നിഴലായ് അരികെ -11 [ചെമ്പരത്തി] 402

 

“ഒന്നുമില്ല മമ്മി…. ചെറുതായി ഒന്ന് മുറിഞ്ഞതാ… “പറഞ്ഞിട്ട് അവൻ

 

അത് കണ്ട ഫിലിപ് വേഗം എമിലിയെയും കൂട്ടി പ്രകാശിന്റെ വീട് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു…..

 

 

നന്ദൻ വേഗം മുകളിലേക്കു നടന്നു….. ആര്യ അപ്പോഴും വാതിൽ തുറക്കാൻ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് വാതിലിൽ ഇടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…

 

അവൻ വേഗം വാതിൽ തുറന്നു

 

ആര്യയെ   കണ്ണുകൾ കരഞ്ഞു കലങ്ങി കിടക്കുന്നതു കണ്ട് നന്ദൻ ഒരു നിമിഷം ഒന്ന് പകച്ചു…

 

നന്ദനെ തൊട്ടു മുന്നിൽ കണ്ട ആര്യയും ഒരു നിമിഷം സ്തംഭിച്ചു നിന്നു..

 

പെട്ടന്ന് ഒരു പൊട്ടിക്കരച്ചിലോടെ അവൾ നന്ദനെ ഇറുകെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു….

 

ഒന്ന് പകച്ച നന്ദൻ പതിയെ അവളുടെ തലയിലൂടെ വിരലോടിച്ചു…..

 

കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞു, അവളുടെ കരച്ചിൽ ഒന്നടങ്ങിയപ്പോൾ നന്ദൻ അവളെ ബെഡിൽ  കൊണ്ടിരുത്തി… തൊട്ടു മുന്നിൽ  ഒരു കസേര വലിച്ചിട്ടു നന്ദനും ഇരുന്നു…..

 

“അമ്മൂ…… നീ കരയാതെ….എല്ലാവർക്കും ഒരു തെറ്റിദ്ധാരണ ആണ്….. അത് മാറിക്കൊള്ളും…… നീ സങ്കടപ്പെടേണ്ടാട്ടോ…. ”

 

“നന്ദേട്ടാ……..ഇവർക്ക് പോലും നമ്മൾ തെറ്റ് ചെയ്തിട്ടില്ല എന്ന് മനസിലാകുന്നില്ലല്ലോ…….എല്ലാവരും നമ്മളെ ഒറ്റപ്പെടുത്തുവാ… എന്റെ ഫോൺ മേടിച്ചു വച്ചു അവിടുത്തെ ജനൽ തുറക്കരുതെന്നു പറഞ്ഞു, നിന്നെ കാണരുതെന്നും മിണ്ടരുതെന്നും പറഞ്ഞു……എനിക്ക്…. എനിക്ക്….അതിനു പറ്റൂല… നിന്നെ കാണാതെയും മിണ്ടാതെയും ഇരിക്കാൻ…..

എന്റെ…. എന്റെ നെഞ്ചു പൊട്ടുന്ന പോലെ……ശ്വാസം മുട്ടുന്നപോലെ ഒക്കെ  തോന്നുവാ….നെഞ്ചു വേദന എടുക്കുന്നു…… ”

 

 

“ഒന്നുമില്ലടാ…… അമ്മൂസെ…… ഒന്നുമില്ലാട്ടോ കരയണ്ട…… ടെൻഷൻ കൂടുന്നതാണ്……….ഈ വെള്ളം കുടിച്ചേ ആദ്യം… നീ ഇങ്ങനെ തൊട്ടാവാടി ആണോ അമ്മൂ…. ഇങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ നിന്നെ കെട്ടിച്ചു വിട്ടാൽ എന്ത് ചെയ്യും……????     ഞങ്ങൾ ആകെ പെടൂലോ…. ”

 

നന്ദൻ എടുത്ത് കൊടുത്ത വാട്ടർ ബോട്ടിലിൽ നിന്നും വെള്ളം  കുടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ആര്യ പെട്ടന്ന് ചുമച്ചു…. വായിലൂടെയും മൂക്കിലൂടെയും എല്ലാം വെള്ളം ഒഴുകി… കണ്ണുകൾ ചുവന്നു നിറഞ്ഞു….

 

അവൾ പതിയെ എണീറ്റ് വാട്ടർ ബോട്ടിൽ ടേബിളിലേക്കു വച്ചു…..