ദി ഡാർക്ക് ഹവർ 14 {Rambo} 1817

“”പുല്ല്…

എടുക്കുന്നില്ലല്ലോ ഇവൻ…

ഹാ…ഇനിയിപ്പോ ആ പൂതനയെ തന്നെ മേയ്ക്കാം….

പണ്ടാരം…!!””
ഫോൺ കാട്ടാക്കി…കുപ്പിയിൽനിന്നും കുറച്ചുകൂടെ മോന്തിക്കൊണ്ട് അല്പം നിരാശയോടെ അയാൾ സ്വയം പറഞ്ഞു..

വീട്ടിലേക്ക് വണ്ടിയോടിച്ചുപോകുന്നനേരം.. അയാളുടെ കാഴ്ചകൾ പതിയെ മങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു….

മദ്യത്തിന്റെ ലഹരി…
അയാളെ കീഴ്പ്പെടുത്തിയിരുന്നു…!!

ടൗണിൽനിന്നും അഞ്ചുകിലോമീറ്റർ മാത്രം ദൂരത്തായിരുന്നു അയാളുടെ വീട് നിലനിന്നിരുന്നത്…നാലേക്കർ പറമ്പിന്റെ ഒത്തനടുക്കുള്ള വലിയ മണിമാളിക..

അങ്ങനെ…
കോരിത്തരിക്കുന്ന തണുപ്പിലും…ഒരു കൂസലുമില്ലാതെ ചൂളമടിച്ചുകൊണ്ട് പോകവെ… വീടിലേക്കുള്ള വഴിയുടെ കുറച്ചകലെയെത്തിയപ്പോൾ.. അയാളുടെ വണ്ടി പെട്ടെന്ന് നിന്നു….

“”മാരണം….

ഇതിനിപ്പോ എന്നാ പറ്റിയെ…??””

ഒന്നുരണ്ടു തവണകൂടെ സ്റ്റാർട്ടാക്കി നോക്കിയെങ്കിലും… ഒരുവിധത്തിലും അത് ഓണായില്ല..!!
ദേഷ്യത്തോടെ വാതിൽ തുറന്നിറങ്ങി ബോണറ്റ് തുറന്നിട്ടു…

വണ്ടിയുടെ എബിസിഡി അറിയില്ലെങ്കിലും.. അങ്ങനെ ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ ഉറക്കം വരാത്ത പോലെയാണ്..!!

“””ട്രര്ർ……..””

പാപ്പച്ചന്റെ കീശയിലിരുന്ന ഫോൺ പെട്ടെന്ന് ശബ്‌ധിച്ചു…

“”ഏതു മൈ** ഈ നേരത്ത്…!!””
കീശയിൽ കയ്യിടാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് അയാൾ പിറുപിറുത്തു…