മാമകഹൃദയത്തിൻ ആത്മരഹസ്യം – 3 [ദാസൻ] 174

“നീ എവിടെയായിരുന്നു ഇതുവരെ, എത്ര നേരം ഭക്ഷണം കഴിക്കാതെ നിന്നെ നോക്കിയിരുന്നെന്ന് അറിയാമൊ? വാ….. ഭക്ഷണം എടുത്തു വെച്ചിരിക്കുന്നു.”

ഞാൻ ടേബിളിൽ പോയിരുന്നു ഭക്ഷണം കഴിച്ചു തുടങ്ങി.അവൾ എന്നെ കണ്ടതായി പോലും ഗൗനിച്ചില്ല. ഞാൻ ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞ് അമ്മാവൻ്റെ അടുത്ത് പോയി വിശേഷങ്ങൾ തിരക്കി.

“ഇനി എത്രയും പെട്ടെന്ന് കല്യാണത്തിൻ്റെ തീയ്യതി എടുക്കാമല്ലെ ദാസാ”

“എല്ലാം നിങ്ങൾ തീരുമാനിക്കുന്നതു പോലെ. നിങ്ങൾ പറയുന്നതെന്തും ഞാൻ അനുസരിക്കും.”

“അതെന്താണ് മോനെ അങ്ങിനെ പറയുന്നത്”

” ഈ വിഷയത്തിൽ എൻ്റെ അച്ഛനും അമ്മയും പറയുന്നത് ഞാൻ അനുസരിക്കും, എനിക്ക് പ്രത്യേകിച്ച് അഭിപ്രായമൊന്നുമില്ല.”

“അപ്പോൾ ചേച്ചി നമുക്ക് അടുത്ത ദിവസം തന്നെ ഒരു പണിക്കരുടെ അടുത്ത് പോയി മുഹൂർത്തം നോക്കാം. എന്നാൽ ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങട്ടെ ”

“ഇത്രയും സമയമായില്ലേ? ചേട്ടൻ ഇപ്പോൾ വരും, ചായ കുടിച്ചിട്ട് ഇറങ്ങാം.”

“അളിയനെ കണ്ടതല്ലേ, ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങട്ടെ”

” ഇത്രയും സമയമായില്ലേ, ഒരു ഗ്ലാസ് ചായ കുടിച്ചിട്ട് ഇറങ്ങാം”

അമ്മായിയും അമ്മയും ശാലിനിയും അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി.

” ശാലിനിയുടെ ഹൗസ് സർജൻസി എവിടെ വരെയായി കഴിഞ്ഞൊ?”

” മോന് അത് നേരിട്ട് ചോദിക്കാമായിരുന്നില്ലെ”

ഞാൻ ചോദിച്ചിട്ട് മറുപടി പറയാതെ പോയതാണ്, അത് അമ്മാവനോട് പറയേണ്ട.

“ചോദിക്കാമായിരുന്നു. എനിക്കൊരു ജാള്യത”

“ഞാൻ മോളെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിക്കാം, നിങ്ങൾ തമ്മിൽ ചോദിക്കുകയും പറയുകയും ചെയ്യു”

” വേണ്ട അമ്മാവാ. കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കുകയും പറയുകയും ഒക്കെ ചെയ്യേണ്ടേ, അതിന് ഒരു വിഷയം ഇതാകട്ടെ.”

അമ്മാവൻ ഉദ്യമത്തിൽ നിന്നും പിൻവാങ്ങി. ഞങ്ങൾ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതിനിടയിൽ അച്ഛൻ വന്നു.

” ഞാൻ ചേച്ചിയോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, അടുത്ത ദിവസം തന്നെ ഒരു പണിക്കരെ കണ്ടു മുഹൂർത്തം കുറിക്കാമെന്ന്. അളിയന് പരിചയമുള്ള ഏതെങ്കിലും പണിക്കർ ഉണ്ടോ, അമ്പലത്തിനടുത്ത് ആരെങ്കിലുമൊക്കെ കാണുമായിരിക്കും.”

” ഒരാളുണ്ട്, നമുക്ക് നാളെ തന്നെ പോയി മുഹൂർത്തം എടുക്കാം”

അവർ ചായകുടി കഴിഞ്ഞ് ഇറങ്ങുമ്പോൾ, അച്ഛനോടും അമ്മയോടും ശാലിനി യാത്രപറഞ്ഞിറങ്ങി. അവർ പോയി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മ

” അവൾ നല്ല കുട്ടിയാണ്, എന്നോട് വളരെ സ്നേഹത്തോടെയാണ് സംസാരിച്ചത്. നിങ്ങൾ തമ്മിൽ ഒന്നും സംസാരിക്കുന്നത് കണ്ടില്ലല്ലോ മോനെ”

“ഞങ്ങൾ കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് സംസാരിക്കാം എന്നു തീരുമാനിച്ചു വച്ചിരിക്കുകയാണ്, അല്ലെങ്കിൽ കല്യാണശേഷം സംസാരിക്കാൻ വിഷയങ്ങൾ ഒന്നും ഉണ്ടാവില്ല.”

