കാടിൻ്റെ സ്വാതന്ത്ര്യം [മഷി] 47

അങ്ങനെ സ്വാതന്ത്ര്യം ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ സംസാരിക്കാൻ തയ്യാർ ആയ നേരത്ത് ചിങ്കടൻ എന്നെ എതിർക്കില്ലായിരുന്നു, ശിക്ഷ വിധി നടപ്പാക്കാൻ രാജന് ഒറ്റക് തീരുമാനം എടുത്തു അത് എല്ലാവരെയും അറിയിക്കുന്നു പകരം അവർക്ക് വേണ്ട ശിക്ഷ എന്തെന്ന് ഈ ജനങ്ങൾക്ക് തീരുമാനിക്കാൻ അവസരം ഉണ്ടാകുമായിരുന്നു, ഇവിടെ ഉള്ള ഓരോരുത്തർക്കും അവരവർക്ക് പറയാൻ ഉള്ളത് ധൈര്യമായി അവർ പറയുമായിരുന്നു അതാണ് സ്വാതന്ത്ര്യം ഇവിടെ ഇപ്പൊൾ നടക്കുന്നത് സ്വാതന്ത്ര്യം ആണോ അങ്ങ് തന്നെ തീരുമാനിക്കുന്നു അങ്ങ് തന്നെ നടത്തുന്നു. സുഹൃത്ത് എന്ന് പറഞ്ഞു അങ്ങയുടെ കൂടെ ഉള്ള ചിങ്കടൻ അവൻ ശെരിക്കും അങ്ങയുടെ സുഹൃത്ത് ആണോ, അങ്ങനെ ഒരു സുഹൃത്ത് ബന്ധം അങ്ങേക്ക് അവനോടു ഉണ്ടോ പോട്ടെ അവൻ അങ്ങയോട് ഉണ്ടോ. അവൻ ശെരിക്കും ഒരു അടിമ അല്ലേ അങ്ങേക്ക് വേണ്ടി ഉത്തരുകൾ നിറവേറ്റുന്ന ഒരു അടിമ.

ആമൃതേന്ദ്രൻ നോക്കിയ ചിങ്കടൻ്റെ മുകത്തെ ഭാവം എന്തെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ രാജന് ആ നിമിഷം കഴിഞ്ഞില്ല ശെരി ആണ് അവൻ എനിക്കൊരു അടിമ തന്നെ ആയിരുന്നു.

ഈ കാടിനു വേണ്ടത് സ്നേഹമാണ്, സാഹോദര്യം ആണ് പരസ്പരം സ്നേഹിക്കുക ജാതിയുടെയും മതത്തിൻ്റെയും അളവുകോലുകൾ ജീവിതത്തെ ഭന്ധികാത്ത വിധം സ്നേഹവും വർഗ്ഗവും, പ്രായവും, നിറവും ഒന്നും തടയാത്ത സ്നേഹം ആ സ്നേഹവും സാഹോദര്യവും പോരെ രാജന് ഈ കാടിനു അത് തന്നെ അല്ലെ സ്വാതന്ത്ര്യം !!

✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️✳️

നിലവിൽ കെട്ടുകോണിരിക്കുന്ന ചില കാര്യങ്ങളെ പറ്റി ഓർത്തപ്പോൾ എഴുതിയത് ആണ് ഈ കഥ എൻ്റെ മനസ്സിൽ വന്ന ഒരു idea അത്ര മാത്രം ഇഷ്ടപെട്ടാൽ കമൻ്റ് ചെയ്യുക നിങ്ങളുടെ നിർദ്ദേശങ്ങൾ തീർച്ചയായും പറയുക

നന്ദി ❤️