മായാമിഴി?(10) end — മനോരോഗി ഫ്രം മാടമ്പള്ളി 226

വീട് മുഴുവൻ ശൂന്യം ആയിരിക്കുന്നു…

 

 

 

” താൻ എങ്ങനാ വന്നേ? ”

 

– വർമ്മ

 

 

 

 

” ഞാൻ ഓട്ടോയിൽ ”

– മാനേജർ

 

 

 

 

” അതെന്താ… തന്റെ ബൈക്ക് എവിടെ? ”

– വർമ്മ

 

 

 

 

” ബൈക്ക് സർവീസിന് കൊടുത്തേക്കുവാ ”

– മാനേജർ

 

 

 

 

” കോപ്പ്… തന്റെ മൊബൈൽ ഒന്ന് താ ”

 

 

 

 

വർമ്മ     :  ഹലോ നീയിപ്പോ എവിടാ

 

 

 

 

_______    :   ഞാനിപ്പോ മഥുരയിലാ

എന്താ… എന്തെങ്കിലും

പ്രശ്നമുണ്ടോ…

 

 

 

 

 

വർമ്മ      :   ആഹ് ചെറിയൊരു

പ്രശ്‌നമുണ്ട്… നീ എത്രയും

പെട്ടെന്ന് ഇവിടെ വരണം…

 

 

 

 

 

 

_______      :   ഓക്കേ…. ഞാൻ  ഇപ്പോ

തന്നെ പുറപ്പെടാം….

 

 

 

 

 

 

” ആരാ അത് ”

 

 

 

ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്ത വർമ്മയോട് മാനേജർ ചോദിച്ചു…

 

 

 

 

 

 

” രുദ്രൻ… നമ്മുടെ ആ പഴയ കേസില്ലേ…  ആ കടക്കാരനെ കാറിടിച്ച…… അതില് കുറ്റമേറ്റത് അവനാ ”

– വർമ്മ

 

 

 

 

 

” ആഹ് മനസ്സിലായി… ബാംഗ്ലൂരീന്ന് മയക്കു മരുന്ന് കടത്തിയേന് അറസ്റ്റിലായപ്പോ നല്ലൊരു തുക കൊടുത്താ അവനെ അന്ന് ഇറക്കിയെ ”

– മാനേജർ

 

 

 

 

 

” മ്മ്ഹ്ഹ്… താൻ ഒരു ടാക്സി വിളി… നമുക്കൊരിടം വരെ പോവാം ”

– വർമ്മ

 

 

 

 

 

” എങ്ങോട്ടേക്കാ ”

– മാനേജർ

 

 

 

 

 

 

” പറയുന്നത് കേട്ടാ മതി… കൂടുതൽ ചോദ്യോം പറച്ചിലുമൊന്നും വേണ്ട… അല്ലെങ്കിലേ ഞാൻ  നല്ല ചൂടിലാ… ഇനി താനെന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞ് എന്റെ വായീന്ന് വരണത് കേട്ടേ അടങ്ങൂ എന്നുണ്ടോ ”

 

 

വർമ്മ ദേഷ്യത്തിൽ അയാളോട് പറഞ്ഞു….

 

 

 

 

 

!!!!ഇയാളെന്ത് തേങ്ങക്കാ എന്നോട് ചാടിക്കടിക്കാൻ വരണേ…. കള്ളത്തെണ്ടി!!!!

 

 

 

 

മാനേജർ അയാളെ മനസ്സിൽ പ്രാകിക്കൊണ്ടിരുന്നു….

 

 

 

 

 

 

” നീയെന്തോന്നാ ആലോചിക്കുന്നേ… ഡാ പന്ന മോനേ ടാക്സി വിളിയെടാ “?

 

 

 

 

ഓരോ നിമിഷം കഴിയുന്തോറും അയാളുടെ ദേഷ്യം വർധിച്ച് കൊണ്ടിരുന്നു….

 

 

 

 

 

” ഏഹ് ഒന്നുല്ല… വിളിക്കുവാ ”

 

 

 

അയാൾ കോൾ ചെയ്ത്കൊണ്ട് കുറച്ച് അപ്പുറത്തേക്ക് മാറി നിന്നു …

 

 

 

 

!!!!!ഇത്രേം കാലം കൂടെ വിശ്വസ്തനായി നിന്ന എന്നെ പറഞ്ഞാ മതിയല്ലോ … ആ നേരത്ത് വല്ല പട്ടിയെയും വാങ്ങിച്ച് വളർത്തിയാൽ അത് വാലെങ്കിലും ആട്ടിയേനെ!!!!!

 

 

അയാൾ മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചു…