—— ഗ്രാമിണി – നിയോഗം —–4 അവസാന ഭാഗം [Santhosh Nair] 1002

യാ ദേവി സർവ ഭൂതേഷു മാതൃ ഭാവേഷു സംസ്ഥിതാ

നമസ്‌തസ്യേ നമസ്‌തസ്യേ നമസ്‌തസ്യേ നമോ നമഃ “

പെട്ടെന്നാണ് അവരതറിഞ്ഞത്.  തങ്ങൾ നിൽക്കുന്നത് ഒരു ചെറിയ മലയടിവാരത്തിലാണ്. പർവത  മുകളിലല്ല.  അവരുടെ അമ്പരന്ന നോട്ടം കണ്ട ഗുരുദേവൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

“നിങ്ങളുടെ ഊഹം ശരിയാണ്.  ആ പർവതം താളിയോലകെട്ടു സംരക്ഷിക്കാൻ മാത്രം  ഉണ്ടായിരുന്നതാണ്. താളിയോലകെട്ടു പോയാൽ പിന്നെ ആ പീഠത്തിന്റെ ആവശ്യം ഇല്ലല്ലോ.  ആ മല ഇപ്പോൾ പൂർവസ്ഥിതി  പ്രാപിച്ചു.”

സന്തോഷപൂർവം അവരെല്ലാവരും തമ്മിൽ പുഞ്ചിരിച്ചു.

“നിങ്ങളുടെ ഈ നിയോഗം  അവസാനിക്കുന്നു.  കാമ വിക്രമാദിത്യാ, നമുക്ക്  പോകാം, നിന്റെ പഴയ വാസസ്ഥലത്തു നമുക്ക് പെട്ടെന്നെത്തിച്ചേരണം.”

പെട്ടെന്ന് അവരുടെ മുന്നിൽ ഒരു മാന്ത്രിക വിമാനം പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു.  അതിൽ കയറിയ അഞ്ചുപേരെയും വഹിച്ചുകൊണ്ട് വിമാനം ക്ഷണ നേരത്തിൽ കാമന്റെ പഴയ താമസസ്ഥലത്തിനടുത്തുള്ള മൈതാനത്തിൽ എത്തിച്ചേർന്നു.

(വരുന്ന വഴി വിരലിലണിഞ്ഞിരുന്ന മോതിരങ്ങൾ നദിയിലേക്കു വലിച്ചെറിയാൻ ദേവനും ഗ്രാമിണിയും മറന്നില്ല).

വിമാനത്തിൽനിന്നും ഇറങ്ങിയ അഞ്ചുപേരുടെയും അടുത്തേക്ക് വൃകാസുരനും മീശഭൈരവനും ഓടി വന്നു,  നമിച്ചു.

പ്രാർത്ഥനയോടെ അല്പം പുണ്യജലമെടുത്തു അവരുടെ മേൽ ഗുരുദേവൻ  തളിച്ചു  അനുഗ്രഹിച്ചു.

ഗുരുദേവൻ പറഞ്ഞു “കാമാസുരൻ എന്ന നീ ഇനിമുതൽ വീര വിജയ വിക്രമാദിത്യൻ എന്നറിയപ്പെടും.  ഈ ദിവ്യ നിയോഗം നിറവായതിനു നീയൊരു മുഖ്യ കാരണം തന്നെയാണ്.  ഇനി നീ ഇവരെയൊക്കെ കാണുക” എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് ആകാശത്തേക്ക് കൈ നീട്ടി എന്തോ മന്ത്രം ജപിച്ചു.  പെട്ടെന്ന് ഒരു വലിയ തേര് ആകാശത്തുനിന്നും വന്നിറങ്ങി.  അതിൽനിന്നും ഉജ്ജയിനിയിലെ ഉഗ്രസേന വിക്രമാദിത്യന്റെ (പിതാവ്) പട്ടമഹിഷിയും പണ്ട് തന്നെ തള്ളിപ്പറഞ്ഞ മന്ത്രിയും സേനാനായകനും പിന്നെ മറ്റു ചില പ്രധാനികളും ഇറങ്ങി.

പട്ടമഹിഷിയമ്മ മുമ്പോട്ട് വന്നു വീര വിജയ വിക്രമാദിത്യനെ പുണർന്നു നിറുകയിൽ മുകർന്നു.  “അമ്മെ” എന്നു പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവരുടെ കാൽ തൊട്ടു വന്ദിച്ചെഴുനെറ്റ വീര വിജയ വിക്രമാദിത്യനെ വന്ന പ്രധാനികൾ എല്ലാം വണങ്ങി.

പട്ടമഹിഷിയെ വന്ദിച്ചു പാദത്തിൽ തൊട്ടു തൊഴുത വിരോചനയെ ആ ‘അമ്മ മാറോടു ചേർത്തു.

“ക്ഷമിക്കണം മോനെ, ഞങ്ങൾ തെറ്റ് ചെയ്തു.  നിന്നോട് അങ്ങനെയൊന്നും പെരുമാറാൻ  പാടില്ലായിരുന്നു. നീയും ഭാര്യയും വരണം, നാട് ഭരിക്കണം.  നീ പോന്നതില്പിന്നെ നാട്ടിൽ പ്രശ്നങ്ങളേയുള്ളൂ.  രോഗങ്ങളും ദാരിദ്ര്യവും, കള്ളന്മാരുടെ ശല്യവും, അങ്ങനെ പലതും.  പോരാത്തതിന് ദേവീകോപവും.  ഇനി നീ ഉജ്ജയിനിയുടെ മഹാരാജാവാണ്, വീര വിജയ വിക്രമാദിത്യൻ”

“മഹാരാജാ വീര വിജയ വിക്രമാദിത്യൻ നീണാൾ വാഴട്ടെ” എന്ന് കൂടെവന്ന മന്ത്രിമാരും മറ്റുള്ളവരും ഘോഷം  മുഴക്കി.

“രാജൻ – താങ്കൾ പത്നീ സമേതനായി ഇപ്പോൾ തന്നെ പുറപ്പെടുക. അഞ്ചു നാഴികൾക്കുള്ളിൽ ഉജ്ജയിനിൽ എത്തിച്ചേരും.  വരുന്ന രവിവാരം താങ്കളുടെ പട്ടാഭിഷേകം നടത്തണം എന്നാണു പ്രശ്നത്തിൽ കണ്ടത്.”

എന്തു ചെയ്യണം എന്ന അർഥത്തിൽ നോക്കിയ രാജാവിനോട് ഗുരുദേവൻ പറഞ്ഞു.  “വീര വിജയ വിക്രമാദിത്യൻ, താങ്കൾ ഇവർ പറയുന്നതനുസരിക്കുക  നാളെ ഞങ്ങൾ കൊട്ടാരത്തിൽ എത്തും.  താങ്കളുടെ മഹാ പട്ടാഭിഷേകത്തിൽ സംബന്ധിച്ച ശേഷം ഞാനും ദേവനും തപസ്സനുഷ്ഠിക്കാൻ ബദര്യാശ്രമത്തിലേക്കു  പോകും. ഗ്രാമിണി തിരികെ ദേവീ ലോകത്തേക്ക് പോകും. ഞങ്ങളോടൊപ്പം നിന്റെ സഹചാരികളായ വൃകനും ഭൈരവനും വന്നുചേരും.  പത്നീ സമേതനായി ദീർഘകാലം വാഴുക.  താങ്കളുടെ ഭരണത്തിന് കീഴിൽ ഉജ്ജയിനി അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിക്കട്ടെ”.