അവളെ എങ്ങനെയെങ്കിലും രക്ഷിക്കണം എന്ന ചിന്ത മനസ്സിൽ വന്നു.. പെട്ടന്ന് തന്നെ വെളിച്ചം നാല് പാടും അടിച്ചു.. കുറച്ച് മാറി അവളുടെ ഒരു പാവടയും ബ്ലൗസും കിടക്കുന്ന കണ്ടു.. വേഗം തന്നെ അത് അതെടുത്ത് അവളെ അണിയിച്ചു.
അവളെ പൊക്കി തോളിലേക്ക് ഇട്ടു സൈക്കിൾ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു..
ആശുപത്രിയിലേക്ക് നല്ല ദൂരം ഉണ്ട് സൈക്കിളിൽ കൊണ്ട് പോകാനും കഴിയില്ല.. എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന ആലോചന ചെന്ന് എത്തിയത് സുഹൃത്ത് ദേവന്റെ അടുത്താണ് അങ്ങനെ അവളെയും കൊണ്ട് അവന്റെ വീടിന് അടുത്ത് ചെന്നു.. കാര്യം അവനോട് പറഞ്ഞില്ല.. ഒരു ആവശ്യം പറഞ്ഞു അവന്റെ കാർ വാങ്ങി..
പറ്റുന്ന വേഗത്തിൽ ആശുപത്രി എത്തിപ്പെട്ടു…
യൂണിഫോമിൽ കണ്ട കൊണ്ട് ആയിരിക്കാം അവിടെ നിന്ന ആളുകൾ സഹായത്തിനു എത്തി.. പരിചരണത്തിനായി അകത്തേക്ക് കൊണ്ട് പോയി. സമയം കളയാതെ ഡോക്ടർ വന്നു വേണ്ടതൊക്കെ ചെയ്തു.
മനസ്സ് എങ്ങും എങ്ങും എന്നില്ലതെ ഓടി നടന്നു. ഏതാണ്ട് ഒരു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞ് പുറത്ത് വന്ന ഡോക്ടർ ഞാൻ ഇരിക്കുന്ന ഇടം ലക്ഷ്യമാക്കി വന്നു..
അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഖം കുറച്ച് ദുഖപൂർണം ആണ് എന്ന് തോന്നി.. എങ്ങനെ ഉണ്ട് ഡോക്ടർ ഞാൻ ചോദിച്ചു..
ആളുടെ കണ്ടിഷൻ ഇപ്പൊൾ കുറച്ച് സീരിയസ് ആണ്.. രക്ഷപ്പെടാൻ ഉള്ള ചാൻസും വളരെ കുറവാണ്..
തലക്ക് പിന്നിൽ ഏറ്റ മർദനത്താൽ ആണ് ആദ്യം ബോധം പോയത്.. പിന്നെ സ്വകാര്യ ഭാഗങ്ങളിലെ ക്രൂരമായ ഉപദ്രവങ്ങളും.
നാൽപ്പത്തി എട്ട് മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞാൽ മാത്രേ എന്തെങ്കിലും പറയാൻ കഴിയൂ എന്നും അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു..
താങ്കൾക്ക് വേണമെങ്കിൽ പോകാം , ഇവിടെ ഞങ്ങളൊക്കെ ഉണ്ടല്ലോ.നാളെ കഴിഞ്ഞ് വന്നാലും മതി.. അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാക്കുകളിൽ കണ്ട വിശ്വാസം എന്നെ അവിടെ നിന്നും പോകുവാൻ അനുവദിച്ചു..
മനസ്സിൽ എന്തൊക്കെയോ ഇരുണ്ടു കൂടി.
പോകുന്ന വഴി ചിന്തകള് മാറി മാറി വന്നു. അവളെ ആരായിരിക്കും ഈ അവസ്ഥയിൽ എത്തിച്ചത് , എങ്ങനെ ഇവിടെ വന്നു , കണ്ട് മറന്ന മുഖം എല്ലാം ഒരു പോലീസ് ബുദ്ദിയാൽ ചിന്തിക്കുവാൻ തുടങ്ങി.. പക്ഷേ എവിടെ തുടങ്ങണം എങ്ങോട്ട് പോകണം ഒരു പിടിയും ഇല്ല.
അവൾക്ക് ബോധം വരണം കൂടുതൽ എന്തെങ്കിലും അറിയണം എങ്കിൽ..
കൂടുതൽ എന്തെങ്കിലും വിവരങ്ങൾ കിട്ടുമോ എന്നറിയാൻ അവള് കിടന്ന സ്ഥലത്ത് ഞാൻ ഒന്ന് കൂടി പോയി. അവിടം മുഴുവൻ നോക്കിയിട്ട് പോലും ഒരു തെളിവും കിട്ടിയില്ല.. മനസ്സ് വീണ്ടും താഴുന്നു പോകുന്ന പോലെ തോന്നി.. വിട്ടു കളയാൻ പറ്റില്ല.. കൂടുതൽ ആത്മ വിശ്വാസം നൽകി ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് പോയി..
ഡോക്ടർ പറഞ്ഞ സമയം വരെ കാത്തു നിൽക്കാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. വീട്ടിൽ ചെന്ന് ഫ്രഷ് ആയതിനു ശേഷം ആശുപത്രി ലക്ഷ്യമാക്കി ഞാൻ കുതിച്ചു.. കാർ പാർക്ക് ചെയ്ത് അകത്തു ചെന്ന എന്നെ കാത്തിരുന്നത് അവിടെ ജോലി ചെയ്യുന്ന ഒരു കൂട്ടം ആളുകൾ ആയിരുന്നു.. എന്നെ ഇന്നലെ പറഞ്ഞു വിട്ട ഡോക്ടർ നേഴ്സ് അങ്ങനെ തുടങ്ങിയ കുറച്ച് പെർ അവിടെ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു. എന്നെ കണ്ടതും അവർ പരിഭ്രമിക്കാൻ തുടങ്ങി.. സംസാരിച്ചു കൊണ്ട് നിന്ന അവരുടെ ചലനങ്ങൾ മാറി. കുറച്ച് പെർ എന്നിലേക്ക് അടുത്ത് വന്നു കൊണ്ടിരുന്നു.. ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ നിന്ന എന്നെ ഡോക്ടർ അവള് കിടന്ന റൂമിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.. അവിടെയും കുറച്ച് ആളുകൾ നിന്നിരുന്നു.. ആ റൂമിന്റെ വാതിൽ തുറന്നു ഞങൾ അകത്തു കയറി. അവിടെ അവള് കിടന്നിരുന്ന ബെഡ് കാലിയായി കിടക്കുന്നു.