നിഴലായ്…..[നന്ദൻ] 646

വീടിന്റെ വാതിൽ അടച്ചു അഭിരാമിയും മോഹനും കാറിൽ കയറുമ്പോളും ശ്രീക്കുട്ടി സെറ്റിയിൽ കിടന്നു വിങ്ങി വിങ്ങി കരയുക ആയിരുന്നു….വീണിടത്തു നിന്നും ഒന്ന് എണീക്കാൻ വേണ്ടി ആ പിഞ്ചു കുഞ്ഞു ശ്രെമിച്ചു നോക്കി പക്ഷെ അവൾ ഒരു കൈ കുത്താൻ ശ്രെമിച്ചപ്പോൾ വേദന കൊണ്ട് മൂത്രമൊഴിച്ചു പോയി… പിന്നീട് തിരിഞ്ഞതും നേരെ തറയിലേക് വീണു… അലറി കരഞ്ഞെങ്കിലും ആരും അത് കേൾക്കാനായി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…ശ്രീക്കുട്ടിയുടെ കണ്ണുനീരും സങ്കടവും പോലെ പുറത്തു പെരുമഴ ആർത്തു പെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു ആരോടോ ഉള്ള വാശി തീർക്കും പോലെ…

ആർത്തു പെയ്യുന്ന മഴയിൽ കറന്റ്‌ കൂടെ പോയതോടെ കുഞ്ഞു ശ്രീക്കുട്ടി കൂടുതൽ പേടിച്ചു വിറച്ചു ഒടുവിൽ ഉറങ്ങി പോയിരുന്നു…

“ഹോ എന്തൊരു നാറ്റം ആണിത് ” ഡോർ തുറന്ന മോഹൻ മൂക്ക് ചുളിച്ചു.. നേരം വെളുക്കാറായപ്പോൾ ആണു മോഹനും അഭിരാമിയും തിരിച്ചു വീട്ടിൽ എത്തിയത്…

“”ഓഹ് നാശം ശവം ആ സെറ്റി വൃത്തികേട് ആക്കി എന്ന് തോന്നുന്നു…””

“”ഓഹ് എന്നിട്ട് സുഖിച്ചു കിടക്കുന്നു.. നാശം.. അയാൾ കാല് മടക്കി ഒറ്റ അടി ആയിരുന്നു…കമിഴ്ന്നു കിടന്ന ശ്രീക്കുട്ടിയുടെ വയറിന്റെ ഭാഗത്തായിരുന്നു അയാളുടെ ഷൂസിട്ട കാൽ പതിച്ചതു..

ശക്തിയായ വേദനയിൽ ശ്രീക്കുട്ടി ഞെട്ടിഉണർന്നു അലറി കരഞ്ഞു…

“”ഓഹ് എന്നിട്ട് കള്ള കരച്ചിലും…””അങ്ങോട്ട്‌ എണീക് നാശമേ “”മോഹൻ ശ്രീകുട്ടിയുടെ തലമുടിയിൽ കുത്തി പിടിച്ചു പൊക്കിയെടുത്തു….. ആ കുഞ്ഞു ദേഹത്തിന് സഹിക്കാനാവുന്നതിനപ്പുറമുള്ള താടനങ്ങൾ അയാൾ ആ ദേഹത്ത് ഏൽപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു…

വേദന കൊണ്ട് ശ്രീക്കുട്ടി അലറി കരഞ്ഞപ്പോൾ മോഹനു വീണ്ടും ദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറഞ്ഞു കയറി..അയാൾ ശ്രീക്കുട്ടിയുടെ മുടിയിൽ പിടിച്ചു മുന്നോട്ടേക് തള്ളി… മുന്നിലെ ഭിത്തിയിൽ തലയിടിച്ചു ആ കുഞ്ഞു ദേഹം ഭിത്തിയിൽ താഴെ തറയിലേക് ചുരുണ്ടു …ഊർന്നു വീണ ഭിത്തിയിൽ രക്തത്തിന്റെ ചുവന്ന രേഖ വീതിയിൽ താഴേക്കു പടർന്നിരുന്നു..