വരമ്പ്[Bhami] 61

പാതി വെന്ത ശ്വാസത്തിൽ അവൻ മന്ത്രിച്ചു

“മൂപ്പൻ … “

കറുത്ത വസ്ത്രം ധരിച്ച് ,കഴുത്തിൽ രുദ്രാക്ഷം,
കമ്പകത്തിന്റെ കമ്പ് പിടിച്ചു  നെഞ്ചിലോളം വീണു കിടക്കുന്ന  വെള്ള താടി ഉഴിഞ്ഞ് അയാൾ സ്ഥിതിഗതികൾ വീക്ഷിക്കുകയാണ്.

“ഇവന്റെ അമ്മയ്ക്ക് സൂക്കേട്…. അങ്ങ് അവിടം വരെ …. പോണംന്ന്…”

ദക്ഷൻ കാര്യങ്ങൾ വിശദീകരിച്ചു.

“എന്നാൽ ഇന്നത്തെ രാത്രി അത്ര രസല്ലാന്ന് ഞാൻ ഇവനോടു പറയാ …”

ദക്ഷൻ അവന്റെ നേർക്ക് അജ്ജ്യാപിച്ചു….

“വേഗം പോയിക്കോ…”

“ദക്ഷാ….. ”
ദക്ഷൻ ഞ്ഞെട്ടി തരിച്ചു.

അതുവരെ കാര്യങ്ങൾ വീക്ഷിച്ച മൂപ്പന്റ ആ ഒരു വിളിയിൽ ദക്ഷന്റെ ഗർവ് അലിഞ്ഞു പോയി.

മൂപ്പന്റെ രോക്ഷം കണ്ണുകളിൽ കണ്ട ദക്ഷൻ പതിയെ ഉള്ളിലേക്ക് വലിഞ്ഞു.

മൂപ്പൻ കുട്ടിയുടെ അരികിലേക്ക് വന്നു.

“എന്താ നിന്റെ പേര് ? “

“കുഞ്ഞൂട്ടൻ ” അവൻ ഇടറിയ സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞാപ്പിച്ചു.

അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്കു തന്നെ അയാൾ നോക്കി നിന്നു. മനസിൽ ബാധിച്ച രോക്ഷം പതിയെ കെട്ടടങ്ങുന്ന പോലെ മൂപ്പനു തോന്നി.

ദാക്ഷാ… നീ ഇവനൊരു കമ്പിളി കൊട്ക്ക് … ആ വൈദ്യപ്പെട്ടി ഇങ്ങെടുത്തോ കൂടെ ഈ റാന്തലും.

മൂപ്പൻ  അകത്തു നോക്കി കൽപ്പിച്ചു.

ദക്ഷൻ സാമഗ്രികളുമായി കോലയിലെത്തി.

“ഇന്ന് ഇപ്പം തന്നെ പോണോ മൂപ്പാ….”
മടിച്ചു മടിച്ചു ദക്ഷൻ പറഞ്ഞു.