾ മുട്ടിന് മുകളിൽ വച്ച് മുറിച്ചുകൊണ്ടാണ് പോകുക..
അവൻ അവരുടെ ഫോണുകളും തകരുന്ന രീതിയിൽ പാളത്തിൽ വച്ചു.

“നിനക്ക് ഇത് കാണണോ ശിവ…?”

പ്രിൻസ് അവളോട് ചോദിച്ചു..

“വേണം അച്ചായാ.. ഗൾഫ് നാടുകളിൽ ഒക്കെ അവർ തല എടുക്കും.. എന്നാൽ നമ്മുടെ നാട്ടിൽ പണം ഉണ്ടെങ്കിൽ ഇറങ്ങി വരും.. എന്നിട്ട് വീണ്ടും പല പെണ്ണിനേയും ഇവന്മാർ നശിപ്പിക്കും..
അന്ന് എന്നെ ജീവൻ പോലും വെക്കാതെ ഇവർ തിന്നേനെ.. കാണണം അച്ചായാ എനിക്ക്…”

ശിവ അവന്റെ കൈ കോർത്തു പിടിച്ചു.. അവർ പുറകിലേക്ക് മാറി നിന്നു..

ട്രെയിൻ മുൻപോട്ട് നീങ്ങിയപ്പോൾ മൂന്ന് പേരുടെയും അലർച്ചകൾ അതിൽ അലിഞ്ഞുപോയി..

“വെള്ളമടിച്ചു ട്രാക്കിൽ കിടന്ന മൂന്നു പേരുടെ കാലുകൾ ട്രെയിൻ കയറി മുറിഞ്ഞു.. അതിൽ അപ്പുറം എന്ത്?”

പ്രിൻസ് പറഞ്ഞപ്പോൾ ശിവ അവരെ നോക്കി.. ട്രെയിൻ കടന്നു പോയിരുന്നു.. ഒരു വെളിച്ചം ട്രാക്കിൽ കൂടെ വരുന്നു..

“വാ.. ആരോ വരുന്നുണ്ട്.. അവർ ഇനി നോക്കിക്കോളും.. പോകാം.”

പ്രിൻസ് ആലീസിന്റേയും ശിവയുടെയും കൈ പിടിച്ചു ട്രാക്കിലൂടെ നടന്നു.

“അച്ചായന് കുറ്റബോധം തോന്നുന്നുണ്ടോ..?”

ആലീസ് ചോദിച്ചു.

“എന്തിന്? നമ്മൾ കാരണം കുറെ സ്ത്രീകൾ ഇനി സമാധാനത്തോടെ ജീവിക്കും.. ഇവനെയൊക്കെ കൊല്ലുകയാണ് വേണ്ടത്.. പക്ഷെ അത്ര എളുപ്പത്തിൽ ഇവനൊന്നും ചാകരുത്..”

ആലീസ് അത് കേട്ട് ചിരിച്ചു..

“ഇനിയെന്താ പ്ലാൻ..?”

ആലീസ് ചോദിച്ചപ്പോൾ പ്രിൻസ് ചിരിച്ചു..

“ഇനി ഈ അയ്യര് കുട്ടിയെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടുപോയി വിടുന്ന ചടങ്ങു കൂടെ ഉണ്ട്..”

അത് കേട്ടപ്പോൾ ആലീസും ശിവയും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല..

“ഒഴിവാക്കുകയാണോ എന്നെ അച്ചായാ..?”

ഇടറിയ തൊണ്ടയോടെ ശിവ ചോദിച്ചപ്പോൾ പ്രിൻസിന് ഉത്തരം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല..

തുടരും