“നീയെന്താണ് കളിയാക്കുകയാണോ?”

“ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ലേ”

ഞാൻ എൻറെ മുറിയിൽ പോയി, രേഖയുടെ അക്കൗണ്ടിലേക്ക് അൻപതിനായിരം രൂപ ട്രാൻസ്ഫർ ചെയ്തു. രേഖയെ വിളിച്ച് വിവരവും പറഞ്ഞു, ഇനി എന്തെങ്കിലും ആവശ്യമുണ്ടെങ്കിൽ പറയാൻ മടിക്കരുത് എന്നും പറഞ്ഞു.

നേരം പുലർന്നു, പത്തു മണി ആയപ്പോഴേക്കും അമ്മാവൻ വന്നു. അച്ഛൻ കടയിൽ ഉണ്ടാകും എന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മാവൻ അങ്ങോട്ട് പോയി. മുഹൂർത്തവും ഡേറ്റും ഒക്കെ എടുത്തു അമ്മാവൻ വീട്ടിലേക്കാണ് ആദ്യം വന്നത്, അടുത്ത മാസം മുപ്പതാം തീയതിയാണ് കല്യാണം 11നും പതിനൊന്നരയ്ക്ക് ഇടയ്ക്കാണ് മുഹൂർത്തം. ഇനി അധികം ദിവസങ്ങളില്ല, ഏകദേശം 50 ദിവസം. നാളെ മുതൽ കൗണ്ട്ഡൗൺ തുടങ്ങാം. പക്ഷേ എൻറെ മനസ്സിൽ ഇപ്പോഴും ഒരു സംശയം ബാക്കി നിൽക്കുന്നു. ശാലിനിക്ക് ഈ കല്യാണത്തിന് താല്പര്യം ഇല്ലേ? അവളെന്നെ കണ്ടതായിപ്പോലും ഭാവിക്കുന്നില്ല. എന്നോടുള്ള അവളുടെ കാഴ്ചപ്പാടിൽ ഇപ്പോഴും മാറ്റമൊന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ലെ? ആരോടാണ് ഇതൊന്ന് ചോദിച്ചറിയുക. അല്ലെങ്കിൽ ഇവയെല്ലാം എൻറെ തോന്നലുകൾ ആവാം, അവളുടെ സ്വഭാവം ഇങ്ങനെ ആകാം. ഏതായാലും കല്യാണം നിശ്ചയിച്ചു. പിറ്റേന്ന് മുതൽ ഞാൻ ജോലിക്ക് പോയി തുടങ്ങി, അധികം തിരക്കുകൾ ഒന്നുമില്ലാത്ത ഓഫീസ്. എന്നാലും ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോകുന്നത് അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല, ഇതിനിടയിൽ രേഖ വിളിച്ചിരുന്നു. അവൾ തിരുവനന്തപുരത്തെ കോച്ചിംഗ് സെൻററിൽ ചേർന്നു എന്നും ഹോസ്റ്റലിൽ ആക്കി അച്ഛൻ തിരിച്ചു പോയി എന്നു പറഞ്ഞു. ഞാനവളോട് IAS എടുക്കണം എന്ന വാശിയോടെ പഠിക്കാൻ പറഞ്ഞു. എന്താവശ്യത്തിനും എന്നെ വിളിക്കാൻ മടിക്കരുത് എന്നും പറഞ്ഞു. ദിവസങ്ങൾ വീണ്ടും കടന്നു പോയി കൊണ്ടിരുന്നു. പിന്നെ കല്യാണത്തിന് രണ്ടാഴ്ച , കല്യാണം ക്ഷണിക്കൽ ഒക്കെ ഒരു വിധം കഴിഞ്ഞു. കല്യാണത്തിന് ഡ്രസ്സ് എടുക്കാൻ പോകാൻ ശാലിനിയെയും വിളിച്ചു. അവളും അമ്മായിയും കൂടി വന്നു. അമ്മ ഡ്രസ് എടുക്കുന്നതിന് കളറിനെക്കുറിച്ച് അഭിപ്രായം ചോദിച്ചപ്പോൾ അവൾക്ക് അഭിപ്രായം ഒന്നുമില്ലയെന്ന് പറഞ്ഞു. എനിക്ക് രേഖയുടെ ഫോൺ വന്നപ്പോൾ അനിയനെ പറഞ്ഞ് ഏർപ്പാടാക്കി ഞാൻ പുറത്തേക്ക് പോയി.കോച്ചിംഗ്‌ തുടങ്ങി എല്ലാം മനസ്സിലാകുന്നുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു. ഏകദേശം ലക്ഷം രൂപയാകുമെന്നാണ് കേട്ടേതെന്ന് രേഖ പറഞ്ഞു. അവളോട് അതേക്കുറിച്ച് ഇപ്പോൾ ആലോചിക്കേണ്ട, വേണ്ടത് ഞാൻ ചെയ്തോളാം എന്ന് പറഞ്ഞു ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു.