ക്ഷത്രിയൻ

Author : Sai

ബാലാദിത്യന്റെ വരവറിയിച്ചു കൊണ്ട് പ്രതീക്ഷയുടെ പൊൻകിരണങ്ങൾ മണ്ണിനെ തേടിയെത്തി….

അമ്പലത്തിൽ സുപ്രഭാതം മുഴങ്ങിയപ്പോൾ സി മോളു പതിയെ കണ്ണ് തുറന്നു….

കൊച്ചു കുഞ്ഞിന്റെ നിഷ്കളങ്കതയോടെ അവളെയും കെട്ടിപ്പിടിച്ചുറങ്ങുന്ന അവളുടെ പ്രിയനേ നോക്കി മെല്ലെ പുഞ്ചിരിച്ചു….

“ദേ…. എട്ടാ…. നോക്കിയേ… എണീക്… പണിക് പോണ്ടേ….”

“എന്താ മോളുസേ ഇത്…. ഞാൻ ഒന്ന് ഉറങ്ങിക്കോട്ടെടി…. ഇന്നലെ രാത്രിയിലെ ക്ഷീണം മാറിയില്ല….”

“അതിനു ഇന്നലെ എന്ത് ചെയ്തിട്ട ഇത്ര ക്ഷീണിക്കാൻ….???”

“പിന്നെ രായ്ക്ക് രാമാനം പെട്ടിയും കിടക്കയും എടുത്ത് താമസിച്ചേടത്തുന്നു ഇറങ്ങി ഓടിയാൽ പിന്നെ ക്ഷീണം കാണാണ്ടിരിക്കോ….”

“അത് നിങ്ങള് ആക്രാന്തം കാണിച്ചിട്ടല്ലേ…..”

“അതും ശെരിയാ… കുറച്ചൂടെ ക്ഷമിക്കാമായിരുന്നു… എന്നാലും ആ ആന്റി ഇത്രക്കും സ്‌ട്രോങ് ആണെന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞോ…. തടി കൈച്ചലായത് ഭാഗ്യം….”

“എന്തോ ദൈവാധീനം കൊണ്ട കറക്റ്റ് ടൈമില് ഇങ്ങനെ ഒരു താമസ സ്ഥലം കിട്ടിയെ… ഇല്ലേൽ നമ്മളും പിള്ളേരും പെരുവഴിയിൽ ആയേനെ….”

“മൂന്നാലു ദിവസം കഴിയട്ടെ… അപ്പോളേക് പിള്ളേരും ഒന്ന് ഉഷാറാവും…. എന്നിട് നമ്മക് ബാക്കി പണി നോക്കാം…..”

“എന്ന ഏട്ടൻ കിടന്നോ… ഞാൻ പിള്ളേരെ എണീപ്പിച്ചു ഫുഡ് കൊടുക്കട്ടെ…”

“പിള്ളേരോട് ഒച്ച ഇണ്ടാക്കി പുറത്തുള്ളോരേ അറിയിക്കറ് എന്ന് പറയണം… വെറുതെ ആന്റി നെ മുഷിപ്പിക്കണ്ട… ഇവിടുന്നും ഓടേണ്ടി വന്ന തെണ്ടേണ്ടി വരും….”

“എന്റെ മക്കള് പാവങ്ങളാ…”