ദക്ഷാർജ്ജുനം 10 [Smera lakshmi] 301

തേങ്ങികൊണ്ട് വസു ചോദിച്ചു.

 

‘കുട്ടി സങ്കടപെടല്ലേ ആറ് വർഷം മുൻപ്‌ ഞാൻ വാരണാസിയിൽ പോയപ്പോൾ അവിടെ വച്ച് അനന്തനെ കണ്ടിരുന്നു.”

 

“എന്റെ കൂടെ തിരികെ പോരാൻ ഞാൻ വിളിച്ചതുമാണ്‌.

പക്ഷേ അവൻ വന്നില്ല.

ആയുസ്സ് നീട്ടികിട്ടിയാൽ ഒരിക്കൽ ഈശ്വരമംഗലത്ത് തിരിച്ചെത്തും എന്ന് മാത്രം പറഞ്ഞു ആൾക്കൂട്ടത്തിലേക്ക് നടന്നു മറഞ്ഞു.”

 

നിസ്സംഗതയോടെ വേദവർമ്മൻ പറഞ്ഞു.

 

അപ്പോൾ മഹിയും വസുവും എഴുന്നേറ്റു.

 

എന്നാൽ ഞങ്ങളിറങ്ങട്ടെ മുത്തശ്ശ….

 

ശരി,അങ്ങനെയാകട്ടെ മക്കളെ..

 

“ആ….പിന്നെ നിങ്ങളുടെ കൊച്ചു മിടുക്കിയില്ലേ ലച്ചു മോൾ.

അവളെയും കൂടി ഒരു ദിവസം ഇത്രടം വരെ വരണം ട്ടോ.”

 

നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.

 

“ശരി മുത്തശ്ശ….

അടുത്തൊരു ദിവസം തന്നെ ഞങ്ങൾ അവളെയും കൂടി വരാം.”

 

ഉണ്ണിയോടും യാത്ര പറഞ്ഞ് പിന്നെ അവർ ചൊവ്വൂരില്ലത്ത് നിന്നും ഇറങ്ങി.

 

?????????????????

 

തിരികെ വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങും വഴിയാണ് വസു രാമനെ ഓർത്തത്.

 

“മഹിയേട്ടാ നമുക്ക് രാമന്റെ വീടു വരെ ഒന്നു പോയാലോ?

ഒരുപാട് ദിവസമായി രാമനെ ഒന്നു കാണണം എന്നൊരു തോന്നൽ.”

 

മഹിയേട്ടൻ ഇടയ്ക്ക് പോകുന്നുണ്ടെങ്കിലും ഞാൻ രാമനെ കണ്ടിട്ട് ഒരുപാടായി.

 

വസു പറഞ്ഞു.

 

“അതിനെന്താ പോവലോ വസൂ….ഇന്നിനി ഓഫീസിലെ ഒരു കാര്യവും നടക്കില്ല എന്ന് രാവിലെ തന്നെ അറിയാമായിരുന്നു.

നമുക്ക് എവിടെ വേണമെങ്കിലും പോകാം.”

 

മഹി ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.