കാലചക്രം

Author : ചെമ്പരത്തി

“അയ്യേ…..ഈ അപ്പേടെ ബോഡിക്കു ഒരു ബാഡ് സ്മെൽ ആണ് “

അഞ്ചാം ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുന്ന മകൻ എന്നെ നോക്കി അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ, ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ കൂടെ ചേരാൻ അവന്റെ കുഞ്ഞേച്ചിയും ഉണ്ടായിരുന്നു….

പുതുമഴ പെയ്തിട്ടേതാനും ദിവസങ്ങളായി….മഴപെയ്തൊഴിഞ്ഞെങ്കിലും മരം പെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു…. ഒരു പെരുമഴക്കാലത്തിന്റെ കൂടി വരവറിയിച്ചു കാർമേഘങ്ങൾ താഴെക്കടുത്തു…

ഉമ്മറകോലായ്ക്ക് വെളിയിൽ ചാരി വച്ച കൈക്കോട്ട് തോളിലേക്ക് വച്ചു തൊടിയിലേക്കിറങ്ങാൻ നേരം

“രാവിലെതന്നെ അപ്പേനെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കല്ലേ ചെറുക്കാ……. ചായ കുടിച്ചിട്ട് പോകാം ഏട്ടാ…..”

എന്നുള്ള ഭാര്യയുടെ നേർത്ത സ്വരം പിന്നിൽ നിന്നും കേട്ടു….

പിന്തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ നേരെ പോയത് വള്ളിവീശി തുടങ്ങിയ പാവൽ ചെടികൾക്കിടയിലേക്ക് ആണ്…

ചെടികളുടെ ചുവട്ടിൽ ഒരു ചെറു ചിറപോലെ തളംകെട്ടി നിന്ന ജലത്തെ കൈക്കോട്ടിന്റെ മുനകൊണ്ട് തട്ടിപ്പൊട്ടിച്ചു വിടുമ്പോൾ, കുത്തിയൊലിച്ച മണ്ണിനൊപ്പം ഒഴുകി വന്നത് കുറച്ചു ഓർമകളും കൂടി ആയിരുന്നു….

അന്നൊരിക്കൽ പുത്തൻ യൂണിഫോംമിന്റെയും ബാഗിന്റെയും കുടയുടെയും പുത്തൻ സുഗന്ധം ആസ്വദിച്ചു പള്ളിക്കൂടത്തിൽ പോകാൻ തയ്യാറായി നിന്നിരുന്നൊരു പതിനഞ്ചുകാരന്റെ മുഖം……………….

അന്നും ഇത് പോലൊരു മഴയുള്ള ദിവസം ആയിരുന്നു…

അമ്മയുടെ സാരിത്തുമ്പിൽ പിടിച്ചു നിന്നു, തനിക്കു പള്ളിക്കൂടത്തിൽ കൊടുക്കാനുള്ള പൈസയെക്കുറിച് അച്ഛനെ ബോദ്ധ്യപ്പെടുത്തുക ആയിരുന്നു… കുറച്ചു നേരം മിണ്ടാതിരുന്ന ശേഷം, പറഞ്ഞ കള്ളം മനസിലായെന്നോ ഇല്ലെന്നോ തിരിച്ചറിയാത്ത രീതിയിൽ കനത്തിൽ ഒന്ന് മൂളിയിട്ട്, സിമന്റ്‌ തേക്കാത്ത ചുവരിലെ ആണിമേൽ കൊരുത്തിട്ട മുഷിഞ്ഞ ഷർട്ടിന്റെ കീറിത്തുന്നിയ കീശയിൽ കയ്യിട്ടു വലിച്ചെടുത്ത ചുരുണ്ട് കൂടിയ ഏതാനും ചെറിയ നോട്ടുകളിൽ ഒന്നെടുത്തു എനിക്ക് നേരെ നീട്ടിയപ്പോൾ മൂക്കിലേക്കിരച്ചു കയറിയത് വയലിലെ ചെളിയുടെ ഗന്ധമായിരുന്നു……

“ദയവ് ചെയ്തു അച്ഛനെ പള്ളിക്കൂടത്തിലേക്കു പറഞ്ഞു വിടരുത്…. അമ്മ വന്നാൽ മതി…. എന്തൊരു നാറ്റം ആണ് അച്ഛന്റെ മേലിനു….”

പറഞ്ഞുകൊണ്ട് മധുരമില്ലാത്ത ചായ മഴയെ തോൽപിച്ചു ഊതി കുടിക്കുമ്പോൾ, അച്ഛന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും, എല്ലുന്തിയ ആ നെഞ്ചിനെ പൊള്ളിച്ചിറങ്ങിയ നീർക്കണങ്ങളെ അലറിപെയ്ത മഴയേറ്റ് വാങ്ങിയതും ഞാനറിഞ്ഞിരുന്നില്ല…..

അന്ന് അമ്മയുടെ മൂർച്ചയേറിയ നഖങ്ങളെന്റെ കൈത്തണ്ടയിൽ പാട് വീഴ്ത്തിയതിനൊപ്പം പറഞ്ഞു, അച്ഛൻറെ വിയർപ്പാണ് നമ്മുടെ ജീവിതം എന്ന്…..

ഓർമകളിൽ ഞാനറിയാതെ എന്റെ കൈത്തണ്ടയിലേക്ക് കണ്ണ്നട്ടു….

ചെറുപ്പം മുതൽ അമ്മയോടായിരുന്നു അടുപ്പം കൂടുതൽ…

പുലർച്ചയിൽ കോഴി കൂവുന്നതിനു മുൻപേ മങ്ങിക്കത്തുന്ന മണ്ണെണ്ണ വിളക്കിന്റെ മഞ്ഞ വെളിച്ചത്തിൽ  കിഴക്കേ തൊടിയിലെ തൊഴുത്തിൽ പൈക്കളോട് കിന്നാരം ചൊല്ലിതുടങ്ങുന്ന അച്ഛന്റെ ജീവിതം പലപ്പോഴും കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു….

അര ഫർലോങ്ങ് അകലെ ഉള്ള പാൽ സംഭരണ കേന്ദ്രം വരെ, പാലുമായി നടക്കുന്നതിനുള്ള മടി കാരണം, അമ്മയുടെ വിളി കേൾക്കാത്ത മട്ടിൽ ഉറക്കം നടിച്ചു കിടക്കുമ്പോൾ കേട്ടു