കനൽ

Author : nizhal

ആദ്യമായാണ് ഒരുകഥ എഴുതി പോസ്റ്റ്‌ ചെയ്യുന്നത് ആയതുകൊണ്ട് തെറ്റുകൾ ഉണ്ടാകും.. ക്ഷമിച്ചു വായന തുടരുക.. എല്ലാരും കനൽ ഇരുകയ്യും നീട്ടി സ്വീകരിക്കും എന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചു കൊണ്ട് തുടങ്ങുന്നു..

കനൽ ആകാശം ഇരുണ്ടു സൂര്യൻ കാർമേഘം കൊണ്ട് മൂടി അതു അസ്തമയം ആണ് ഇനിയൊരു സൂര്യോദയം കാണുമെന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പില്ല…. ചെയ്തുകൂട്ടിയ തെറ്റുകളുടെ കണക്കു എടുക്കുകയാണെങ്കിൽ അതിന്റെ അവസാനം എന്റെ മരണമാണ് ഈ ലോകം കയ്യടക്കാൻ ഉള്ള വാശിയോ ഉണ്ടായിരുന്നു… ആകാശത്തിന് താഴെയുള്ള എന്തിനെയും വെട്ടിപ്പിടിക്കാനുള്ള കരുത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നു!!!   പക്ഷേ ഇന്ന് ഇരുണ്ട വഴിയരികിൽ ഒന്ന് എണീക്കാൻ പോലും പറ്റാതെ ജീവനുവേണ്ടി പിടയുകയാണ്,,, ഇനിയൊരു ഉയർത്തെഴുന്നേൽപ്പ് ഉണ്ടാവില്ല അവസാനമായി ഒന്ന് കണ്ണു തുറന്നു…. ചുറ്റും തെരുവ് പട്ടികൾ കുരക്കുന്ന ശബ്ദം ആകാശം ഇരുളിൽ മൂടി കിടക്കുന്നു ആ ഇരുളിൽ എല്ലാം നിശബ്ദമായിരുന്നു… കാർ മേഘങ്ങൾക്കിടയിൽ നിന്നും ഒരു തുള്ളി ജലം എന്റെ നെറ്റിയിൽ വീണ് കട്ടപിടിച്ച ചോരയിൽ കലർന്ന ആ ഒരു തുള്ളി ജലം ഭൂമിയിൽ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്നത് എനിക്കറിയാം… സാധിച്ചിരുന്നു മുറിവേറ്റ ആ ശരീരത്തു നിന്ന് ഭൂമിയിൽ പതിയാൻ ഒരു തുള്ളി ചോര ഇല്ലാത്തതു കൊണ്ടായിരിക്കും ഞാൻ… എപ്പോളോ അബോധാവസ്ഥയിലേക്ക് നീങ്ങിയിരുന്നു!! എനിക്ക് ചുറ്റും ആരൊക്കെ ഉള്ളതുപോലെ.. പതിയെ ഞാൻ കണ്ണുതുറന്നു എന്നെ നോക്കി!!! പുഞ്ചിരിക്കുന്ന അതിമനോഹരിയായ നേഴ്സ് ഭൂമിയിലെ മാലാഖ എന്ന് വെറുതെ അവരെ പറഞ്ഞതല്ല എന്ന് എനിക്ക്”” തോന്നിപ്പോയി അത്ര മനോഹരി ആയിരുന്നു അവൾ… അതിനും മനോഹരമായ കണ്ണുകൾ ആ കണ്ണുകൾക്ക് ഒരു പ്രത്യേക തിളക്കമാണ്,, ഞാൻ അവൾ തന്നെ നോക്കിനിന്നു,, അത്രയും സൗന്ദര്യമായിരുന്നു അവൾ പെട്ടെന്നാണ് എന്റെ ചിന്തകൾ മാറിയത്… ശരീരത്തിൽ മൊത്തം മുറിവുകളാണ് ശരീരത്തിലെ പല ഭാഗങ്ങളും ബാൻഡേജ് ആണ് പെട്ടെന്നാണ് വാതിൽ തുറന്നുകൊണ്ട് ഡോക്ടർ എൻട്രി ആ ഇയാൾക്ക് ബോധം വന്നോ,,, പുറത്തു നിൽക്കുന്ന പോലീസുകാരെ വിവരമറിയിക്കുക?? പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഡോക്ടർ പുറത്തുപോയി…. അരമണിക്കൂറിനുശേഷം IPS കാരിയായ മറിയാമ്മയുടെ എൻട്രി വന്നപാടെ മുഖത്തുനോക്കി നീ ചത്തില്ലേ? ആ നിന്റെ സമയം അടുത്തിടെ ഉണ്ടാവില്ല പക്ഷേ അധികകാലമൊന്നും നീ ഈ ഭൂമിയിൽ ജീവനോടെ ഉണ്ടാവുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കേണ്ട!!!? അതുകേട്ട് ഞാനൊന്നു ചിരിച്ചു ആ ചിരി കണ്ടോണ്ട് ആയിരിക്കും മറിയാമ്മ എന്ന Ips കാരി ദേഷ്യം കൊണ്ടും സങ്കടം കൊണ്ടും ഒന്നും മിണ്ടാതെ പുറത്തുപോയി… ഇവർക്കെല്ലാവർക്കും ആണ് മറിയാമ്മ എന്ന ips കാരി എനിക്ക് എന്റെ സ്വന്തം ചേച്ചിയാണ് ആറുമാസം പ്രായം ഉള്ളപ്പോൾ കൊച്ചി ഉള്ള അനാഥാലയം മുൻവശത്തെ ആരോ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയതാണ് എന്നെ ആ orphanage വളർന്നതാണ് മറിയാമ്മ ആറുമാസം പ്രായമുള്ള കുഞ്ഞിനെ സ്വന്തം അമ്മയുടെ സ്നേഹം നൽകി വളർത്തി ഉണ്ടാക്കിയതാണ് ഈ ഞാൻ!!! നേരത്തെ ഞാൻ കണ്ട ആ സുന്ദരിയായ നേഴ്സ്.. എന്റെ റൂമിലേക്ക് ആണ് വരുന്നത് അവൾ കണ്ട പാടെ മുഖത്ത്പുഞ്ചിരി വിടർത്തി”” പക്ഷേ ആ പുഞ്ചിരിയുടെ പിന്നിൽ ഒരു ചതി ഉള്ള കാര്യം എനിക്ക് അധികം നേരം കഴിയാതെ തന്നെ മനസ്സിലായി ഞാൻ അവളുടെ മനോഹരമായ മുഖം മാത്രമാണ് നോക്കിയത് അവളുടെ കൈയിൽ ഉള്ള ഇൻജെക്ഷൻ ഞാൻ പിന്നെയാണ് ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് കത്തിക്കും വടിവാൾ കുത്തികീറിയ ഈ ശരീരത്തിന് ഒരു സാധനം ഇൻജെക്ഷൻ എനിക്ക് പേടിയാണ് എന്നുള്ള കാര്യം ഇവൾ അറിയുന്നതിനും നല്ലത് ഞാൻ മരിക്കുന്നതാണ്…. എത്ര മനോഹരമാണ് അവൾ ആ മനോഹരമായ ശരീരം മാത്രമേ ഉള്ളൂ എന്ന് അവളുടെ ഒറ്റ കുത്തിവെപ്പിലൂടെ എനിക്ക് മനസ്സിലായി?? കുത്തിക്കയറ്റിയ ഇൻജെക്ഷൻ ശരീരത്തിൽ നിന്നും വലിച്ചൂരി