മായാമിഴി?(10) end — മനോരോഗി ഫ്രം മാടമ്പള്ളി 226

 

 

” കുറച്ച് പൈസ വേണം…. പിന്നെ അച്ചായന്റെ സഹായോം… ഉണ്ടാവില്ലേ?

– വർമ്മ

 

 

 

 

 

 

 

” പൈസ ഞാൻ തരാം…. പക്ഷേ സഹായം…. ഈ കാര്യത്തിൽ നീ അധികം പ്രതീക്ഷിക്കണ്ട… കാരണം ഞാനുമായി അവന്മാർക്ക് യോതൊരു ബന്ധവുമില്ല… അങ്ങനെയുള്ളവരെ ഈ വക്കച്ചൻ ഒന്നും ചെയ്യാറുമില്ല ”

 

 

 

അതും പറഞ്ഞ് അയാൾ അഞ്ച് ലക്ഷം രൂപയുടെ ഒരു ഡ്രാഫ്റ്റ് ഒപ്പിട്ട് വർമ്മയ്ക്ക് കൊടുത്തു….

 

 

 

 

” വേറെയെന്തേലും ആവശ്യം ഉണ്ടേൽ അറിയിച്ചാൽ മതി… എപ്പളുമെപ്പളും ഇങ്ങനെ വരണം എന്നില്ല ”

– വക്കച്ചൻ

 

 

 

 

 

 

” ശരി അച്ചായാ… എന്നപ്പിന്നെ ഞാൻ ഇറങ്ങുവാ ”

– വർമ്മ

 

 

 

 

” ആഹ്… അവന്മാരുടെ വായിലേക്കൊന്നും ചെന്ന് ചാടണ്ട ”

– വക്കച്ചൻ

 

 

 

 

വർമ്മ അവിടെ നിന്നിറങ്ങി…..

 

 

 

 

 

” സാറേ ഇതേതാ സ്ഥലം ”

– മാനേജർ

 

 

 

 

 

” താൻ കൂടുതലൊന്നും  അറിയണ്ട….. ഞാൻ പറയുന്നത് മറുത്തൊന്നും പറയാതെ അങ്ങ് ചെയ്താ മതി…. ഇപ്പൊ മിണ്ടാതിരി ”

– വർമ്മ

 

 

 

 

പിന്നെ മാനേജർ ഒന്നും മിണ്ടാൻ തുനിഞ്ഞില്ല….

 

 

 

അവർ തിരിച്ച് വീട്ടിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു…

 

 

 

➖ ➖ ➖ ➖ ➖ ➖ ➖  ➖ ➖ ➖ ➖ ➖

 

 

 

 

 

പിന്നീടുള്ള മൂന്ന് ദിവസം  കാര്യമായ പ്രശ്നങ്ങൾ ഒന്നും തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…

 

ഉണ്ടായിരുന്നില്ല എന്നല്ല.. ഉണ്ടാക്കാതെ ഇരുന്നതാണ്… ആദിക്ക് ഭേദമാവുംവരെ കാത്തിരിക്കാമെന്ന് വച്ച് പട്ടേലാറും നിരഞ്ജനും യാതൊരു പ്രശ്നങ്ങളും ഒപ്പിച്ചില്ല….

 

 

 

➖ ➖ ➖ ➖ ➖ ➖ ➖  ➖ ➖ ➖ ➖ ➖

 

 

നാലാം ദിവസം ആദിയുടെ കാലിലെ കെട്ടഴിക്കാൻ പോവാണ്….

 

 

 

 

”  ഞങ്ങളിറങ്ങുവാണേ ”

 

 

ആദിയെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് കൊണ്ട് അച്ഛൻ അമ്മയോട് പറഞ്ഞു…

 

 

 

അപ്പോഴേക്കും നിരഞ്ജൻ കാർ കൊണ്ടുവന്നു…

 

 

 

 

” ഇത്ര പെട്ടെന്നു കാറിന്റെ പണിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞോ? ”

 

 

 

ആദി നിരഞ്ജനോട് ചോദിച്ചു….

 

 

 

 

” ആടാ… വലിയ പണിയൊന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…. സൈഡ് ബോഡി മുഴുവൻ പോയി… അത് മാറ്റി… പിന്നെ ബാറ്ററി മാറ്റി… എഞ്ചിന് ചെറിയ പണിയും… ഇപ്പൊ ആള് കുട്ടപ്പൻ ചേട്ടനായില്ലേ ”

– നിരഞ്ജൻ

 

 

 

 

” കുട്ടപ്പൻ ചേട്ടനല്ല… അങ്ങേരുടെ തന്ത ”

 

 

 

ആദി അത് പറഞ്ഞതിന് ശേഷമാണ് താൻ അച്ഛന്റെ തോളത്തു ചേർന്നാണ് നടക്കുന്നത് എന്ന് അവന് ഓർമ്മ

വന്നത്…