ദൗത്യം 14 [ശിവശങ്കരൻ] 158

വേദയെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു അവനത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകളിലും നീർത്തിളക്കം തെളിഞ്ഞു…

അമ്മയുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു വേഗം അച്ചുമോളുടെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്ന അവൻ കണ്ടത്, തന്റെ കാൽപെരുമാറ്റം കേട്ട് ജനലരികിൽ നിന്നും ഓടിമാറുന്ന നീണ്ട, പാറിപ്പറന്ന, എണ്ണമയമില്ലാത്ത മുടിയിഴകളാണ്…

ആ മുറിയിലേക്ക് നടന്നപ്പോൾ ഒരു കുസൃതി ഒപ്പിക്കാൻ നീരജിന് തോന്നി…

അവൻ വേഗം ആ മുറിയിലേക്ക് കയറി…

പിന്നിൽ വാതിലടയുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു ഞെട്ടിതിരിഞ്ഞ  അച്ചു, മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന അവനെ കണ്ടു പരിഭ്രമത്തോടെ ചോദിച്ചു…

“ആ… ആരാ…?”

അതേസമയം ഉള്ളിൽ നിന്നെന്തോ അകന്നു പോകുന്ന പോലെ തോന്നിയ അവനും ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായിരുന്നു, എന്ത് പറയണം എന്നറിയാതെ… കാരണം, ആ മുഖം അപ്പോൾ നീരജിന്റേതായിരുന്നില്ല…

(തുടരും)

കുറച്ചു വൈകി ഈ ഭാഗം ഇടാൻ… എന്തായാലും, ഇഷ്ടത്തോടെ വായിച്ചവരെ ഒരിക്കലും നിരാശപ്പെടുത്തില്ല എന്നുവാക്ക് നൽകുന്നു. കഥ മുഴുവനാക്കിയിട്ടേ ഇവിടുന്നു ഒരു മടക്കമോള്ളൂ… സപ്പോർട്ട് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു, എല്ലാ സഹോദരങ്ങളിൽ നിന്നും…

സ്നേഹത്തോടെ,

ശിവശങ്കരൻ