ദക്ഷാർജ്ജുനം 10 [Smera lakshmi] 301

“അവളുടെ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ സങ്കടം തോന്നിയെങ്കിലും ഇത് ക്ഷണികമാണല്ലോ എന്നോർത്ത് വീണ ആശ്വസിച്ചു.”

 

“അപ്പോഴേക്കും ഈശ്വരമംഗലത്തിന്റെ മുറ്റത്തേക്ക് ഒരു ബ്ലാക്ക് റോൾസ് റോയ്‌സ് ഒഴുകിയെത്തി.”

 

ഈശ്വരമംഗലത്തെ എല്ലാവരും അവരെ സ്വീകരിക്കാനായി പുറത്തു തന്നെ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.

 

“കാറിന്റെ ഡോർ തുറന്ന് ആദ്യം പുറത്തേക്കിറങ്ങിയത് ശേഖരനാണ്.

പിറകെ സീതയും,

ഏറ്റവും ഒടുവിലായി ദേവാനന്ദും.”

 

“താൻ ഇതുവരെ കാണാത്ത തന്റെ മകളുടെ മനസ്സ് കവർന്നവനെ ഒന്നു കാണാൻ മഹിയുടെ പിറകിലായി നിന്ന വസുന്ധര മഹിയുടെ മുൻപിലേക്ക് കയറി നിന്നു.”

 

“പെട്ടെന്ന് വസുന്ധര ഞെട്ടിപ്പോയി.”

 

“തനിക്ക് വളരെ സുപരിചിതമായ ഒരിക്കലും മറക്കാൻ കഴിയാത്ത ആ മുഖം കണ്ട് വസുന്ധരയുടെ കണ്ണുകൾ തുറിച്ചു.”

 

“അർജ്ജുനേട്ടൻ….”

 

വസു മഹിയുടെ ചുമലിൽ ഇറുകെ പിടിച്ചു.

 

“വസു മന്ത്രിക്കുന്നത് കേട്ട മഹി വസുവിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി പതിയെ പറഞ്ഞു.”

 

“വസൂ….നീയെന്തൊക്കെ വിഡ്ഢിത്തരമാ ഈ പറയുന്നത്…. ഇത്  ദേവാനന്ദാ….”

 

“മാളികപ്പുരയ്ക്കലെ ശേഖരന്റെ മകൻ.”

 

വരു അവരെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിക്കാം.

എന്നും പറഞ്ഞു മഹി അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.

 

അപ്പോൾ ദേവൻ വേഗം മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി ചെന്ന് ആനന്ദിന്റെ കൈ കവർന്നു.

 

വരൂ….കയറിയിരിക്കാം.

 

“എല്ലാവിധ ആതിഥ്യമര്യാദകളോടും കൂടി അവരെ സ്വീകരണ മുറിയിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചിരുത്തി.”

 

“അപ്പോഴും വസുന്ധരയുടെ കണ്ണുകൾ ആനന്ദിലായിരുന്നു.”