നിഴലായ്…..[നന്ദൻ] 646

“”അതെങ്ങനാ വിവരമില്ലാത്ത തന്തയ്ക്കു ജനിച്ചാൽ ഇതല്ല ഇതിലപ്പുറവും കാണിക്കും…”‘ മോഹൻ പിറു പിറുത് കൊണ്ട് മുന്നോട്ടു നടന്നു… അഭിരാമിയുടെ സാരി തുമ്പിൽ പിടിച്ചു മുന്നോട്ടു നടക്കുമ്പോൾ ശ്രീക്കുട്ടി ഇടയ്ക്കിടെ തിരിഞ്ഞു നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… അവൾക് ഐസ് ക്രീം മേടിച്ചു കൊടുത്ത താടിയും മുടിയും നീട്ടി വളർത്തിയ ആൾ ശ്രീക്കുട്ടി ഇരുന്നത്തിനടുത്ത ചാരു ബെഞ്ചിൽ ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… അയാൾ ശ്രീകുട്ടിയെ നോക്കി പതിയെ കൈ വീശി കാണിച്ചു… ഭീതി നിറഞ്ഞിരുന്ന ആ കുഞ്ഞു മുഖത്തു ചെറിയൊരു ചിരി വിടർന്നു… അവളും അവളുടെ കുഞ്ഞു കൈകൾ വീശി അയാളോട് യാത്ര പറഞ്ഞു…

ഒരച്ഛന്റെ അവകാശത്തെ ഒരു കോടതിക്കും ചോദ്യം ചെയ്യാനാവില്ലെന്നറിയാം.. എങ്കിൽ പോലും താൻ മകൾക്കു വേണ്ടി ഒരവകാശം ഉന്നയിച്ചില്ല… ആഴ്ചയിൽ ഒന്നോ രണ്ടോ ദിവസം തന്റെ കൂടെ നിർത്താൻ കോടതി സമ്മതിക്കുമായിരിക്കും പക്ഷെ അങ്ങനെ നിന്നിട്ട് തിരിച്ചു പോവുമ്പോൾ തന്നോടുള്ള ദേഷ്യം കൂടെ അവൾ മകളോട് തീർക്കും… അതായിരുന്നു തന്റെ ഭയം… പക്ഷെ തന്റെ മകളുടെ നിഴലായി എന്നും താൻ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു… അഭിരാമിയുടെ വീടിന്റെ ഗേറ്റിനു പുറത്തു എത്രയോ രാത്രികളിൽ മകളെ ഒന്ന് കാണാൻ വേണ്ടി മാത്രം ഉറക്കമിളച്ചിരുന്നു… എല്ലാവരും ഉറങ്ങി കഴിയുമ്പോൾ ജനലോരം ചെന്നു ശ്രീക്കുട്ടിയുടെ കുഞ്ഞു മുഖം കണ്ണ്ടോണ്ടിരുന്നിരിക്കുന്നു ഡിവോഴ്സ് വാങ്ങി രണ്ടു മാസത്തിനുള്ളിൽ അഭിരാമിയുടെ ഓഫീസിലെ സീനിയർ ആയ മോഹനെ അവൾ വിവാഹം കഴിച്ചു…മോഹന് ശ്രീകുട്ടിയെ കാണുന്നതേ ദേഷ്യം ആയിരുന്നു…അഭിരാമിയ്ക് തന്റെ ജീവിതം എൻജോയ് ചെയ്യുന്നതിലായിരുന്നു താല്പര്യം അത് കൊണ്ട് തന്നെ മകൾ അവൾക്കു പലപ്പോളും ബാധ്യത ആയിരുന്നു.. മകളെ ഉപദ്രവിച്ചില്ലെങ്കിൽ കൂടി മോഹനൻ ഉപദ്രവിക്കുന്നതു അവൾ കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു…ചെറിയ തെറ്റുകൾക്കു പോലും അയാൾ ശ്രീകുട്ടിയെ ക്രൂരമായി ഉപദ്രവിച്ചു…
തന്റെ മകളെ ക്രൂരമായി ശിക്ഷിക്കുന്നത് അറിഞ്ഞിട്ടും ഒന്നും ചെയ്യാനാകാതെ ഒരച്ഛന്റെ നെഞ്ച് വേദനിച്ചു കൊണ്ടും ഇരുന്നു…

“”അഭിരാമി പെട്ടെന്ന് ഒരുങ്ങിയിട്ട് വാ.. ഇന്നത്തെ പാർട്ടി കഴിഞ്ഞാൽ നാളെ ഞാൻ മാനേജർ ആണു അറിയ്യോ നിനക്ക്…””