മായാമിഴി?(10) end — മനോരോഗി ഫ്രം മാടമ്പള്ളി 226

 

 

 

 

 

? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?

 

 

 

 

 

 

 

 

” അതേയ് എവിടേക്കാ നമ്മൾ പോവുന്നേ?.. ഏതേലും ഒന്ന് പറഞ്ഞൂടെ ”

 

 

 

കാറിലിരുന്ന് എങ്ങോട്ടാ പോവുന്നതെന്നറിയാതെ മാനേജർ വർമ്മയോട് ചോദിച്ചു….

 

 

 

 

 

” അത് എത്തുമ്പോ അറിയാം ”

 

 

അതും പറഞ്ഞ് വർമ്മ ഫോൺ നോക്കാൻ തുടങ്ങി….

 

 

 

 

” ഡോ എന്തോന്നാടോ ഇത് ഒച്ചിഴയുമല്ലോ ഇതിലും വേഗത്തിൽ… തനിക്കൊന്നു വേഗം പൊയ്ക്കൂടേ ”

 

 

 

 

കുപിതനായ വർമ്മ ഡ്രൈവറോടും ചൂടായി….

 

 

 

 

 

 

” എന്നാൽ താൻ കേറിയിരുന്ന് ഓടിക്കെടോ ”

 

 

 

അയാളത് പറഞ്ഞതും വർമ്മയുടെ മിണ്ടാട്ടം മുട്ടി….

 

 

 

 

ഏറെ നേരത്തെ യാത്രയ്ക്ക് ശേഷം അവർ ഒറ്റപ്പെട്ട ഒരു വലിയ വീടിന്റെ മുന്നിലെത്തി…

 

 

ഗേറ്റ് തള്ളിത്തുറന്ന്  അവർ അകത്തേക്ക് കയറി…..

 

 

കണ്ടാൽ പൂട്ടിയിട്ട പഴയ വീട് പോലെ തോന്നുമെങ്കിലും അകത്തുള്ള ലൈറ്റ് തെളിഞ്ഞതിനാൽ ആളുകൾ ഉണ്ടെന്ന് മാനേജർക്ക് മനസിലായി…..

 

 

 

 

 

” നീ ഇവിടെ നിന്നാ മതി ”

 

വർമ്മ തന്റെ മാനേജറെ പുറത്ത് നിർത്തിയ ശേഷം അകത്തേക്ക് കയറിപ്പോയി….

 

 

 

 

 

”  അറിഞ്ഞില്ലേ… എന്റെ സമ്പാദ്യം ഒക്കെ പോയി… കണക്കിൽ പെടുത്താത്ത കുറച്ച് ബ്ലാക്ക് മണി കൂടെ ഉണ്ടാരുന്നു… അതും പോയിക്കിട്ടി… ഇപ്പോ ആകെ കയ്യിലുള്ളത്  എൺപതിനായിരം

രൂപയാ ”

 

 

 

വർമ്മ തന്റെ മുന്നിൽ കുറച്ച് മാറി തിരിഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന മനുഷ്യനോട് പറഞ്ഞു….

 

 

 

 

” എല്ലാം ഞാനറിഞ്ഞു… നീ ഇങ്ങനെ ശ്രദ്ധയില്ലാതെ നടക്കുന്നത് കൊണ്ടാണ്… ഇനി അവരെ എങ്ങനെ ഒതുക്കും എന്നാലോചിക്ക് ”

 

 

 

ആ മനുഷ്യൻ പതിയെ ശാന്തതയാർന്ന ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു….

 

 

 

 

” എന്ത് ശ്രദ്ധയില്ലാതെ… അത്രയും നാൾ അവന്മാരെ പിടിക്കാൻ നടന്നിട്ട് ഇപ്പോ ദേ അവന്മാർ എന്റെ മോനെയും കൊണ്ടോയി ”

 

 

വർമ്മ കൈകൾ തമ്മിൽ തിരുമ്മിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…

 

 

 

 

 

”  നീ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നത് ആരേലും കണ്ടോ? ”

 

 

 

അയാൾ വർമ്മയ്ക്കഭിമുഖമായി നിന്ന് ചോദിച്ചു….

 

 

 

 

” ഞാൻ ടാക്സിയിലാ വന്നത്…. പിന്നെ കൂടെ എന്റെ മാനേജറും ഉണ്ട്… വേറാരും കണ്ടില്ലെന്നത് ഉറപ്പാ ”

– വർമ്മ

 

 

 

 

 

” മ്മ്ഹ്… നിനക്കിപ്പോ എന്താ വേണ്ടത് ”

 

 

ആ മനുഷ്യൻ വർമ്മയോട് ചോദിച്ചു…