മെർവിൻ 5 (ഏദൻ ക്ലൈമാക്സ്‌ ) [VICKEY WICK] 124

“നോ… നോ… ക്ൾ.. ൾ… ”

നെഞ്ചു കീറി പിളർന്ന് തൊണ്ടയിൽ ചോര കയറിയപ്പോൾ അവന്റെ ശബ്ദം ചോരയിൽ മുങ്ങിപ്പോയതാണ്. ആ രൂപം പതിയെ എഴുന്നേറ്റ് എന്തൊക്കെയോ പിറുപിറുത്തു. ഉടനെ ആ ചെന്നായ് കൂട്ടം മുഴുവൻ എത്തി കൈകളിലെ രക്തം നക്കിതുടക്കുവാൻ തുടങ്ങി.

പതിയെ അതിനു മാറ്റം വന്ന് തുടങ്ങി. കൂർത്തു നീണ്ട നഖങ്ങൾ അകത്തേക്ക് വലിഞ്ഞു. മെലിഞ്ഞു നീണ്ട, ഒരു സത്വത്തിന്റെതിനു സമാനമായ കൈകൾ സാധാരണ കൈകളായി മാറി. മുടി പതുക്കെ മുകളിലേക്കു വലിഞ്ഞു. കണ്ണുകൾ കൂടി ഇപ്പോൾ വ്യക്തമാണ്.

കൈകൾ നക്കി വൃത്തിയാക്കിയപ്പോൾ ആ സത്വം കുനിഞ്ഞിരുന്നു. ചെന്നായ്ക്കൾ അതിന്റെ മുഖവും നക്കി തുടച് വൃത്തിയാക്കി. അതിനു ശേഷം അത് എഴുന്നേറ്റു നിന്ന് രണ്ടുകകളും ചെന്നായ്ക്കൾക്ക് നേരെ നീട്ടിപ്പിടിച്ചു. ചെന്നായ്ക്കൾ അൽപ്പം മടിച്ചു നിന്നു.

ആ മടി ഇഷ്ടമാകാത്ത പോലെ ആ രൂപം ഒരു സീൽക്കാര ശബ്ദം പുറപ്പെടുവിച്ചു. ഉടനെ അവ അടുത്തേക്ക് വന്ന് ഉയർന്നു പൊങ്ങി ആ കൈത്തണ്ടകളിൽ മാന്തി മുറിവുകൾ ഉണ്ടാക്കി. വീണ്ടും എന്തോ ചെന്നായ്ക്കളോട് പിറുപിറുത്ത ശേഷം അത് ചെറിയ ഒരു താഴ്ചയുള്ളിടത് എത്തി നിശ്ചലമായി കിടന്നു.

അൽപ്പ സമയം കഴിഞ്ഞതും ജെയിമും ജെസ്ബിനും മറ്റെല്ലാവരും എത്തി സെനോനിന്റെ ശരീരം തിന്നു കൊണ്ടിരുന്ന ചെന്നായ്ക്കളെ പായിക്കുകയും ബെല്ല ഏദൻ താഴ്ചയുള്ളിടത്തു കിടക്കുന്നത് കണ്ടെത്തുകയും ചെയ്തു. ഏദനെ അവർ വിളിച്ച് എഴുന്നേൽപ്പിച്ചപ്പോൾ അവന്റെ നിഷ്കളങ്കമായ കണ്ണുനീരിലും ഭയം നിറഞ്ഞ വാക്കുകളിലും വ്യക്തമായിരുന്നു അവന്റെയുള്ളിലെ സത്യസന്ധത.

തൊട്ടുമുൻപ് നടന്ന കാര്യങ്ങൾ ഒന്നും തന്നെ അവന്റെ ബോധമനസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഒരു പക്ഷെ അവന്റെ ഉപബോധമനസിലോ അബോധാമനസ്സിൽ പോലും പതിഞ്ഞിരിക്കില്ല. കാരണം ആ സമയത്ത് അവൻ ഒരു ജീവശ്ശവത്തിന് തുല്യമായിരുന്നു. അവന്റെ ശരീരത്തെ മാത്രം ആ പ്രവർത്തിക്കായി ഉപയോഗിക്കുകയായിരുന്നു. കാര്യങ്ങൾ വ്യക്തമായതോടെ അബിയ അടുത്ത സംഭവത്തിലേക്കു തിരിഞ്ഞു.