ഒരു പ്രണയ കഥ [Rivana] 120

പഠനം ഉപ്പ തീരുമാനിച്ച പോലെ ആയി. ആരോടും ഉള്ളു തുറന്നു സംസാരിക്കാൻ ആകാതെ നീറി പുകയുന്ന ഒരു മനസുമായി വീട്ടു ജോലി ചെയ്ത് എനിക്ക് കഴിഞ്ഞു കൂടേണ്ടി വന്നു.

ഒരു തരത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ ആരും എന്നോട് കൂട്ടാകുന്നില്ല എന്ന് വേണം പറയാൻ. അടുക്കള പണിയും എന്റെ കാര്യവും മാത്രം നോക്കി  എനിക്ക് കഴിയേണ്ടി വന്നു.

രണ്ടാഴ്ച്ചയോളം ഞാൻ സ്കൂളിലേക്കു പോയില്ല. പോകാൻ അനുവദിച്ചില്ല. രണ്ടാഴ്ച കഴിഞ്ഞ ഒരു ദിവസം ഉപ്പ എന്നോട്  പഠിക്കാൻ പോകണം എന്നുണ്ടെങ്കിൽ അവനുമായുള്ള എല്ലാ ഇഷ്ടങ്ങളും ബന്ധങ്ങളും ഒഴിവാക്കണം എന്ന് സത്യം ചെയ്യിച്ചു. രണ്ടാഴ്ച്ചയോളം ഇരുന്ന് ഞാൻ മനസ്സിൽ ചില കാര്യങ്ങൾ കണക്ക് കൂട്ടിയിരുന്നു.

അതനുസരിച്ചു ഞാൻ സമീറിനെ മറന്നോളാം എന്നുപ്പക്ക് വാക്ക് കൊടുത്തു. ഒരു സുഹൃത്ത് ബന്ധം ഉണ്ടാകുകയേ ഉള്ളു എന്നും  വാക്ക് കൊടുത്തു.

എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചെന്ന എന്റെ തീരുമാനം കേട്ടതും ഉപ്പ പിറ്റേന്ന് മുതൽ സ്കൂളിൽ പോകാനുള്ള അനുവാദം തന്നു.

എനിക്ക് പഠിക്കണം എന്നുള്ള ആഗ്രഹം കൊണ്ട് മാത്രമാണ് ഞാൻ വീണ്ടും സ്കൂളിലേക്കു പോകാൻ തുടങ്ങിയത്.

സ്കൂളിലേക്കു പോകാൻ തുടങ്ങിയത് മുതൽ ആദ്യ ദിവസങ്ങളിൽ ചിലരുടെ ഒക്കെ നോട്ടം പരിഹാസം നിറഞ്ഞതായിരുന്നു, ഒപ്പം ഞാൻ എന്നെ ഒരു തെറ്റുകാരിയായി  ചിത്രീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. എൻ്റെ കേൾക്കലും കേൾക്കാതെയും അവർ എൻ്റെ കുറ്റങ്ങൾ പറഞ്ഞ് നടന്നു.

രണ്ടു മൂന്ന് ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞതോടെ കളിയാക്കലുകൾ കൂടുതൽ ആയി. സ്കൂളിലെ എല്ലാവരും എന്നെ ഒരു മോശക്കാരിയുടെ രൂപത്തിൽ കണ്ടു. അപ്പോഴൊക്കെ എന്റെ മനസ് നീറി പുകയുകയാണ് ഉണ്ടായത്.