ദൗത്യം 1 [ശിവശങ്കരൻ] 193

അമ്മേ… എന്നും എൻ്റെ കൂടെ അമ്മ ഉണ്ടായിരുന്നു… അവസാന ശ്വാസത്തിലും അമ്മയുടെ സാമീപ്യം ഞാൻ അറിയുന്നു…

അലീനാ… ഒരുപാട് ഇഷ്ടമായിരുന്നു എനിക്ക്… അത് നിനക്ക് മനസ്സിലാക്കിത്തരാൻ പോലും കഴിയാത്ത ഒരുത്തൻ ആയിപ്പോയി ഞാൻ…,

താഴെ കടലിൻ്റെ ഇരമ്പം രാത്രിയുടെ ഭയാനകത വർദ്ധിപ്പിച്ചു…

വീണാൽ മരണം നിശ്ചയം എന്ന് താഴേക്ക് നോക്കി ഉറപ്പിച്ച അരുൺ, ഒരു നിമിഷം കണ്ണടച്ച് നിന്നു….

അവന്റെ കണ്ണുകൾ അപ്പോഴും തോർന്നിരുന്നില്ല…

എല്ലാവരും എനിക്ക് മാപ്പ് തരിക… ഇനിയും ഒരു ജന്മം ഉണ്ടെങ്കിൽ… അച്ഛൻ്റെയും അമ്മയുടെയും ആഗ്രഹങ്ങൾക്കൊത്ത് ഉയരാൻ കഴിയുന്ന ഒരു മകനായി ജനിക്കാൻ മാത്രം പ്രാർത്ഥിച്ചുകൊണ്ട് ഈ ജീവിതം ഞാൻ അവസാനിപ്പിക്കുന്നു…

ആ ഉയരമുള്ള പാറക്കെട്ടിൽ നിന്നും ചാടാൻ തയ്യാറായി അവൻ നിന്നു……

(തുടരും)

****************************************************
സുഹൃത്തുക്കളെ… എൻ്റെ ആദ്യത്തെ ഉദ്ധ്യമമാണ്… ആരെയും ഒന്നിനെയും ആക്ഷേപിക്കുന്നു എന്ന് തോന്നരുത്… ഉള്ളിൽ കിടന്ന ഒരു നേർത്ത ചിന്തയിൽ നിന്നും ഉണ്ടായ പ്രചോദനം അത്രേയുള്ളൂ… വായിച്ചിട്ട് ഇഷ്ടപ്പടുവാണെങ്കിൽ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കും എന്നെനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്, മാത്രമല്ല, കുറവുകൾ പരിഹരിക്കുന്നതിന് നിങ്ങളുടെ കമൻ്റ്സ് സഹായിക്കും എന്നും വിശ്വസിക്കുന്നു…