ദി ഡാർക്ക് ഹവർ 14 {Rambo} 1816

ഇടക്ക്.. അവൻ ഞരങ്ങുകയും ഓരോ ശബ്ദമുണ്ടാക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ.. ഇരുവരുടെയും മുഖത്ത് ഭീതി നിറയുകയും.. കൈകാലുകളിട്ടടിക്കുന്നനേരം.. അത് പിടിച്ചുവെക്കുവാൻ ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്തു..

പുറത്ത് അന്നേരം ശക്തിയിൽ കാറ്റുവീശുകയും… കൂടെ ഇടിയും മിന്നലുമെത്തിയതോടെ.. അവരിരുവരും നന്നേ ഭയപ്പെട്ടു..!!

പക്ഷേ…

സമയം ഒന്നുകഴിഞ്ഞതോടെ.. എല്ലാമൊന്ന് കെട്ടടങ്ങി…
ജോൺ… പതിയെ ശാന്തമായി..
പുറത്തെ കാറ്റും കോളും എങ്ങോ പോയ്മറഞ്ഞു..

എങ്കിലും… ഇരുവരും ഉറങ്ങാതെ അവനു കൂട്ടിരുന്നു..

“”അമ്മേ…
അമ്മ കിടന്നോ… ഞാനിരുന്നോളാം ഇവിടെ…

ചെല്ലു…””

പക്ഷേ…അമ്മയത് നിരസിക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവളുടെ വാശിയിൽ അവസാനമത് അനുസരിക്കേണ്ടിവന്നു..

പിന്നെ…ഒറ്റക്കായി കൂട്ടിരിപ്പ്..

ജോണിന്റെ കൂടെയെടുത്ത ഫോട്ടോകളും മറ്റും നോക്കിയിരുന്ന നേരത്താണ് ആ പള്ളിയുടെ ചിത്രം അവൾ വീണ്ടും കാണാനിടയായത്…
നിമിഷ നേരംകൊണ്ട് എന്തൊക്കെയോ അവളുടെ മനസ്സിലൂടെ ഓടിമറഞ്ഞു…
അത് ചെന്നു നിന്നതോ… ജോണിനാദ്യമായി ബോധം നഷ്ടപ്പെട്ട നിമിഷത്തിലേക്കും…

“”ദി ടാറ്റൂ…””
എന്തോ ഓർമിച്ചത്പോലെ അവൾ പെട്ടെന്ന് ഉരുവിട്ടു…

ആ ടാറ്റൂവിന്റെ മറവിൽ എന്തെങ്കിലും ഒളിഞ്ഞിരിപ്പുണ്ടോ എന്നറിയാൻ… അന്ന് അഭിയോട് പറഞ്ഞതായിരുന്നെങ്കിലും… പിന്നീട് അതിനെക്കുറിച്ചൊന്നും അവൻ പറഞ്ഞിരുന്നതുമില്ല…
നിത്യ ചോദിച്ചതുമില്ല..!!