പാഴ്‌ജന്മം – 2 8

കേറിവരുന്ന ഒരു കുട്ടിയെ മകളെപ്പോലെ കൊണ്ടുനടക്കാൻ നിങ്ങടെ കുഞ്ഞുങ്ങളെ ലാളിക്കാൻ പക്ഷെ അതൊക്കെ അവളിലൂടെ മണ്ണിൽ അലിഞ്ഞു ചേർന്നു . അവസാനമായി അവൾ പറഞ്ഞത് നീ ഒരിക്കൽ വരും വരുമ്പോൾ എന്റെ കൊച്ചിനെ ആരും വഴക്കൊന്നും പറഞ്ഞേക്കരുതെന്നായിരുന്നു ……

അച്ഛന്റെ ആ വാക്കുകൾ എന്നെ വേദനയുടെ അഗ്നിയിൽ ദഹിപ്പിക്കുവായിരുന്നു . അച്ഛനെ കെട്ടിപിടിച് കരയുമ്പോഴും ആ കണ്ണുനീരിന് ഒരു വിലയും ഇല്ലെന്ന് എനിക്കറിയാമായിരുന്നു . പിന്നെ അച്ഛനായിരുന്നു എന്റെ എല്ലാം . അമ്മയ്ക്ക് കാണാൻ കഴിയാത്ത കുടുംബവും കുട്ടികളും ഇനി എനിക്ക് വേണ്ടാന്ന് അന്ന് തിരുമാനിച്ചതാ പക്ഷെ അച്ഛന്റെ നിർബന്ധം …… ഒടുവിൽ അച്ഛന്റെ മോഹമെങ്കിലും സാധിച്ചുകൊടുക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു …..

വിവാഹദിവസമാണ് പെണ്ണിനെ കാണുന്നതും മിണ്ടുന്നതും . നിലവിളക്കുമായി മകന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കയറിവന്നവൾ മൂന്നിന്റന്ന് കാമുകനുമായി ഓടിപ്പോയ വാർത്ത അച്ഛനെ കിടപ്പിലാക്കി . പിന്നെ അധികം താമസിയാതെ അച്ഛനും പോയി . കൂടെപ്പിറപ്പിനെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാൻ നിന്നില്ല . മാതാപിതാക്കളോട് ചെയ്ത പാപം തീരാൻ ആർക്കും വേണ്ടാതെ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട കുറേ മാതാപിതാക്കളോടൊപ്പം ജീവിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു . അത് നീ ജനിച്ചുവളർന്ന നിന്റെ നാട്ടിലാകണമെന്നു മനസ്സ് പറഞ്ഞു . അങ്ങനെ ഇവിടെയെത്തി . അറിയാവുന്ന ജോലിയോകെ ചെയ്ത് ഇവിടുള്ള അമ്മമാർക്കും അച്ചന്മാർക്കും ഒരു സഹായമായി കൂടി . പിന്നെ പ്രായം അദ്ധ്വാനിക്കാൻ തടസ്സമായപ്പോ ഇവരിൽ ഒരാളായി …. അപ്പോഴും ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല നീ ഇവിടെ ഇങ്ങനെ . എന്നെങ്കിലും ഒന്ന് കാണാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിലെന്നു മോഹിച്ചിരുന്നു ……

മ്മ് ……

അയ്യേ എന്തിനാ നീ കരയണേ ….?

അമ്മ എന്നെ ഒരുപാട് ശപിച്ചിട്ടുണ്ടാകും അല്ലേ ..?

ഇല്ല ഒരിക്കലുമില്ല അമ്മയ്ക്കും അച്ഛനും ആരെയും ശപിക്കണോ വെറുക്കാനോ കഴിയില്ല അവർക്ക് സ്നേഹിക്കാൻ മാത്രേ അറിയുമായിരുന്നുള്ളു . അതുകണ്ടാണ് ഞാൻ സ്നേഹിക്കാൻ പഠിച്ചത് . ആ സ്നേഹമാണ് അന്ന് ഞാൻ നിനക്കായ് വച്ചുനീട്ടിയത് …

1 Comment

Comments are closed.