വിചാരണ 2 [മിഥുൻ] 138

കൃഷ്ണയെ കണ്ടപ്പോഴേക്കും അഭിയുടെ മുഖത്ത് എന്തോ ഒരു ജാള്യത പോലെ…

കിരൺ പറഞ്ഞു… “ഡാ അഭിയേ.. അവൾക്കും നിന്നെ ഇഷ്ടമാടാ.. അവൾ പറഞ്ഞു…”

അപ്പൊൾ അഭിയുടെ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്ന ഒരു തെളിച്ചം, അത് ഒന്ന് കാണേണ്ടത് തന്നെ ആയിരുന്നു. 100W ബൾബ് കത്തി നിൽക്കുന്നത്
പോലെ….

കൃഷ്ണ അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കുന്നുണ്ട്.. അവനും അതേ തെളിച്ചം അവള്‍ വരുന്നതിനിടയിൽ അതേ പുഞ്ചിരിയുമായി കൃഷ്ണയെ നോക്കി നിന്നു. കൃഷ്ണ കിരണിൻ്റെയും അഭിയുടെയും അടുത്തേക്കാണ് വരുന്നതെന്ന് കണ്ട ആതിര അവളോട് ചോദിച്ചു..

“ഇവനെയാണോ നീ ചങ്കിൽ കൊണ്ട് നടന്നു സ്നേഹിക്കുന്നത്..?” കിരണിനേ ചൂണ്ടിക്കൊണ്ടു ആതിര ചോദിച്ചു… ആതിരയുടെ മുഖം ചുമന്നു.. മുഖം കണ്ടാൽ കിരണിനെ ഇപ്പൊൾ തന്നെ കൊല്ലാൻ ഉള്ള ദേഷ്യം ഉണ്ടെന്ന് തോന്നും.

ആതിര തുടർന്നു… “ഇവനെ ഒന്നും സ്നേഹിക്കുന്നത്… സ്നേഹിക്കണം എന്ന് ചിന്തിക്കുക പോലും ചെയ്യരുത്. ജീവിത കാലം മുഴുവൻ കരയേണ്ടി വരും…”

ആതിരയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട കിരണിൻ്റെ കരണത്ത് അടി കിട്ടിയ പോലെ ആയി.

“നീ പറയുന്ന ഓരോ വാക്കും സൂക്ഷിച്ചു പറയണം ആതീ.. അല്ല ആതിര.. പറഞ്ഞതൊക്കെ തിരിച്ചെടുക്കണം എന്ന് തോന്നുന്ന ഒരു സമയം വരും..” കിരണിൻ്റെ കണ്ണുകൾ ചുമന്നിരുന്നു.

“എഹ്… നിങൾ തമ്മിൽ അറിയുമോ…” കൃഷ്ണ അതിശയത്തോടെ ചോദിച്ചു..

“എന്താ കിരൺ എന്താ നിങ്ങളുടെ ഇടയിൽ ഉണ്ടായത്..” അഭിയും ചോദിച്ചു..

“ഞാൻ പറയാം..” ആതിര കേറി പറയാൻ തുടങ്ങി.