കർമ 12 (THE FINDING’S 3) [Vyshu] 237

തമിഴ് കലർന്ന മലയാളം സംസാരിക്കുന്നവർ.

കാട്ടിലെ തേൻ എടുത്ത് അത് വിൽപ്പന നടത്തി ഉപജീവനം നടത്തുന്നവരാണ് അധികവും.

ആ ഊരിന് ഏതാണ്ട് നടുക്കായി വളരെ വിചിത്രമായൊരു നിർമ്മാണം അനി ശ്രെദ്ധിച്ചു.

തകർന്നു കിടക്കുന്ന ഒരു ചെറിയ ക്ഷേത്രം.
ബാക്കി എല്ലായിടത്തും മൺ കട്ടകൾ കൊണ്ട് നിർമാണം നടത്തിയിരിക്കുമ്പോൾ ഇത് മാത്രം കരിങ്കല്ലിൽ വേറിട്ട്‌ നിൽക്കുന്നു.

കരിങ്കല്ലിൽ തീർത്ത ദേവ രൂപങ്ങൾ ഒന്നും തന്നെ വ്യക്തമല്ല.

നടവാതിൽ അടഞ്ഞു കിടക്കുകയാണ്. ചുറ്റും ചെറിയ തോതിൽ പുല്ല് കിളിർത്തിട്ടുണ്ട്.

പൂജയോ വിളക്ക് വെക്കലോ ഒന്നും നടക്കാത്ത ക്ഷേത്രമാണെന്ന് അനി ഊഹിച്ചു.

കഴുത്തിൽ ക്യാമറ ഒക്കെ തൂക്കി പരിഷ്ക്കാരി ആയ ഒരാളെ കണ്ടതും ഊരിലെ ആൾക്കാർ അനിക്ക് ചുറ്റുമായി കൂടി.

പത്രത്തിൽ നിന്നാണെന്നും. ഊരിനെപ്പറ്റി കൂടുതൽ അറിയാൻ വന്നതാണെന്നും പറഞ്ഞതോടെ കൂട്ടത്തിൽ പ്രധാനി എന്ന് തോന്നിക്കുന്ന മനുഷ്യൻ തന്നെ ഒരു പ്രായമായ മുത്തശ്ശിയുടെ അടുത്തേക്ക് കൊണ്ട് പോയി.

“ആരാ അമ്പു ഇത്. പട്ടണത്തിൽ നിന്നാണോ.”
അനിയെ കണ്ടതും ആ വൃദ്ധ കൂടെ വന്ന മനുഷ്യനോട് ചോദിച്ചു.

“ചെമ്മരത്തിയമ്മേ സാറ് പത്രത്തിന്നാ… നമ്മുടെ ഊരിനെപ്പറ്റി എഴുതാൻ വന്നതാ.”

“സാറിന് എന്താണ് അറിയേണ്ടത് എന്ന് വച്ചാൽ അത് ചെമ്മരത്തിയമ്മയോട് ചോദിച്ചോ. ഇവിടത്തെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും നല്ലപോലെ അറിയുന്നത് അമ്മയ്ക്ക് മാത്രമാണ്.”

അതും പറഞ്ഞ് അയാൾ അവിടെ നിന്നും പോയി. പോകും മുമ്പ് ഒരു അഞ്ഞൂറിന്റെ നോട്ട് അയാൾക്ക്‌ നൽകുവാൻ അനി മറന്നിരുന്നില്ല.

പണം നൽകുന്നത് കണ്ടതോടെ ചെമ്മരത്തിയമ്മയും നല്ല ഉത്സാഹത്തിലാണ്. അതവരുടെ ചുളിവുകൾ വീണ മുഖത്തെ ചിരിയിൽ നിന്നു തന്നെ അനിക്ക് വ്യക്തമായി.