നിയോഗം 2 Dark World Part XI (മാലാഖയുടെ കാമുകൻ) 1497

അവളുടെ ഇടത്തെ കൈ ഞാൻ വേറെ ഒരു ഇരുമ്പ് കൊളുത്തിൽ കുടുക്കി.. ശ്രദ്ധ പോയ ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് അവളുടെ കൊമ്പ് അവൾ ചീറിക്കൊണ്ട് എന്റെ തോളിൽ കുത്തി ഇറക്കി..

“അഹ്….”

ഞാൻ നന്നായി വേദനിച്ചു കരഞ്ഞു..

എന്നാൽ വേദന ഞാൻ കാൽ മുട്ടു വച്ച് അവളുടെ വയറിൽ ഇടിച്ചു കൊണ്ടാണ് പ്രതികരിച്ചത്.. അവളെ ഞാൻ നന്നായി ഭിത്തിയോട് അമർത്തി.. ഇപ്പോഴും അവളുടെ കൊമ്പ് എന്റെ തോളിൽ ആണ് ….

അലറിക്കൊണ്ട് ഞാൻ അവളെ സർവ ശക്തിയും എടുത്തു ഭിത്തിയോട് ചേർത്ത് അമർത്തി.. ഉടനെ അവൾ തല കുനിച്ചു തലയിലെ കൊമ്പ് വച്ച് എന്റെ മുഖത്ത് കുത്താൻ ശ്രമിച്ചു..

ഞാൻ ഇടത്തെ കൈ വിട്ടു അവളുടെ താടിക്ക് ഒരു പഞ്ച് കൊടുത്തു.. അത് അവൾക്ക് ശരിക്കും കൊണ്ടു..

ഒരു നിമിഷം അവളുടെ കണ്ണ് മറഞ്ഞു.. അതോടെ എന്റെ തോളിൽ കുത്തിയിരുന്ന കൊമ്പു ഞാൻ വലിച്ചു ഊരി അവളുടെ കയ്യും കൈ പോലത്തെ കൊമ്പും കൊളുത്തിന്റെ ഉള്ളിൽ കൂടി ഇട്ടു..

അതിനു ശേഷം അവളുടെ ഇരുകൈകളും കൊമ്പും കൂട്ടി പിടിച്ചു ഒരു കാൽ ഭിത്തിയിൽ ചവുട്ടി ഒരു കാൽ അവളുടെ വയറിലും ചവുട്ടി ഞാൻ എന്റെ ശരീരം മുഴുവൻ വലിച്ചു അവളുടെ ഇരു കയ്യിലും തൂങ്ങി..

ഇപ്പോൾ ഇരു കൈകളും, കൊമ്പുകളും ഇരുമ്പു കൊളുത്തുകളിൽ കുടുങ്ങി, ഭിത്തിയോട് ചേർന്ന് അനങ്ങാൻ പറ്റാതെ നിൽക്കുന്ന ഡാർക്ക്…

ഞാൻ ആഞ്ഞു വലിച്ചു…

അവൾ വേദന കൊണ്ട് ഞരങ്ങി.. കൈ വലിക്കാൻ നോക്കി.. നടന്നില്ല… ചിറകും അവൾക്ക് അനക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല… അത് മടങ്ങി അവൾക്ക് വേദനിക്കുന്നുണ്ട്.. അവൾ എന്നെ ചവുട്ടാൻ ശ്രമിച്ചു.. നടന്നില്ല.. ഞാൻ പിടി മുറുക്കി.. അവൾ ഒന്ന് ചീറ്റി..

“നീ എത്ര നേരം എന്നെ ഇതുപോലെ പിടിച്ചു വെക്കും??”

അവളുടെ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോൾ ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…

ഞാൻ അതിശയിച്ചു പോയി.. പുഞ്ചിരി ആണ്.. അവളുടെ കൂർത്ത പല്ലുകൾ കാണാം…

ഞാൻ ശക്തിയിൽ ഒന്ന് കൂടി വലിച്ചു..

“സ്സ്സ്സ്സ്സ്‌……”

അവൾ മെല്ലെ തല പൊക്കി ചീറ്റി…. അതിനു ശേഷം വീണ്ടും എന്നെ നോക്കി…

“റോഷൻ.. ഞാൻ ഇതുവരെ എന്റെ പകുതി ശക്തി പോലും എടുത്തിട്ടില്ല..
എനിക്ക് നിന്നെ അത്ര ഇഷ്ടമാണ്.. പക്ഷെ നീ എന്നെ ഇഷ്ടപ്പെടില്ല.. എന്റെ രൂപം കൂടി കണ്ടതുകൊണ്ടു ഇനി ഒരിക്കലും നീ എന്നെ ഇഷ്ടപ്പെടില്ല….

അത് കൊണ്ട് നിന്നെ ഞാൻ കൊല്ലും.. നീ സ്നേഹിക്കുന്ന എല്ലാവരെയും ഞാൻ കൊല്ലും… അതിനു ശേഷം നിന്നെ ഞാൻ വേദനിപ്പിച്ചു കൊല്ലും… മെല്ലെ മെല്ലെ മെല്ലെ.. വളരെ സമയം എടുത്ത്.. എന്റെ കൈകൾ കൊണ്ട് നിന്റെ മരണം….”

അവൾ മുരളുന്നത് പോലെ ആണ് അത് പറഞ്ഞത്.. എനിക്ക് ഒന്നും തോന്നിയില്ല.. ഞാൻ പിടി മുറുക്കി.

“അങ്ങനെ അങ്ങ് കൊന്നാലോ? അവന്റെ മരണം എന്റെ കൈകൊണ്ടു ആണ് സ്കാർലറ്റ്. ആ അവകാശം എനിക്ക് ആണ്. “

പുറകിൽ നിന്നും കേട്ടുമറന്ന ഉറച്ച ഒരു ശബ്ദം…. ഡാർക്ക് അങ്ങോട്ട് നോക്കി… അവളുടെ മുഖം വിടർന്നു.. ചിരി വിടർന്നു.

“വിക്ടോറിയ……!”