കണ്ണനും ആതിരയും [വിച്ചൂസ്] 168

അതെ സമയം ആതിര വീട്ടിൽ ചെല്ലുബോൾ കണ്ണൻ ഉമ്മറത്തു ഇരിക്കുവായിരുന്നു… ആതിരയുടെ മുഖം കണ്ടപ്പോഴേ അവനു മനസിലായി എന്തോ പറ്റിയെന്നു…

കണ്ണനെ കണ്ടിട്ടും ശ്രെദ്ധിക്കാതെ ആതിര റൂമിൽ ചെന്നു കരയാൻ തുടങ്ങി…

“എന്തെ അതിരെ നീ ഇങ്ങനെ കരയുന്നേ…”??

“കണ്ണേട്ടന് എന്നോട് സ്നേഹം ഉണ്ടോ”

“ഒരുപാട് ഉണ്ടാലോ..”

“അതൊക്കെ വെറുതെയ.. ഞാനാ രഘുവിന്റെ കാര്യം എത്ര നാളായി പറയുന്നു അവനെ കൊണ്ട് ശല്യം കൂടുന്നതേയുള്ളു ”

കണ്ണൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ പുറത്തേക്കു പോയി … ആതിര അപ്പോഴേക്കും ഒരു തീരുമാനം എടുത്തിരുന്നു…

പിറ്റേ ദിവസം രഘുവിനെ കണ്ടപ്പോൾ ആതിര ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി… അതൊരു തുടക്കമായി പതുക്കെ പതുക്കെ അവർ അടുക്കാൻ തുടങ്ങി… അങ്ങനെ ഒരു രാത്രിയിൽ

“അതെ അതിരെ എന്നാ നമ്മക്കു ഒന്ന് വിശദമായി കാണാൻ പറ്റുന്നെ…”??

“എന്തെ കൊതി ആയോ??”

“മം ഒരുപാട് ”

“നാളെ എന്നാ ഇങ്ങു വരൂ… ഏട്ടൻ ഇവിടെ ഉണ്ടാവില്ല… കടയിലേക്ക് സാധനം എടുക്കാൻ… പോകും… വൈകിട്ടെ വരൂ ”

“ശെരി ഞാൻ വരാം ”

പിറ്റേ ദിവസം രഘു അവരുടെ വീടിനു മുന്നിൽ എത്തി പുറമെ ശ്രെധിച്ചു ആരുമില്ലെന്നു ഉറപ്പു വരുത്തി ഡോറിൽ തട്ടി…

ആതിര അവനായി വാതിൽ തുറന്നു കൊടുത്തു… അകത്തു കേറിയ രഘു വാതിൽ അടക്കാൻ തിരിഞ്ഞ… അതിരെയേ കെട്ടിപിടിച്ചു …

“ഒന്ന് അടങ്ങു രഘു ഞാൻ കുടിക്കാൻ എന്തേലും എടുകാം… അഹ് റൂമിൽ ഇരിക്കൂ “