നിഴലായ്…..[നന്ദൻ] 646

“”ഞാൻ ഈ സാരി ഒന്നുടുക്കട്ടെ മോഹനേട്ടാ…പാർട്ടിക് കുറെ ആൾക്കാർ ഉണ്ടാവില്ലേ…??””

“”ഹ്മ്മ് വൃത്തിക്ക് ഉടുക്കു എന്റെ സുന്ദരിയായ ഭാര്യ ആയിരിക്കണം ഇന്നു തിളങ്ങി നിക്കേണ്ടത്….””അഭിരാമിയുടെ മൂക്കിന്റെ തുമ്പിൽ ഒന്ന് ഞുള്ളി കൊണ്ട് മോഹനൻ വിടല ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു… പാർട്ടിക് പക്ഷെ അയാളുടെ ബോസ്സ് മാത്രേ ഉണ്ടാവു എന്നുള്ള കാര്യം മോഹൻ അവളോട്‌ പറഞ്ഞില്ല..

“”അമ്മ എവിടെ പോവാ… കുഞ്ഞും വരുന്നു.. “”ശ്രീക്കുട്ടി വന്നു അഭിരാമിയുടെ സാരി തുമ്പിൽ പിടിച്ചു….

“”പോ അസത്തെ… എത്ര രൂപയുടെ സാരി ആണെന്നറിയോ… അത് പിടിച്ചു ചെളി ആക്കുന്നു.. “” മോഹൻ ശ്രീക്കുട്ടിയെ ഒറ്റ കയ്യിൽ തൂക്കിയെടുത്തു.. ശ്രീക്കുട്ടി അലറി കരഞ്ഞു…
നാശം മിണ്ടി പോകരുത്… ചുണ്ടിനു കുറുകെ വിരൽ ചേർത്ത് ആ കുഞ്ഞു മുഖത്തേക് നോക്കി മോഹൻ ആക്രോശിച്ചു.. ശ്രീക്കുട്ടിയുടെ കണ്ണുകൾ പേടിച്ചു പുറത്തേക് മിഴിച്ചു വന്നു…

“”മിണ്ടാതെ അവിടെങ്ങാനും കിടക്കു..”” ഒറ്റ കയ്യിൽ തൂക്കി എടുത്തു അടുത്ത് കിടന്ന സെറ്റിയിലേക് ശ്രീകുട്ടിയെ എറിഞ്ഞു കൊണ്ട് മോഹൻ പല്ലിറുമ്മി..

“”ജനിപ്പിച്ച തന്തയ്ക്കു പോലും വേണ്ടാത്ത ശവം… “”മോഹൻ ദേഷ്യം തീരാതെ പിന്നെയും പിറുപിറുത് കൊണ്ടിരുന്നു…

സെറ്റിയിലേക് വീണപ്പോൾ ശ്രീകുട്ടിയുടെ കൈ മടങ്ങി വല്ലാതെ വേദനിച്ചിരുന്നു ആ കുഞ്ഞു ചുണ്ടുകൾ വിടർത്തി എങ്ങലടിച്ചു കരഞ്ഞു…

എല്ലാം കണ്ടു അഭിരാമി നിർവികാര ആയി നിന്നു മോഹൻ വല്ലാത്ത ദേഷ്യ കാരൻ ആണു…എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞാൽ ദേഷ്യം മുഴുവൻ തന്നോട് ആവും കാണിക്കുക… അല്ലെങ്കിലും കൊച്ചിന് സുധിയുടെ സ്വഭാവങ്ങൾ ഉണ്ട്…ചെറിയ കൊച്ചാണെലും മോഹൻ പറയുന്നത് കേൾക്കണ്ടതല്ലേ… ശ്രീകുട്ടിയെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് തന്റെ സാരിയുടെ പ്ലീറ്റ് ശെരിയാക്കാനായി അഭിരാമി കണ്ണാടിയുടെ നേരെ നടന്നു…