രാവണന്റെ ജാനകി [ശിവശങ്കരൻ] 103

മഴമേഘങ്ങളെ താലോലിച്ചു ഈറൻകാറ്റ് അവന്റെ മുടിയിഴകളെ താലോലിച്ചു കടന്നു പോയപ്പോൾ,. മേലെ പാറിനടന്ന മുകിലുകൾ അവന്റെ കവിളിൽ ആദ്യചുംബനം നൽകി…

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ, സൂര്യദേവൻ നിദ്രക്ക് ഭംഗം വരുത്തിയതിൽ പ്രതിഷേധിച്ചാണ് അവൻ എഴുന്നേറ്റത്… അതിനു സൂര്യനെ സഹായിച്ചു, ജാലകങ്ങൾ മലർക്കേ തുറന്നിട്ട മാതാശ്രീയോട് ഒച്ചയെടുത്തു വരുമ്പോഴാണ്, അവൾ പിന്നെയും മുന്നിൽ…

“ഇവളിവിടെ തന്നെയാണോ താമസം…” ആത്മഗതം കുറച്ചു ഉറക്കെയായോ…

ഊറിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ട്, അമ്മ കൊടുത്ത പട്ടുപാവാടയും വാങ്ങി അവൾ ഇറങ്ങവേ, തന്നെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടുന്ന അമ്മയേക്കണ്ടു രാവണൻ ഒന്ന് ചമ്മി.

അവനു വേണ്ടി അവൻ ഒന്നും ആഗ്രഹിച്ചിട്ടില്ല… ഒന്നിനും വാശി പിടിച്ചിട്ടില്ല…

പക്ഷേ… ആദ്യമായി ഇഷ്ടം തോന്നിയതിവളോടാണ്… ജാനകിയോട്…

ഒരസുരനായ തനിക്ക് അവളെ…

ഇല്ല, അവൾ പറഞ്ഞല്ലോ… അസുരൻമാരുടെയും ദേവന്മാരുടെയും വഴി ഒന്ന് തന്നെയാണെന്ന്…