ദക്ഷാർജ്ജുനം 10 [Smera lakshmi] 301

?????????????????

“അങ്ങനെ അവർ ഈശ്വരമംഗലത്തെ പഴയ കാര്യസ്ഥൻ രാമന്റെ വീടിന്റെ മുൻപിൽ കാർ നിർത്തി.

അവർ ആ വീട്ടിലേക്ക് കയറി.”

 

“അപ്പോഴേക്കും ഒരു സ്ത്രീ അകത്തു നിന്നും ഓടി വന്നു.

മഹിയേയും വസുവിനെയും ബഹുമാനത്തോടെ ആ സ്ത്രീ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.”

 

അവർ രണ്ടുപേരും രാമന്റെ അരികിലെത്തി.

 

“അവിടെ ഒരു മുറിയിൽ ആയുർവേദ മരുന്നുകളുടെയും തൈലത്തിന്റെയും ഗന്ധം നിറഞ്ഞു നിന്നു.”

 

“അവിടെയുള്ള ചെയറിലായി ഇരുന്നുകൊണ്ട് വസു തന്റെ മുൻപിൽ കട്ടിലിൽ കിടക്കുന്ന ആ മനുഷ്യരൂപത്തിലേക്ക് ഒന്നു നോക്കി.”

 

മുത്തശ്ശൻ പോയതിനു ശേഷവും “പ്രായത്തിന്റെ അവശതകൾ ഒരുപാട് ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഈശ്വരമംഗലത്ത് തങ്ങളുടെ കൂടെ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു രാമൻ.”

 

“ആ ആക്‌സിഡന്റ്….അതാണല്ലോ രാമനെ ഇന്നലത്തെ ഈ അവസ്ഥയിലാക്കിയത്.”

വിഷമത്തോടെ വസുന്ധര ഓർമിച്ചു.

 

“രാമൻ വസുവിനെയും മഹിയേയും നോക്കി ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

പക്ഷെ,തളർവാതം പിടിച്ച് മുഖം കോടിപോയ ആ മുഖത്തെ ചിരി വിഫലമായി.”

 

രാമാ….

 

വസു വിളിച്ചു.

 

“വിളികേട്ട രാമൻ നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന കണ്ണുകളോടെ രണ്ടുപേരെയും നോക്കി എന്തൊക്കെയോ സംസാരിക്കാനാഞ്ഞു.”

 

പക്ഷേ…. ഒരു വാക്കു പോലും പുറത്തേക്ക് വന്നില്ല.

കണ്ണുനീർ മാത്രം ഒഴുകികൊണ്ടിരുന്നു.

 

“അപ്പോൾ അവിടെ രാമന്റെ കാര്യങ്ങളൊക്കെ നോക്കാനേല്പിച്ച ഹോംനെഴ്സ് രാമന്റെ കണ്ണുകൾ തുടച്ചുകൊടുത്തു.”

 

“മരുന്നൊക്കെ കൃത്യസമയത്ത് കൊടുക്കാറില്ലേ മഞ്ജു?”

 

വസു ചോദിച്ചു.

 

ഉണ്ട് മാഡം.

 

“പിന്നെ ഇപ്പോൾ പഴയതു പോലെ അല്ല….മരുന്നൊക്കെ കഴിക്കാൻ ഭയങ്കര മടിയാ.

പിന്നെ ശങ്കരൻ സാർ വിളിക്കുമ്പോൾ ഞാൻ ഫോൺ കൊടുക്കും.

അപ്പോൾ നല്ല അനുസരണയാ.”

 

മഞ്ജു പറഞ്ഞു.

 

എങ്കിൽ ശരി.

ഞങ്ങളിറങ്ങാ രാമാ.

 

മഹിയും വസുവും രാമനോട് യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങി,അവരോടൊപ്പം മഞ്ജുവും.

 

“മഞ്ജു….ശങ്കരൻ വിളിക്കുമ്പോൾ എന്നെ ഒന്ന് വിളിക്കാൻ പറയൂ.”

ശരി സാർ പറയാം.

 

മഹിയും വസുവും ഈശ്വരമംഗലത്തേക്ക് തിരിച്ചു.