ക്ഷത്രിയൻ [Sai] 1763

“ഉവ്വേ…. ”
*********************************************

4 ദിവസം കഴിഞ്ഞ്……..

കത്തിച്ചു വെച്ച തിരി നാളത്തിന് മുന്നിൽ ആ കുടുംബം ഒന്നടങ്കം പ്രാർത്ഥനയോടെ നിന്ന്… പ്രാർത്ഥനാനന്തരം അയാൾ തന്റെ 10 മക്കളെയും ചേർത്ത് പിടിച്ചു….

“മക്കളെ…. എന്തിനെയും ഇതിനെയും ധൈര്യത്തോടെ നേരിട് മുന്നേറിയ പിതാമഹാന്മാരുടെ മഹത്വം ഉള്ളവരാണ് നമ്മൾ… നമ്മൾ എവിടെയും തോൽക്കരുത്……
പോരാടുക അല്ലെങ്കിൽ മരിക്കുക….”

ശേഷം അയാൾ ഭാര്യക്കും മക്കൾക്കും ചുംബനം നൽകി …

ശേഷം അഞ്ച് ആൺമക്കളെയും അടുത്ത് വിളിച്ചു….

“മക്കളെ… നിങ്ങൾ ഇടത്തെ ശ്വാസകോശം എടുത്തോളൂ… വലത് ഞാനും അമ്മയും നോക്കിക്കോളാം….
സൂക്ഷിക്കണം…. ഒരുപാട് അറകൾ ഉള്ളതാ…. പെട്ടുപോവരുത്… നിങ്ങൾ എപ്പോഴും ഒന്നിച്ചു തന്നെ വേണം….”

ശേഷം പെണ്മക്കൾക് നേരെ തിരിഞ്ഞു…..

“നിങ്ങൾക് എപ്പോഴും തലചോറ് കാർന്നു തിന്നാനും…. ഹൃദയം ഇട്ടു തട്ടിക്കളിക്കാനുമാണല്ലോ താല്പര്യം…. അങ്ങിനെ തന്നെ നടക്കട്ടെ……”

പെട്ടെന്ന് പുറത്തു ശക്തമായ കാലടികൾ മുഴങ്ങി…. ആ ശബ്ദം അടുത്തടുത്തു വന്നു…..

?പഠേ?

പിന്നെ ഇടിയുടെ വെടിയുടെ പൊടി പൂരം ആയിരുന്നു….

5 മിനിറ്റ് കൊണ്ട് എല്ലാം ഫ്ലാറ്റ്….

പൊടി അടങ്ങിയപ്പോൾ സി മോൻ പതിയെ കണ്ണ് തുറന്നു…

കത്തുന്ന കണ്ണുകളോടെ ആന്റി……

“എന്റെ വീട്ടിൽ കേറി വന്നു എന്റെ പിള്ളേരെ തൊടാൻ മാത്രം വളർന്നോടാ നീ…..”

“അമ്മാ…. തായേ… മന്നിച്ചിട്……”