മാന്ത്രികലോകം 3 [Cyril] 2317

ആമ്പൽക്കുളത്തിന്റെ മൺ തിട്ടയ്ക്ക് പുറത്തായി അറുപത്തിയെട്ട് വിദ്യാര്‍ഥികള്‍ മാന്ത്രിക മുഖ്യന്റെയും അധ്യാപകരുടെയും മുഖത്ത് നോക്കാൻ കഴിയാതെ നാണിച്ച് തലയും താഴ്ത്തി നില്ക്കുകയായിരുന്നു.

എല്ലാവർക്കും യക്ഷ ലോകത്ത് കടക്കാനുള്ള ശക്തിയില്ല എന്നു മാന്ത്രിക മുഖ്യന് നേരത്തെ പറഞ്ഞത് എത്ര ശെരിയെന്ന് ആ വിദ്യാര്‍ഥികള്‍ അപ്പോഴാണ് ഓര്‍ത്ത് നോക്കിയത്.

ആദ്യം ഹെമീറയാണ് കുളത്തിലെക്ക് ചാടിയത്…. അതിനെ തുടർന്ന് ദനീരിനേയും ഫ്രെന്നിനേയും പിടിച്ചുവലിച്ച് കൊണ്ട് സാഷയും ചാടി.

പിന്നേ പേടി കാരണം കുളത്തില്‍ ചാടാൻ കൂട്ടാക്കാത്ത പത്തുപേര്‍ മല്‍സരത്തില്‍ നിന്നും പിന്മാറി. ആ പത്തുപേര്‍ ഒഴികെ മറ്റുള്ളവര്‍ ഒന്നും രണ്ടും വെച്ചു കുളത്തില്‍ ചാടിയിരുന്നു…,

എന്നാൽ വെള്ളത്തിൽ താഴ്ന്നു പോയവരെ ഒരു വലിയ ചുഴി വിഴുങ്ങി…. ആ ചുഴി പലരെയും ആമ്പൽക്കുളത്തിന്റെ കരയിലേക്ക് തിരികെ തെറിപ്പിച്ചു കളയുകയാണ് ചെയ്തത്.

അപ്പോഴാണ് മാന്ത്രിക മുഖ്യനും എല്ലാ അധ്യാപകരും കൂടി ആമ്പൽക്കുളം നിഷേധിച്ച ആ വിദ്യാര്‍ത്ഥികള്‍ക്ക് മുന്നില്‍ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടത്.

മത്സരം തുടങ്ങുന്നതിന് മുന്നേ തോറ്റു പോയെന്ന ചിന്തയാണ് ആ വിദ്യാര്‍ത്ഥികളെ തല താഴ്ത്തി നിൽക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചത്.

“ഇങ്ങനെ നാണിച്ചു നില്‍ക്കേണ്ട കാര്യമൊന്നുമില്ല, കുട്ടികളെ….. ഇവിടെയുള്ള ചില അധ്യാപകർക്ക് പോലും യക്ഷ ലോകത്ത് കടക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല എന്ന സത്യം നിങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കണം…” മാന്ത്രിക മുഖ്യൻ അലിവോടെ പറഞ്ഞു.

പെട്ടന്ന് എല്ലാ വിദ്യാര്‍ത്ഥികളും തലയുയർത്തി മാന്ത്രിക മുഖ്യന്റെ മുഖത്ത് അദ്ഭുതത്തോടെ നോക്കി.

അവര്‍ക്ക് ഇതൊരു പുതിയ അറിവായിരുന്നു.

എന്തിനാണ് അധ്യാപകര്‍ യക്ഷ ലോകത്ത് കടക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചത് എന്ന ചിന്താകുഴപ്പം ആ വിദ്യാർത്ഥികളുടെ കണ്ണുകളില്‍ പ്രകടമായിരുന്നു.

പക്ഷേ ആരും അവരുടെ സംശയം ചോദിക്കാന്‍ തയ്യാറായില്ല.

ആ വിദ്യാർത്ഥികളുടെ സംശയം മനസിലാക്കിയ റാലേൻ പുഞ്ചിരിച്ചു.

“അഭ്യസനം പൂര്‍ത്തിയാക്കി പ്രകൃതിയുടെ ശക്തി സ്വീകരിച്ച് യഥാര്‍ത്ഥ മാന്ത്രികരും പോരാളികളുമായി മാറി കഴിഞ്ഞവരോട് മാത്രമേ യക്ഷ ലോകത്തെ കുറിച്ചുള്ള സത്യാവസ്ഥ ഞങ്ങൾ പറഞ്ഞ്‌ മനസ്സിലാക്കി കൊടുക്കുകയുള്ളു.

നിങ്ങൾ കേട്ടിട്ടുള്ള പല കഥകളും സത്യമല്ല എന്നുമാത്രം നിങ്ങള്‍ ഇപ്പോൾ അറിഞ്ഞാല്‍ മതി. ഇനി നിങ്ങൾ എല്ലാവർക്കും അവരവരുടെ മുറിയിലേക്ക് പോകാം.”

മാന്ത്രിക മുഖ്യൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടു എല്ലാ വിദ്യാര്‍ത്ഥികളും അന്തംവിട്ട് കുറച്ച് നേരം അവിടെതന്നെ നിന്നു.

റാലേൻ തന്റെ കണ്ഠം ഒന്ന് കനപ്പിച്ചതും എല്ലാ വിദ്യാര്‍ത്ഥികളും അവിടെ നിന്നും വേഗം നടന്ന് നീങ്ങി.

വിദ്യാര്‍ഥികള്‍ എല്ലാം അവിടെ നിന്നും പോയശേഷം റാലേൻ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന അധ്യാപകരുടെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി.