—— ഗ്രാമിണി – നിയോഗം —–4

Author : Santhosh Nair

 
നമസ്തേ – വായിച്ചു അഭിപ്രായങ്ങൾ രേഖപ്പെടുത്തിയ എല്ലാവര്ക്കും  നന്ദി.

പ്രത്യേകിച്ചും എന്റെ കുറെ പ്രിയപ്പെട്ട വായനക്കാർ (കുറെ പേരുകൾ ഉണ്ട് – അതുകൊണ്ടു ഇടുന്നില്ല കേട്ടോ) കഥയെ പറ്റി നല്ല അപഗ്രഥനം തന്നെ നടത്തി കഥയുടെ നല്ലതും നല്ലതാകേണ്ടതും ആയ ഭാഗങ്ങളെപ്പറ്റി കമന്റ്സ് ഇട്ടു.  തെറ്റുകൾ ചൂണ്ടിക്കാട്ടുകയും ചെയ്തു – വളരെ നന്ദി, ഇതൊക്കെ വായിച്ചിട്ടും ??എന്നെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിന്.

കഴിഞ്ഞ ഭാഗങ്ങളിൽ ഗ്രാമിയുടെയും ദേവന്റെയും നിയോഗങ്ങളും, കാമാസുരന്റെ ഭൂതകാലം, ആ വ്യക്തിയുടെ ലക്ഷ്യങ്ങൾ, അവ നേടാneടുത്ത വഴികൾ എന്നിവയെപ്പറ്റി പ്രദിപാദിച്ചിരുന്നു.

എനിക്ക് തോന്നുന്നത് കഥയുടെ നേതൃത്വം ഇപ്പോൾ കാമാസുരൻ ഏറ്റെടുത്തു എന്നാണു – (പ്രതിനായക കഥാപാത്രം).  ചില കഥാപാത്രങ്ങളുടെ ശക്തി ഭയങ്കരമാണ്, കഥാകൃത്തിന്റെ നിയന്ത്രണത്തിന് വെളിയിൽ കടന്നു ഒരു അതിശക്തമായ മാനറിസം ഉണ്ടാക്കിയെടുക്കും.

—– കഴിഞ്ഞ തവണ നിർത്തിയ ഭാഗം ———–

ഗ്രാമിയും ദേവനും തങ്ങളുടെ നിയോഗത്തിൽ വിജയം നേടുമോ, അതോ ഉഗ്ര പൂജയിലൂടെ കാമാസുരൻ തന്റെ സ്വപ്നം – ലോക നേതൃത്വം നേടുമോ?

കാത്തിരുന്നു കാണാം.

—————– തുടർന്ന് വായിക്കുക

—— ദേവനും ഗ്രാമിയും ——

സംസാരിച്ചുകൊണ്ടു തങ്ങളുടെ ലക്‌ഷ്യ സ്ഥാനം തേടി നടന്ന ദേവനും ഗ്രാമിയും സൂര്യോദയം ആയപ്പോഴേക്കും വനത്തിനുള്ളിലേക്കു കടന്നു.  കുറച്ചു മുമ്പ് കണ്ടതുപോലെയല്ല, കാടിന്റെ ഭീകരത ആ പകലും ദൃശ്യമായിരുന്നു. ദേവി കൊടുത്ത മോതിരവും മറ്റു രക്ഷകളും ഉള്ള അവർക്കെവിടെ ഭയം?

എവിടെ നിന്നൊക്കെയോ വന്യ മൃഗങ്ങളുടെ അലർച്ച, പക്ഷികളുടെ കളകള നാദം, ദൂരെക്കൂടി ഓടുന്ന കാട്ടുപന്നികളും മാനുകളും മുയലുകളും.  മരത്തിൽക്കൂടി ചാടിയോടുന്ന അണ്ണാന്മാരും കുരങ്ങുകളും.  ചില കുരങ്ങുകൾ ഇവരെ ചില നാട്ടിന്പുറത്തുള്ള ആളുകൾ അപരിചിതരെ തുറിച്ചു നോക്കുന്നത് പോലെ നോക്കുന്നുണ്ട്.

കാടിന്റെ കുളിർമ ആസ്വദിക്കാനും അവർ മറന്നില്ല. പേരറിയാത്ത നിറയെ മരങ്ങൾ പൂക്കൾ പൊഴിച്ച് അവരെ വരവേൽക്കുന്നുവെന്നു ഗ്രാമിക്കു തോന്നി.

ദേവൻ ചോദിച്ചു  “കാട് കാണാൻ നല്ല ഭംഗിയുണ്ടല്ലോ ചേച്ചി. ചേച്ചിക്കിവിടം ഇഷ്ടപ്പെട്ടുവെന്നു മുഖം കണ്ടാൽ അറിയാം. ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചോട്ടെ? ചേച്ചി ഒരു വന ദേവതയാണെന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്? മാന്ത്രിക ശക്തിയൊക്കെയില്ലേ? നമുക്ക് ആകാശ മാർഗ്ഗേണ അവിടെ എത്തിച്ചേരാൻ പറ്റില്ലേ? ഒരു പക്ഷെ ലക്ഷ്യങ്ങൾ പരാജയപ്പെട്ടതിനാൽ കാമാസുരൻ എന്തെങ്കിലും മന്ത്രവിദ്യ ഉപയോഗിച്ച് അവിടെ നമുക്ക് മുൻപേ എത്തിയാലോ?”

ഗ്രാമി പറഞ്ഞു “ഈ മാർഗത്തിൽ മാന്ത്രിക വിദ്യകൾ ഫലിക്കില്ല കുട്ടീ. നമ്മൾ തേടിപ്പോകുന്ന താളിയോലയുടെ ശക്തിയാൽ ഇവിടെ ദൈവീക ശക്തിക്കു മാത്രമേ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാനാവൂ. താന്ത്രീക, മാന്ത്രീക, മഹേന്ദ്രജാല, ഇന്ദ്രജാല വിദ്യയ്ക്ക് ഇവിടെ പ്രസക്തിയെ ഇല്ല.  മാത്രവുമല്ല, ദുഷ്ട ശക്തികൾക്ക് ഈ ഉൾക്കാട്ടിൽ കടന്നു വരാൻ ഒരിക്കലും പറ്റില്ല.”

ദേവൻ “അപ്പോൾ ചേച്ചീ, കാമാസുരനാൽ പിന്നെ നമുക്ക് അപകടം ഉണ്ടാകാൻ സാധ്യത കുറവല്ലേ? ആ വ്യക്തി ദുഷ്ടമാന്ത്രികൻ അല്ലെ?”

ഗ്രാമി “അല്ല, അവൻ ചില വിദ്യകൾ പ്രയോഗിക്കുന്നുണ്ട് എങ്കിലും അവൻ ദുഷ്ട / ദുർ മന്ത്രവാദിയല്ല. ഇതുവരെ ആരെയും കൊല്ലുകയോ ഉപദ്രവിയ്ക്കുകയോ ചെയ്തിട്ടില്ല. ചില ആകാത്ത പ്രവർത്തികൾ  അവനിൽനിന്നുണ്ടായിട്ടുണ്ട്. അതൊരു പക്ഷെ അറിവില്ലായ്മ കൊണ്ടും ആവാം.”

ദേവൻ “ഈ വ്യക്തി ഒരു അസാധാരണൻ ആണല്ലോ, ഒന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല.”

ഗ്രാമി “അവനു വേറെന്തോ ലക്‌ഷ്യം ഉണ്ട്. എന്റെ മാന്ത്രിക ശക്തികൊണ്ട് അവന്റെ ഉള്ളിലിരിപ്പ് അറിയാൻ  ആവുന്നില്ല.  പക്ഷെ ഒരു കാര്യമുണ്ട്.  ഈ താളിയോല കയ്യിൽ എടുക്കാൻ സാധിച്ചാൽ അവൻ എങ്ങനെയായി മാറും എന്ന് അറിയില്ല.  ഈ താളിയോല യോഗിനി പീഠം അടയണം, അതാണ് നമ്മുടെ നിയോഗം. കാമാസുരനും നമുക്കും തമ്മിൽ ഒരു ബന്ധവും ഇല്ല. അവനെക്കൊണ്ട് നമ്മളെ ഒന്നും ചെയ്യാൻ ആവില്ല. നമുക്ക് അവനെയും”.