മാഞ്ഞു പോകുന്ന കാലം [മഷി] 96

Iv th strd ശ്രീവിലാസം സ്കൂൾ
ഗുഡ് മോർണിംഗ് മിസ്സ്
ഹുഡ് മോർണിംഗ് ഡിയർ ചിൽഡ്രൻ
നമ്മുടെ ഇന്നത്തെ ഈ ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞു ഇനി നമ്മൾ പോകുന്നത് ഇനല്ലേ പറഞ്ഞ സ്ഥലങ്ങളിലേകാണ് അപ്പോ എല്ലാവരും റെഡി അല്ലെ
അതേ മിസ്സ് , മിസ്സ് നമ്മൾ ഇവിടെ ഒക്കയാ പോകുന്ന
കുറേ സ്‌തലങ്ങൾ പോകാനുണ്ട് പിന്നെ നമ്മൾ കുറെ അമ്മൂമമാരെയും അപ്പൂപ്പന്മാരെയും കാണാൻ പോകും
നിങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ അമ്മൂമമാരും അപ്പൂപ്പന്മാരും ഇല്ലേ അതു പോലെ അവിടെയും ഉണ്ട് കുറെ അപ്പൂപ്പന്മാരും അമ്മൂമമാരും
ഉണ്ട് മിസ്സ്

ഇല്ല മിസ്സ്

ഇല്ല മിസ്സ്

എന്റെ വീട്ടിൽ അമ്മമായും അച്ഛച്ഛനും ഇല്ല മിസ്സ്
ഒരു ദിവസം ഞാൻ ഒരു ഫോട്ടോ കണ്ടു മുടി ഒകെ വെളുത്ത രണ്ടു പേരുടെ !
അപ്പോഴാ ‘അമ്മ പറഞ്ഞേ അവർ ദൂരെ താമസിക്കാൻ പോയിന്നു
ശ്രീവിലാസം സ്കൂൾ
എന്നിട്ടു എന്റെ മകൻ ഇവിടെ
അതു മാഡം അക്ഷിത് ഇപോ ഇവിടെ ഇല്ല
എന്താ.. എന്താ പറഞ്ഞേ.. എന്റെ മകൻ എവിടെ
അവൻ എന്തു പറ്റി
മാഡം ടെന്ഷന് അടികണ്ട അക്ഷിത് സൈഫ് ആണ് കിഴപ്പവും ഇല
ഞാൻ പറയുന്നത് കേൾക്കൂ മാഡം
മാതൃസ്നേഹം കരുണാലയത്തിൽ ഞങ്ങൾ അവസാനം ആണ് എത്തിയത്
കുട്ടികൾ എല്ലാവരും അവിടെ ഉള്ളവരുമായി പരിചയപെട്ടു പെട്ടന്നാണ് കുറച്ച മാറി ഇരിക്കുന്ന രണ്ടു പേരുടെ അടുത്തേക്ക് അക്ഷിത് ചെന്നത് ഓടികിതച്ചു ചെന്ന ആ കുഞ്ഞു അവരോടു ചൊദിച്ചത് എന്റെ അച്ചമയുംഅച്ഛച്ഛനും അല്ലെ എന്നാണ് അതു കേട്ട അവരുടെ മുഖത്തു ഒരു ആശ്ചര്യവും അത്ഭുദവും ഒകെ ആണ് കണ്ടതു
അച്ഛമയുടെയും അച്ഛച്ഛന്റെയും പ്രായമുള്ളവരെ കണ്ടപ്പോൾ പോയതാവും എന്നു കരുതി ആണ് ഞാൻ അങ്ങോട്ടു ചെന്നത് പക്ഷെ പിന്നീട് അക്ഷിത് പറഞ്ഞതു കേട്ടു എല്ലാവരും ഷോക്ക് ആയി ഇതു എന്റെ അച്ചമയും അച്ഛച്ഛനും ആണെന്നും വീട്ടിൽ ഞാൻ ഫോട്ടോ കണ്ടിട്ടുണ്ടെന്നും ആണ് ആ കുഞ്ഞു പറഞ്ഞത്
പിന്നീടാണ് അതു അവരുടെ സ്വതം ചെറുമകൻ ആണെന്ന് അവർ മനസിലാക്കിയത്
ആ സമയത്തു അവിടെ കണ്ടത് തന്റെ ബാല്യത്തിൽ ഒരു കുഞ്ഞു അവന്റെ അച്ഛമയിൽ നിന്നും അച്ഛച്ഛനിൽ നിന്നും ആഗ്രഹിക്കുന്ന കരുതലും സ്നേഹവും ഒകെ കിട്ടിയ ഒരു കുഞ്ഞു പുഞ്ചിരി ആയിരുന്നു തന്റെ ചെറുമകനെ കൊഞ്ചികാനും കഥകൾ പറഞ്ഞു കൊടുക്കാനും മടിയിൽ തിരുത്താനും ആഗ്രഹിച്ച അവനോടോപ്പം അവന്റെ കൂടെ ബാലയത്തിലേക്ക് തിരിച്ച എത്തിയ വാർധക്യം കീഴടക്കാത്ത രണ്ടു മനസ്സായിരുന്നു
ഓരോതവണ അക്ഷിതിനെ ചേർതു ഓടികുമ്പോഴും സ്നേഹിക്കുമ്പോഴും ‘പ്രായം തട്ടാത്ത അവരുടെ കണ്ണുകൾ നിറയുണ്ടായിരുഞ്ഞ ചുളിവുകൾ വീണിട്ടും അവരുടെ കവിളുകൾ തുടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു